Pages

Saturday, July 31, 2010

သာဓုေခၚၾကပါေတာ့ ဇူလိုင္လ


သာဓုေခၚၾကပါေတာ့ ဇူလိုင္လ





ဇူလိုင္လ ေန ့ဆြမ္းမွတ္တမ္း

၁။ ျမန္မာဆာမ္ မိသားစု
၂။ဦးေဆးရွား ပီရူး
၃။လုယာေမာ ထိုင္းစားေသာက္ဆိုင္
၄။ဦးသက္ဦး+ ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳလြင္ ( ဒိန္းမတ္)
ရွင္ျပဳ အလွဴေတာ္မဂၤလာ
၅။ ထို ဒိန္းမတ္ အလွူဒါယကာမ်ား
၆။ဦးေဆးရွား ပီးရူး။ ေဒၚတုခန္ ထိုင္း
၇။ေဒၚစံုၾကိဳင္း ထိုင္း
၈။ျမန္မာဆမ္ မိသားစု
၉။ေန ့ဆြမ္း ဒိန္းမက္ အလွဴဒါယကာမ်ားရဲ ့ဆြမ္း
၁၀။ ျမန္မာ မိသားစု အမ်ားေကာင္းမႈ
၁၁။ဦးခင္ေမာင္ဦး+ ေဒၚျမင့္ျမင့္၀င္း မိသားစု
၁၂။ေဒၚပၪၥ၀ဏ္ ႏွင့္ ေဒၚပီတိ ထိုင္း
၁၃။ေဒၚတုခန္ ထိုင္း
၁၄။ေဒၚစံုၾကိဳင္း ထိုင္း
၁၅။ မစ္ဂရိုင္း ကူခ်ိဳင္း
၁၆။ဦးေဆးရွား ပီးရူး
၁၇။ ထုိင္၀မ္ ဒကာဒကာမမ်ား
၁၈။ေဒၚနာတကံ ထုိင္း
၁၉။ေဒၚတရုတ္မ (တရုတ္) နာမည္မသိ။
၂၀။ေဒၚတုခန္၊ ေဒၚယုအိ ထိုင္း
၂၁။နာမည္မသိ ထိုင္း အသစ္နွစ္ဦး
၂၂။မစ္ဂရိုင္း ဂူခ်ိဳင္း
၂၃။နီဖို ထိုင္း စားေသာက္ဆိုင္
၂၄။လုယာေမာ ထိုင္းစားေသာက္ဆိုင္
၂၅။ေဒၚနိလာမိ သီရိလကၤာမိသားစုမ်ား
၂၆။ေဒၚယုအိ ႏွင့္ ထုိင္း အသစ္ ႏွစ္ဦး
၂၇။ထိုင္းမိသားစု စုေပါင္း ( ဆိုဒ္ဘတ္ ဆြမ္း၊ ေကာပၪၥ)
၂၈။ ကို၀င္းကိုျမတ္+ မျဖိဳးျဖိဳး ၊ ဖရန္ ့ဖုိ ့ထ္ ကူပြန္ဒါနဆြမ္း
၂၉။ေန ့ဆြမ္း ဂ်ပန္ယမဒစံ လက္က်န္မ်ားဆက္ကပ္
၃၀။ဦးေဆးရွား ပီးရူး
၃၁။လုယာေမာ ထိုင္းစားေသာက္ဆိုင္


မွတ္ခ်က္။ ။ သူေတာ္စင္အမ်ားအားသိရွိေစျပီးလ်င္
သာဓုေခၚနိုင္ရန္

ေက်ာင္းနံရံ မွာ မေရးပဲ အင္တာနက္
စာမ်က္ႏွာေပၚသို ့ တင္လိုက္ပါသည္။

သူေတာ္စင္မ်ားအတြက္ သာဓု ေခၚက ဒါန တစ္မ်ိဳးျဖစ္သည္မို ့
လႈိက္လွဲစြာ သာဓု ေခၚနိုင္ၾကေစရာသတည္း။



ျမတ္ေရာင္နီ
( ၀၁၊ ၀၈ ၊ ၂၀၁၀)

.

Friday, July 30, 2010

ထြန္းဦး ႏွင့္ ထြန္းလွ


ထြန္းဦး ႏွင့္ ထြန္းလွ

ထီးခ်ိဳင့္ တည္ေတာ ဆရာေတာ္ရဲ ့ ဒါနဟူသည္ - လို ့ေရးထားတဲ့ စာအုပ္မွ အလုံျမိဳ ့ပရမတ္ဆရာ ထြန္းဦး ႏွင့္ ထြန္းလွ ႏွစ္ဦးကို အသိေပး သတိသံေ၀ဂ စပ္ဆိုထားတဲ့ လယ္တီ ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး ေတးထပ္ကို ဖတ္မိပါတယ္။

အဲဒီ လူ ႏွစ္ေယာက္က တကယ့္ က်မ္းတတ္အေက်ာ္ လူတတ္ၾကီးေတြပါ။ က်မ္းတတ္သလို အေဟာ အေျပာ ကလည္း ေကာင္းမွ ေကာင္းတဲ့။ လွ်ာမွာ လိုတရ ပေဒသာပင္လို ေအာ္တိုမက္တစ္ လူေငးရေလာက္ေအာင္ စကားေတြက ထြက္ေနေတာ့တာပါပဲတဲ့။

အလုပ္ တကယ္လုပ္မည့္ခ်ိန္ဆိုရင္ေတာ့ ေရွာင္ေတာင္ေရွာင္ေတာင္။ ေနာက္တြန္ ့ဆုတ္ တြန္ ့ဆုတ္ ရယ္။ အၾကြားကေတာ့ မ်က္ႏွာ ေျပာင္ေျပာင္ပဲ ၾကြားတတ္တယ္။

သူတို ့က မွားမွန္းသိလ်က္နဲ ့လည္း စကားကို ဟိုလိုလို ဒီလိုလို ေယာင္ေတာင္ေပါင္ေတာင္ လွည့္ပတ္ ျပီး ေျပာတတ္ၾကတယ္။ သံသရာမွ က်ြတ္လမ္း လြတ္လမ္း က သူတို ့ ႏွစ္ယာက္အတြက္ ေ၀းစြာ့။

သူတို ့အေၾကာင္းကို အဲဒီလို သိထားတာနဲ ့ပဲ လယ္တီဆရာေတာ္ ဘုရားၾကီး က ပရမတ္ဆရာဆိုသူ ဒကာ ႏွစ္ေယာက္ကို ဒီလိုေလး ေတးထပ္ေလးနဲ ့ ဆိုဆံုးမခဲ့ပါတယ္။

ထြန္းဦး ႏွင့္ ထြန္းလွ ဖြဲ ့ေတးထပ္

ထြန္းဦး ႏွင့္ ထြန္းလွ
လြမ္းစရာ့ ႏွစ္လူ
က်မ္းဓမၼ အဆူဆူမွာ
သူမတူ ၪာဏ္သြား
ေဟာေျပာမႈ ေထြအလာ
ပေဒသာ ႏႈတ္လွ်ာကပါး...။

အလုပ္နဲ ့ အဟုတ္တယ္လွ်င္
ဆုတ္ျပယ္ျပယ္ လူစား
တကယ္ဆို ေရွာင္သမား
ေျပာင္ၾကြားၾကြား ဟန္ပို
ေျပာေဟာၪာဏ္ စာအေရးမွာေတာ့
လွ်ာကေလး သြက္ၾကသကို...။

သိလ်က္သားနဲ ့ အမွားပို
စကားထိုထို ရိုးမယ္ဖြဲ ့လို ့
ဘယ္တဲ့ ညာတဲ့ ေယာင္ေယာင္ေပါင္ေပါင္
ေျပာၾကဟန္ေဆာင္
နစ္ျမဲ နစ္ဖို ့ အလြတ္ေဆာင္လ်င္

အက်ြတ္ဟုိေနာင္ ကြာလွမ္း ရွာလိမ့္ေလး....။


လူတိုင္းလည္း ကိုယ့္ သေဘာနဲ ့ကိုယ္ပဲ ေတးထပ္မူရင္းကို နားလည္ နိုင္ပါတယ္။ ဒါမွ ပိုထိေရာက္ ပါ့မယ္။ ခု ကိုယ့္အေနနဲ ့ ကိုယ္နားလည္သလို ပဲ ေျပာၾကည့္တာပါ။

တကယ္တမ္းက တရားကို နာယူသင့္တယ္။ တရားဘေလာ့မ်ားကိုလည္း ဖတ္သင့္တယ္။ တရားမနာ တရားအေၾကာင္းေရးရာ မေလ့လာ မနာယူပါက ေလွာ္တာ ေလွာ္ခတ္ေနတာ ပဲ့မပါတဲ့ ေလွလို သူေရာက္ခ်င္ရာ ေရာက္ပါလိမ့္မယ္။

ျပီးေတာ့ တရားေတြ နားလည္တယ္ဆိုျပီး တကယ္ကို လက္ေတြ ့မက်င့္လည္း ေနာက္က ပဲ့ေတာ့ ပါတယ္ ၊ ေလွာ္တပ္ မရွိေတာ့ ၊ မေလွာ္ရင္ေတာ့ ကိုယ္မွန္းရာကိုေတာ့ ေရာက္မွာ မဟုတ္ဘူး။ ထြန္းဦး ႏွႈင့္ ထြန္းလူ လိုသာ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။

ကဲ ဒီေလာက္ဆို အားလံုး သေဘာေပါက္ ေလာက္ပါျပီေနာ္။ ဘယ္တရား နာနာ ၊ ဘယ္ဘေလာ့ ဖတ္ဖတ္ နာတဲ့ အတုိင္း က်င့္ ၊ ဖတ္တဲ့အတုိင္း က်င့္။ သို ့မဟုတ္ သင္ခန္းစာ ယူနိုင္ဖို ့ပါဘဲ။

ဗုဒၶဘာသာတို ့ ပန္းတိုင္ကို ေရာက္လိုပါလ်င္...

ထြန္းဦး ႏွင့္ ထြန္းလွ လုိမ်ိဳး အသိဥာဏ္ က်မ္းမ်ားတတ္ေျမာက္ၾကျပီး ၊

တကယ့္ အလုပ္ကို အလုပ္နဲ ့ တူေအာင္ အေျပာသန္မဟုတ္ပဲ
လက္ေတြ ့ အလုပ္မ်ား က်င့္ၾကံနိုင္ၾကပါေစ...



မွတ္ခ်က္။ ။ ဒႆန ခရီးစဥ္မွ တည္ေတာ ဆရာေတာ္ ဒါနဟူသည္မွ
ေတးထပ္ကို
ဖတ္ရႈ ေရးသားပါတယ္။
ျပန္လည္ ေဖၚျပေပးေသာ
ဒႆန ခရီးစဥ္ကိုလည္း ေက်းဇူးတင္စြာ။



ျမတ္ေရာင္နီ

( ၃၁ ၊ ၀၇ ၊ ၂၀၁၀ )

.

Tuesday, July 27, 2010

လုပ္ငန္းေဆာင္တာ


လုပ္ငန္းေဆာင္တာ






ပရိယတၱိ - စာေလ့လာ သင္ယူျခင္း







ပရိယတၱိ- စာေပ သင္ၾကား ပို ့ခ်ျခင္း






ပရိယတၱိ- ဘုရားရွင္အား ပ႒ာန္းရြတ္ဖတ္ ပူေဇာ္ျခင္း





ပရိယတၱိ- တစ္ဦးခ်င္း ေမးလာပါက
ေျဖၾကား ရွင္းလင္းေပးရျခင္း






ပရိယတၱိ- ကိုယ္သိသမွ် တရားမ်ားကို
တရားနားပရိသတ္တို ့အား
ျပန္လည္ ျဖန္ ့ေ၀ ေဟာၾကားျခင္း






အာမိသာႏုဂၢဟ- သဒၶါတရားရွိသူတို ့၏
ဒါနကို ခ်ီးေျမွာက္ေပးျခင္း





သံဃကမၼ- သံဃာေတာ္တို ့ ကံၾကီးကံငယ္၌
ပင့္ဖိတ္ရာမွာ ပါ၀င္ၾကြေရာက္ ခ်ီးျမွင့္ရျခင္း






ပဋိပတၱိ- ျမတ္စြာဘုရားရွင္၏ အဆံုးမ အားေလ်ာ္စြာ
တတ္နိုင္သေရြ ့လိုက္နာက်င့္သံုးျခင္း


လုပ္ငန္းေဆာင္တာ

ဟုိး... ဘုရားရွင္လက္ထက္မွာေတာ့ ရဟန္းေတာ္မ်ားဟာ ၀ါဆိုျပီးတာနဲ ့ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ကို ေလွ်ာက္ထားျပီး ကမၼ႒ာန္းေတာင္းၾကတယ္။ ျပီးေတာ့ သူတို ့ သပၸါယမွ်တမည့္ေနရာကို သြားၾကျပီး တရား အားထုတ္ၾကတယ္။ တကယ္ပီပီ ျပင္ျပင္ အားထုတ္ၾကပါတယ္

၀ါက်ြတ္ျပီ ဆိုတာနဲ ့ ဘုရားရွင္ထံ ျပန္လာၾကတယ္။
ဘုရားရွင္ကို ဖူးေမွ်ာ္ၾက၊ တရားထူး ေလ်ွာက္သူ ေလ်ွာက္၊

ကိုယ္ေတြ ့ၾကံဳသမွ်အေၾကာင္းရာကို
ေလွ်ာက္သူက ေလွ်ာက္ထားေလ့ရွိတယ္။


ခုေခတ္မွာေတာ့ စာေမးပြဲအတြက္ ေလ့လာသူက ဘယ္ထိ ေပါက္ေအာင္ စာၾကည့္မယ္။ စာက်က္မယ္။ ဆရာမ်ား ကလည္း ဘယ္ေလာက္ထိ ေပါက္ေအာင္ စာ၀ါ ခ်ေပးမယ္ စသျဖင့္ အင္တိုက္ အားတိုက္ ၀ါတြင္း ကာလကို အထူး အားစိုက္ သင္ယူပို ့ခ် ေလ့လာၾကတာ ေတြ ့ရပါတယ္။

ရိပ္သာမ်ားကေတာ့ တရားစခန္း ရက္ရွည္ အထူးေနနဲ ့
ေဟာတဲ့ ဆရာေတာ္မ်ားက ေဟာ၊ နာတဲ့သူကနာ၊
ျပီးေတာ့ တရားထိုင္ က်င့္ၾကံ အားထုတ္္ၾကပါတယ္။

နိုင္ငံ အသီးသီးမွာ ရွိေနတဲ့ တကၠသိုလ္က်မ္းျပဳ
သံဃာေတာ္ေတြကလည္း သီးစစ္ကို ရည္မွန္းထားသလို
ဘယ္ေလာက္ထိ ျပီးေအာင္ ေရးမယ္ေပါ့။

သီးသန္ ့ အရည ေတာထဲမွာသာ
အျမဲေနထိုင္ျပီး တရား အားထုတ္တဲ့ သံဃာေတြကေတာ့
၀ါတြင္း ၀ါပ မထားပဲ အျမဲတမ္းကို
ၾကိဳးစားအားထုတ္ၾကတယ္ေပါ့။

( အရညမွာ တရားအားထုတ္တဲ့
သံဃာေတာ္မ်ားစိတ္ကုိေတာ့
အတိက် ေျပာဖို ့မလြယ္ပါဘူး၊
၀ါတြင္း ၀ါပ အထူးမရွိ ဟုလည္းထင္ပါတယ္။
အထင္ျဖင့္ ေျပာျခင္းမွ်သာပါပဲ။)


အဲလိုနဲ ့ ကိုယ္ရည္မွန္းခ်က္သလို အထူး ေလးနက္စြာ
သႏၷိ႒ာန္ ခ်ထားျပီး
လုပ္ၾကတယ္။
အဓိ႒ာန္ ပါရမီ လို ့စာအလို ဆိုခ်င္ ဆိုရမွာေပ့ါေလ။

ကိုယ့္အေနနဲ ့ဒီႏွစ္ ဘာလုပ္မလဲ ကိုယ့္ကို ျပန္ျပီး သံုးသပ္ၾကည့္ေတာ့ ၀ါတြင္းကာလမွာ ေန ့စဥ္ စာၾကည့္ရမယ္၊ တရားထိုင္ရမယ္။ ဘယ္ေလာက္ထိ ၾကည့္ရမယ္၊ ဘာျဖစ္ရမယ္လို ့ေတာ့ ရည္မွန္း ခ်က္ အထူးမရွိပါဘူး။ ပံုမွန္အလုပ္ကို ပုံမွန္ အလုပ္လုပ္တဲ့ သေဘာပါ။

အထူးၾကည့္မယ္ မွန္းထားတာကေတာ့ တစ္လအတြင္း သုတ္တစ္သုတ္ သို ့မဟုတ္ ႏွစ္သုတ္ကုိ ဂ်ာမန္လို နားလည္ ေအာင္ၾကည့္မယ္။ ဂ်ာမန္ဘာသာလို ေဟာနိုင္ေျပာနိုင္ဖို ့ေပါ့။

စာ၀ါပို ့ခ်ရမယ္။ ပါဠိကို သင္တန္းသားတို ့
အေတာ္သင့္ရသြားသည္အထိ ၾကိဳးစားသင္ရမယ္။
ႏွစ္ပတ္တစ္ခါ။

မဇၥ်ိမနိကာယ္ကို တစ္လ တစ္ခါ သင္ေပးမယ္။
သူတို ့ ဘုရားပါဠိေတာ္နဲ ့ ေတြ ့ထိ ရေအာင္ ရည္ရြယ္ခ်က္ပါ။

ျပီးေတာ့ တရားပြဲ ပင့္ဖိတ္ထားျပီးမို ့
ႏွစ္ပတ္တစ္ခါ တရားေဟာရမယ္ ၊
တရားနာသူတို ့ တရားေတာ္ ကို နားလည္ေစလို တာေၾကာင့္ပါ။


အထူးအားျဖင့္ ဆြမ္းခံဘုဥ္းပါမယ္၊
ပင့္ဖိတ္သူရွိက ဆြမ္းဒကာ အိမ္ၾကြျပီး ခ်ီးေျမွာက္မယ္။
သံဃကိစၥရွိက အျခားေနရာ ပင့္ဖိတ္လည္းၾကြရမယ္။
ေက်ာင္းေ၀ယ်ာ၀စၥ ကိုရင္ေက်ာင္းသား မရိွသည္မို ့
ကိုယ္တိုင္ ေသနာသန ၀တ္ ျပဳလုပ္ရမယ္- စသည္စသည္ေပါ့။



ခုလိုမ်ိဳး ဘေလာ့ဂ္ကို အားရင္အားသလို ေဆာင္းပါး ေရးသြားမယ္။
မအားပါက ခ်က္တင္းျဖစ္ေစ၊ ေပးစာျဖစ္ေစ
ေဆာင္းပါးအေနနဲ ့ ပို ့စ္အျဖစ္တင္မယ္။
အနည္းဆံုး ဓာတ္ပံုပဲျဖစ္ျဖစ္
ကိုယ့္အေတြ့ ၾကံဳေတြပဲျဖစ္ျဖစ္ ေရးသြားပါမယ္။



ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ျမန္မာ လူအမ်ားတို ့ အေနနဲ ့လည္း
ဒီႏွစ္၀ါတြင္း ဥပုသ္သီလကို ဘယ္ႏွစ္ဥပုသ္
ေစာင့္မည္ လို ့ ရည္မွန္းခ်က္ထားပါသလဲ။

စီးပြါးေရးကေတာ့ ၀ါတြင္း၀ါပ အျမဲတမ္း မျဖစ္မေန လုပ္ရမည္သာ။

၀ါတြင္းမွာ ပ႒ာန္းရြတ္မလား၊ ပရိတ္ရြတ္မလား၊
ဓမၼစၾကာရြတ္မလား။ တရားထိုင္မလား။

တစ္ ရက္ ၂၄ နာရီမွာ
ကိုယ့္ဘ၀ ေနာင္ေရး အတြက္
ဘယ္ႏွစ္နာရီ အခ်ိန္ေပးၾကမလဲ ...

ခု..ေလာေလာဆယ္ ဆံုးျဖတ္ျပီး
၀ါတြင္းကာလကို အဓိ႒ာန္ပါရမီေျမာက္ေအာင္
ၾကိဳးစားၾကည့္ပါဦးလား?

ၾကိဳးစားေစလိုေသာ ဆႏၵျဖင့္...


မွတ္ခ်က္။ ။ ကိုယ္နားလည္သည့္အတိုင္းနွင့္
ကိုယ့္ဆံုးျဖတ္ခ်က္ထားသည့္အတိုင္း ေရးျခင္းျဖစ္ပါတယ္။


ျမတ္ေရာင္နီ
( ၂၈၊ ၀၇ ၊ ၂၀၁၀ )




.

Monday, July 26, 2010

၀ါဆိုလ ၀ါဆိုျခင္း ( ၀ါ ႏွစ္မ်ိဳး)


၀ါဆိုလ ၀ါဆိုျခင္း ( ၀ါ ႏွစ္မ်ိဳး)


၀ါဆိုလ ဆိုတာ ၀ါဆိုတဲ့ လျဖစ္တယ္။ ရွင္းၾကမယ္လို ့ ထင္ပါတယ္။ ျမန္မာလေတြ စဥ္းစားေတာ့ ဗုဒၶဘာသာ နိုင္ငံျဖစ္တဲ့ အေလ်ာက္ ဘာသာေရး အသံုးႏႈန္းမ်ားနဲ ့ ေခၚထားတာေတြ ့ရတယ္။ ေရွ ့ဆက္ေတာ့ ၀ါေခါင္လ တဲ့ ေလ။ ၀ါဆိုတစ္လဆိုျပီးေတာ့ ၀ါက ေခါင္ သြားပီေပါ့။ ေခါင္တယ္ဆိုတာ ေလွ်ာ့သြားတာေပါ့ေနာ္။ မိုးေခါင္ရင္ မိုးနည္းသြားသလို ၀ါေခါင္ ဆိုေတာ့ ၀ါတစ္လ ျပီးသြားလို့ နည္း သြား ျပီေပါ့။ ေရွ ့ဆက္ စဥ္းစားလိုက္ပါဦး၊ သီတင္းက်ြတ္တဲ့။ သီတင္းသံုးေဖၚ ငါးဦးလို ့ ေခၚတဲ့ ဘုန္းၾကီး၊ ဘုန္းၾကီးမ၊ ကိုရင္၊ ကိုရင္မ၊ သိကၡမာန္မ တို ့ရဲ ့ ၀ါတြင္းကာလ ကိုယ္ေနျမဲေက်ာင္းမွာ သီတင္းသံုးရာက က်ြတ္ျပီ လို ့ ၊ ခရီးသြားလို က သြားလို ့ရျပီ ေျပာရလို ့ သီတင္းက်ြတ္ ေပါ့။ (ကိုယ့္အေတြး သက္သက္ပါ)။

သံဃာ အနည္းငယ္သာ ရွိစဥ္ခိုက္မွာ ၀ါဆိုစရာ အထူးမလိုခဲ့ဘူး။ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ကိုယ္ေတာ္ တိုင္က စရထ ဘိကၡေ၀ စာရိကံ ဗဟုဇနဟိတာယ ဗဟုဇနသုခါယ...စသျဖင့္ မိန္ ့ေတာ္မူပါတယ္။

ဆိုလိုတာက သံဃာနည္းပါးခ်ိန္မွာ သာသနာကို အျမန္ျပန္ ့ဖို ့ရာ အတြက္ ေဒသစာရီ ၾကြခိုင္းပါ တယ္။ သာသနာျပန္ ့မွ လူအမ်ားခ်မ္းသာမယ္။ လူမ်ားအက်ိဳးရွိမယ္ေပါ့။ အဲဒီအတြက္ပဲ ၾကြဖို ့ မိန္ ့ေတာ္မူခဲ့တာပါ။

အဲဒီတုန္းက သံဃာကလည္း ( ၆၁) ပါးမွ်သာရွိေသးတာကို။ အဲဒါေၾကာင့္လည္း တစ္လမ္းထဲ ႏွစ္ပါးစု မသြားၾကနဲ ့လို ့ပါ ထည့္ျပီးမိန္ ့မွာေတာ္မူတာပါ။ တရားလည္း အစ အလယ္ အဆံုး အပီျပင္ ေကာင္း တဲ့ တရားေတြ ေဟာၾကပါတဲ့။ ဒီလိုနည္းနဲ ့ သြားၾက လာၾကခဲ့တာ ၀ါဆိုတယ္ဆိုတာ လံုး၀ မရွိခဲ့ဘူး။

ေနာက္ေတာ့ သံဃာ အင္အားက ေတာင့္လာတယ္။ တစ္ခါ တစ္ခါ ၅ ပါး တစ္စု ရဟန္းျပဳၾက၊ အုပ္စုလိုက္ရဟန္း၀တ္ၾက နဲ ့ ရဟန္း၀တ္ၾကတာဟာ ၅ရာ ၀တ္တာတို ့ ၁၀၀၀ ၀တ္တာတို ့ ထိ စုေပါင္း ရဟန္း၀တ္ၾကတာေတြ ့ရပါတယ္။

သာသနာက အရွိန္တအားေကာင္းလာတဲ့အခါ စစ္သားေတြလည္း စစ္မတိုက္ခ်င္ၾကေတာ့ဘူး။ သံသရာမွ လြတ္ခ်င္ၾကတာနဲ ့ ဘုန္းၾကီးျဖစ္လာၾကတယ္။ သူခိုး၊ ဓားျမေတြလည္း မခိုးခ်င္ၾက၊ မတိုက္ ခ်င္ၾကေတာ့ သံသရာမွလြတ္ခ်င္ၾကတယ္။ သူေဌးဆိုတဲ့ လူအမ်ားကလည္း ပစၥည္းခ်မ္းသာမွာ မတြယ္တာၾကေတာ့ဘူး ခ်မ္းသာ အစစ္မဟုတ္မွန္းသိလာၾကတယ္။

တရားေတာ္ရဲ ့ ေကာင္းတဲ့အခ်က္ကို
သိလာတာနဲ ့အမွ် ေတာ္ေတာ္မ်ား
ဆိုသလို
သာသနာ့ ေဘာင္ ေရာက္လာၾကတယ္။

ဒီလိုနဲ ့ သာသနာျပဳ မေထရ္ျမတ္တို ့ အစြမ္းေၾကာင့္ သာသနာဟာ ရွမ္းရွမ္းေတာက္ျပီး ထင္ရွားလာခဲ့ တယ္။ တစ္ခါတစ္ခါ ေဒါက္တာ ဇီ၀က က သံဃာ ဖရီးေဆးကုေပးတယ္ ၾကားလို ့ ေငြေရးေၾကးေရး မတတ္နိုင္တာနဲ ့ခဏ အေခ်ာင္ ေဆးကုခ်င္လို ့ ၀တ္တဲ့ သံဃာေတြကစ သာသနာမွာ ေရာက္လာတဲ့ အထိ ျဖစ္လာတယ္။

ခုေျပာခ်င္တာက သံဃာေတြ အိႏၵိယ တစ္ခြင္ ေနရာတကာဆိုသလို ေတြ ့နိုင္သြားတာေပါ့။ ၀ါဆိုဖို ့ မပညတ္ထားေသးေတာ့ သြားေကာင္းလာေကာင္း အခ်ိန္ေကာင္းေပါ့။ အခ်ိန္မေရြး သြားၾက လာၾက သာသနာျပဳၾကေပါ့ေလ။

ျမတ္စြာဘုရား ရာဇျဂိဳဟ္ျမိဳ ့ ေ၀ဠဳ၀န္ေက်ာင္း သီတင္းသံုးခိုက္မွာပဲ ၀ါဆိုဖို ့အေၾကာင္းက ဖန္လာ တယ္။ လူေတြက ျမင္လာျပီ၊ သံဃာေတြ ေႏြ မိုး ေဆာင္း ရာသီမေရြး ဟုိဟို ဒီဒီ သြားၾကတာကိုေပါ့။
အဆိုးဆံုး သူတို ့ ျမင္သြားတာက မိုးရာသီ ခရီးသြားတာကို သူတို ့ လံုး၀ ရႈတ္ခ် အျပစ္တင္တယ္။

သက္သက္ အျပစ္တင္ခ်င္ လို ့ေတာ့ မဟုတ္ၾကပါဘူး။ သူတို ့အယူဆက တစ္မ်ိဳးရယ္ေၾကာင့္ပါ။
အိႏၵိယ လူေတြက ျမက္ေတြကို လူေတြ သတၱ၀ါေတြ အသက္ရွိသမ်ိဳး ယူဆၾကတယ္ေလ။

အဲလို ယူဆၾကေလေတာ့ သံဃာေတာ္ေတြက ျမက္ေတြေပၚ ျဖတ္ေက်ာ္နင္းခြ သြားေတာ့၊ တစ္ခ်ိဳ ့နဳတဲ့ ျမက္ေတြ ေသကုန္တယ္၊ ၾကမ္းတဲ့ျမက္ေတြ ညိဳးကုန္တယ္ ။ လူေတြက ျမက္ေသတာကို သတၱ ၀ါေတြ ေသတယ္လို ့ယူဆျပီး၊ ညိွဳးတာကို ညွင္းဆဲတယ္လို ့ ယူဆျပီး ကဲ့ရဲ ့ၾက.တာပါ။

ျပီးေတာ့ သူတို ့ အေၾကာင္းျပခ်က္တစ္ခုကေတာ့ သာသနာ့ အျပင္ဘက္က မတရားေဟာေနၾကတဲ့ တိတၳိေတြေတာင္မွ သူေက်ာင္းနဲ ့ သူကံ ဟန္က်ပန္က် ေနၾကတယ္၊ ေနာက္ျပီးေတာ့ ငွက္ေတြ ေတာင္မွ အသိုက္လုပ္ျပီး သူ ့ဟာေလးနဲ ့ သူ မိုးခိုၾကတယ္။

ခုမ်ားမေတာ့ တရားေကာင္းေတြေဟာေနၾကတဲ့ သံဃာေတြက ေႏြ မိုး ေဆာင္း သြားတာက ခုလို သူမ်ား အသတ္သတ္မႈ ၊ ညွင္းဆဲမႈ ကိုျပဳၾကတာ မေတာ္ပါဘူးတဲ့။

ဒီကဲ့ရဲ ့ ျပစ္တင္ ရႈတ္ခ်သံက သံဃာေတြနား ဆတ္ဆတ္
ၾကားပါေလေရာလား။ ၾကားတယ္ဆိုရင္ပဲ ေက်ာင္းကို
ျပန္ေရာက္ တာနဲ ့ဘုရားရွင္ကို အရပ္ထဲမွာ လူေတြက
ဒီလို ေျပာေနၾကျပီ ျဖစ္ေၾကာင္း ျပန္ ေလွ်ာက္ ထားၾကပါတယ္။


ဘုရားရွင္က အဲဒါနဲ ့ပဲ ဒီလိုဆိုရင္ ၀ါဆိုဖို ့ ငါဘုရား ခြင့္ျပဳတယ္။ သတ္မွတ္ေတာ္မူတယ္-တဲ့။
အဲသေလာက္ သာ သိလိုက္ၾကရေတာ့ သံဃာေတာ္ေတြရဲ ့စိတ္ထဲမွာ ဘယ္အခ်ိန္မ်ား ၀ါကပ္ရမလဲ ဘုရား ဆိုတာကို ျပန္လည္ ေလွ်ာက္ထားၾကပါတယ္။

အဲဒါနဲ ့ ျမတ္စြာဘုရားရွင္က မိုးရာသီမွာ ၀ါဆိုရမယ္။ ၀ါကပ္ရမယ္ ဆိုတာ ပညတ္ေတာ္မူပါတယ္။
မိုးရာသီေတာ့ ၀ါဆိုရမည္ သိေပမယ့္ ၀ါဘယ္မ်ိဳးရွိမွန္း သဲသဲကြဲကြဲ မသိတာနဲ ့ ဘုရားရွင္ကုိ ထပ္ ေလွ်ာက္ျပန္ပါတယ္။

အဲဒါနဲ ့ဘုရားရွင္က
၀ါဆိုလျပည့္ေက်ာ္(၁)ရက္မွ
သီတင္းက်ြတ္လျပည့္ထိ ပုရိမ၀ါ( ပထမ၀ါ)၊


၀ါေခါင္လျပည့္ေက်ာ္ (၁) ရက္မွ
တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ထိ ပစၦိမ၀ါ(ဒုတိယ၀ါ) ၊


ႏွစ္၀ါတြင္ တစ္၀ါ၀ါ ကို ဆိုနိုင္ေၾကာင္းကို ပညတ္ေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။



မွတ္ခ်က္။ ။ ၀ါဆိုလျပည့္ေန ့ကား ဓမၼစၾကာ အခါေတာ္ေန ့ပါ။
ဓမၼစၾကာကို ေရးတင္သင့္ေပမယ့္ ဓမၼစၾကာကို
ဘေလာ့မ်ားစြာမွာ ဖတ္ရႈက သိနိုင္ပါတယ္။
သံဃာနဲ ့စပ္ျပီး ၀ါဆိုျခင္း အေၾကာင္းမွာ
ရွားပါးစြာေတြ ့နိုင္တာမို ့ လူအမ်ားသိေစ
ဗဟုသုတ ရေစလို တာနဲ ့ ေရးတင္လိုက္ပါတယ္။

၀ိနယပါဠိ ၊မဟာ၀ဂၢ ၊ ထိုထိုေနရာႏွႈင့္
၀ႆုပနာယိကကၡႏၶက ကိုးကားျပီး
သင့္ေတာ္သလို ဘာသာျပန္ထားပါသည္။




ျမတ္ေရာင္နီ

( ၂၇ ၊ ၀၇၊ ၂၀၁၀ )



.

Sunday, July 25, 2010

ဓမၼစၾကာ အခါေတာ္ေန ့ အထူး အစီစဥ္


ဓမၼစၾကာ အခါေတာ္ေန ့ အထူး အစီစဥ္

၀ါဆိုလျပည့္ ဓမၼစၾကာ အခါေတာ္ေန ့မွာ ညေန ခင္း
၇ နာရီခြဲမွ ၈ နာရီထိ ဘုရား၀တ္ျပဳ ၊ တရားထိုင္ပါမည္။

ထို ့ေနာက္ ဓမၼစၾကာ ပါဠိကို ရြတ္ဖတ္ျပီး
အရွင္ေတေဇာဘာသ
( ျမင္းျခံ ) မွ
တရားနာပရိသတ္တို ့အား ရွင္းလင္း
ေဟာၾကား ေပးပါမည္။

ထို ့ေနာက္ ၀ါတြင္း ကာလ သမယမွာ ၀ါဆုိျခင္း အေၾကာင္းမ်ား
လုပ္ငန္းေဆာင္တာ စသည္တို ့ကို လည္း ဆက္လက္
ရွင္းလင္း ေျပာၾကားသြားပါမည္။

ဓမၼစၾကာ တရားဦး တရားဖ်ား ကို နာယူလိုၾကကုန္ေသာ
ရပ္နီးရပ္ေ၀း ေရႊ ဓမၼမိတ္ေဆြမ်ားအား တရားေတာ္
လာေရာက္နာယူနိုင္ရန္
အသိေပး ေၾကျငာေပးလိုက္ပါသည္။

ေနရပ္လိပ္စာ-
Domberg10
85354 Freising
Germany



Montagabend:
19:30 Abendandacht und Meditation
20:00 Rezitation des Dhammacakkappavatthana Sutta und Vortrag; danach Asalhapuja Rezitation und Einladung an die Mönche, die Regenzeit in Freising zu verbringen; Vorsätze der Laien, wie sie in den drei Monaten der Regenzeit ihr Lernen und Üben der Buddhalehre intensivieren wollen.


Monday evening:
19:30 Evening chatting and meditation
20:00 Recitation of the Sutta Dhammacakkappavatthana and lecture, recitation, and then Asalhapuja invitation to the monks to spend the rainy season in Freising, resolutions of the laity, how they want to intensify in the three months of the rainy season, their learning and practicing the Buddha's teaching.


မွတ္ခ်က္။ ။ ဓမၼစၾကာ အခါေတာ္ေန ့သည္ ပါဠိလို အာသဠွ မာသ ျဖစ္ပါသည္။ ထို ပါဠိကို အစြဲျပဳျပီး ထိုင္း ၊ သီရိလကၤာ ႏွင္ ့ အျခား နိုင္ငံ အသီးသီးမွာ အာသဠွပူဇာ ေဒး ဟုေခၚပါသည္။


ျမတ္ေရာင္နီ
( ၂၆ ၊ ၀၇၊ ၂၀၁၀ )


.

Saturday, July 24, 2010

ကိုယ္၀န္ေဆာင္သူမ ေလး ေရ သရဏဂုမ္ကို အျမဲရြတ္ေနာ္


ကိုယ္၀န္ေဆာင္သူမ ေလး ေရ
သရဏဂုမ္ကို အျမဲရြတ္ေနာ္


သင္တန္းအသစ္က လူမ်ိဳးစံု ၊ ဘာသာစံု ၊ နိုင္ငံစုံ ျဖစ္ေလေတာ့ ဘာသာစကားေတြလည္း အမ်ိဳးမ်ိဳး ၾကားရတယ္။ ၾကားရတာကို အဓိက ေျပာခ်င္တာမဟုတ္ဘူး၊ အဲဒီအထဲမွာ ခင္မင္ရတဲ့ သူေတြကို ကိုယ္ေျပာခြင့္ရလိုက္တာေလးကို ေျပာခ်င္တာ။

ခင္တာက ကိုယ့္ရဲ ့ အိမ္နီးနားခ်င္း အင္ဒုိေကာင္ေလး ၊ တရုတ္မေလးနဲ ့ ဗီယမ္နမ္မေလးေတြက ပိုခင္ျဖစ္တယ္။ အျခားဥေရာပ ေကာင္ေလး ေကာင္မေလးေတြကေတာ့ ခင္ေတာ့ ခင္ပါရဲ ့။
ခင္မင္တဲ့ အရိပ္အေရာင္က နည္းတယ္။
၀တၱရားမျပတ္ရံုေလာက္ႏႈတ္ဆက္ၾကတယ္။

ဒါေပမယ့္ တရား၀ါသနာပါတဲ့ ဥေရာပေကာင္ေလးေတြကေတာ့ တရားထိုင္ပံု ထိုင္နည္း ေမးလိုက္ ေျဖလိုက္နဲ ့ ဆိုေတာ့ နဲနဲပါးပါး ရင္နီးတယ္္လို ့ ေျပာလို ့ရေသးတယ္။

အဲဒီအထဲမွာေတာ့ ဗီယက္နမ္မေလးက ေတာ္ေတာ္ေလး ခင္မင္တယ္၊ ေန ့စဥ္ဆိုသလို အနီးကပ္ လည္း ထိုင္ျပီး စကားေျပာရ၊ ေလ့က်င့္ရတာ ဆိုေတာ့ ခင္မင္မႈပိုတာေပါ့။

ခင္မင္မႈ ပိုသေလာက္လည္း သူရဲ ့ ပါလာတဲ့ အစားေသာက္ကိုလည္း ေက်ြးပါတယ္။ ညေန မစား ေကာင္း ဘူးလို ့ ရွင္းေျပာမွပဲ ျပန္ရုတ္သိမ္းသြားတာ။

ျပီးေတာ့ သူရဲ ့ဘာသာတရားကိုလည္း ေျပာျပတယ္။ ဗုဒၶဘာသာပါတဲ့။ ဂ်ာမနီမွာ ဗီယက္နမ္ ဘုန္းၾကီး ေက်ာင္း ၊ ဘုရားေက်ာင္း ရွိတယ္။ အဲဒီမွာ တစ္ရံ တစ္ခါ သြားလည္ပါသတဲ့။ သြားလည္ရံု သက္သက္ပါပဲ။ ဘာမွ အထူးရြတ္ဆိုတာ ၊ ၀တ္ခ်တာ၊ တရားထိုင္ေတာ့မရွိဘူး ေျပာတာပါပဲ။ ေအာ္..ဘုရားလည္ ေက်ာင္းလည္ ဆိုတာ ဒါေျပာတာ တူရဲ ့ေနာ္။

အင္း သူေျပာသမွ် ကိုယ္လည္း နားေထာင္ပါတယ္။ လည္တာ ေကာင္းတာေပါ့ စသျဖင့္ ေဖာ္လို ေလး ဟာမိုနီျဖစ္ေအာင္ လိုက္ေပးပါတယ္။ ေရွ ့က ပင္တိုင္ အဆိုေတာ္လည္း ျမဴးေစေရာေပါ့။


ျပီးေတာ့ သူ ့ကို ၾကည့္ျပီး ကိုယ္က ေတြးမိတယ္။ သူ ့က ငါ့ကို တကယ္ခင္တာပဲ။ ဘုန္းၾကီးလို ့လည္း သိတာပဲ။ ဘုန္းၾကီးလို ေလးစားတဲ့ အရိပ္ေရာင္ ရွိတယ္။

ဒါေၾကာင့္ သူနဲ ့ပါတ္သက္ျပီး အေတြးေတြက ေလွၾကီးထိုး ရိုးရိုုး ေတြးမိတယ္။ ဗုဒၶဘာသာနဲ ့ထိေတြ ့ ့ေအာင္ သူ ့ကို အဂုၤလိမာလ သုတ္ရြတ္ခိုင္းရရင္ေကာင္းေလမလားေပါ့။


ဘာလို ့လည္း ဆိုေတာ့ သူ ့မွာ ကိုယ္၀န္ေဆာင္ထားတာက ေျခာက္လ ရွိေနျပီ။ နီးေနျပီသားဖြားဖို ့က၊ ကိုးလလြယ္ ဆယ္လဖြားဆိုတာကိုး။

ခုခ်ိန္က ရြတ္တတ္ထားမွ ေမြးဖြားခါနီး ရြတ္လိုက ေဒါင္းေဒါင္းေျပး ဆိုနိုင္ျပီး ေလွ်ာေလွ်ာရႈရႈ ေမြးဖြား နိုင္မယ္ေပါ့။ အဲလိုခ်ည္း ရိုးရိုး အအ- ေတြးတာပါဆို။ ( ငါကြ ၊ အ-တာ ၾကြားလိုက္အံုးမယ္)။


အဲလို ကိုယ္က ေတြးမိတာလည္း မေျပာနဲ ့ ။ ကိုယ္ျဖတ္သန္းလာတဲ့ အေတြ ့ၾကံဳေၾကာင့္ ယုံၾကည္မႈက ထက္သန္မႈ ရွိေနတာကိုး။

အဂုၤလိမာလသုတ္ဆိုတာလည္း သီရိလကၤာနိုင္ငံ မွာေတာ့
ကိုယ္၀န္ေဆာင္မေတြဟာ ေမြးဖြားခါနီး
အခါမွာဆိုရင္
ဘုန္းၾကီးေတြကို ပင့္တယ္။ ဘုန္းၾကီးမ်ားက အျခားပရိတ္ကို
တစ္ေခါက္သာ ရြတ္ျပီး အဂုၤလိမာလသုတ္ကို ၇ ေခါက္
ရြတ္တယ္။ အဲဒီ ပရိတ္ေရကို ကိုယ္၀န္ေဆာင္သူမတို ့က
ယံုၾကည္စြာ ပရိတ္ေရကို ေသာက္တယ္ေပါ့။
( မယံုမရွိနဲ ့၊ ကိုယ္ေတြ ့ ရြတ္ခဲ့တာ မ်ားသည္။)


ကိုယ္၀န္ေဆာင္တဲ့ ဒကာမကိုယ္တိုင္ကလည္း ေန ့စဥ္ရြတ္တယ္ တဲ့။ (ဒါကေတာ့ သူတုိ ့ေျပာတာပဲ။)

အဂုၤလိမာလသုတ္ဆိုတာက တကယ္ေတာ့ သစၥာအဓိ႒ာန္ပဲ..

အဂုၤလိမာလ လူ ့ဘ၀က ရက္ရက္စက္စက္ လူေတြကို ၉၉၉ ေယာက္ေတာင္သတ္ခဲ့ျပီး လက္ညိဳး ေတြကို စုေဆာင္းခဲ့တာ ေနာက္ဆုံးေတာ့လည္း ဘုရားရွင္နဲ ့ေတြ ့ေတာ့ အကုသိုလ္ ကိေလသာေတြ ကို အရိယာမဂ္နဲ ့ ျပတ္ျပတ္သားသား အျပီးသတ္ထိ သတ္နိုင္ခဲ့တဲ့ ရဟႏၱာ အရွင္ျမတ္ၾကီးပါ။

မေကာင္းတာ ရက္ရက္စက္စက္ လုပ္ခဲ့တာဟာ စိတ္ေကာင္း မရွိလို ့ေတာ့ မဟုတ္ရွာဘူး၊ စိတ္ ေကာင္း အျပည့္၀ရွိပါတယ္။ သူ ရဲ ့ဆရာေလးစားမႈေၾကာင့္ ဆရာ ေျပာသည့္အတိုင္း ဆရာ ေက်းဇူး ဆပ္လို လို ့ သာသတ္ခဲ့ရတာပါ။

ဘုရားရွင္နဲ ့ေတြ ့မွသာ အဲဒီ ဆရာေျပာသမွ် လုပ္ခဲ့တဲ့ အျမင္မွားမႈေတြ ေပ်ာက္သြားပါတယ္။ အျမင္ မွားမႈနဲ ့အတူ ခ်စ္ျခင္း မုန္းျခင္းေတြမရွိ၊ လြန္ေျမာက္သြားတဲ့ အရွင္ေကာင္း အရွင္ျမတ္ပါ။

ရဟႏၱာျဖစ္ျပီး ေနာက္မွာ တစ္ေန ့ေတာ့ ရြာထဲ ဆြမ္းခံ အ၀င္ ကိုယ္၀န္ေဆာင္သူမ မီးမဖြားနိုင္လို ့ တအီးအီး ညီးတြားသံကို ၾကားျပီး သနားစိတ္အျပည့္ျဖစ္သြားတယ္။

ေက်ာင္းေရာက္တာနဲ ့ သူ ့စိတ္ထဲမွာ ရွိတဲ့အတိုင္း
ဘုရားရွင္ကို ေလွ်ာက္ထားတယ္။ ဘုရားရွင္က

သားဖြားလြယ္ကူေစေရး သစၥာဓိ႒ာန္ေပးေခ်လို ့
မိန့္ေတာ္မူတာနဲ ့ပဲ အရွင္ျမတ္ၾကီးက ကိုယ္၀န္ ေဆာင္
အမ်ိဳးသမီးရွိရာသြားျပီး...


ယေတာ'ဟံ ဘဂိနိ အရိယာယ ဇာတိယာ ဇာေတာ၊
နာဘိ ဇာနာမိ သၪၥိစၥ ပါဏံ ဇီ၀ိတာ
ေ၀ါေရာေပတာ ၊
ေတန သေစၥန ေသာတၳိ ေတ ေဟာတု ၊
ေသာတၳိ ဂဗၻႆ။



နိႆယ-

ဘဂိနိ- ႏွမ၊ အဟံ- ငါသည္၊ ယေတာ- အၾကင္အခါမွ၊ ( ပ႒ာယ- စ၍၊ )၊ အရိယာယ- ျမတ္ေသာ၊ ဇာတိယာ-အျဖစ္ျဖင့္၊ ဇာေတာ-ျဖစ္၏၊ တေတာ - ထိုအခါမွစ၍၊ သၪၥိစၥ- ေသေစလိုေသာ ေစတနာ ရွိသည္ျဖစ္၍၊ ပါဏံ- အသက္ရွိေသာ သတၱ၀ါကို ၊ ဇီ၀ိတာ- အသက္မွ၊ ေ၀ါေရာေပတာ-ခ်ဖူး၏ဟူ၍၊ နာဘိဇာနာမိ- ငါမသိ။ ေတန သေစၥန- ထိုသို ့မွန္ေသာစကားျဖင့္၊ ေတ-သင့္အား၊ ေသာတၳိ- ခ်မ္းသာ ျခင္း သည္၊ ေဟာတု-ျဖစ္ပါေစသတည္း၊ ဂဗၻႆ-၀မ္း၌ရွိေသာသတၱ၀ါအား၊ ေသာတၳိ-ခ်မ္းသာျခင္း သည္၊ ေဟာတု-ျဖစ္ေစသတည္း။

( ဆယ္ေစာင္တြဲ ၊ ဟံသာ၀တီမူ၊ စာ-၂၂၃)


အဓိပၸါယ္မွာ-

ႏွမ ... ငါဟာ အရိယာ ျဖစ္ျပီးကတည္းက
သတ္လိုတဲ့ စိတ္ထားနဲ ့သက္ရွိသတြာကို မသတ္ဖူးဘူး။
ဤမွန္ကန္ေသာ ငါရဲ ့ သစၥာ စကားေၾကာင့္
ငါ့ႏွမ ခ်မ္းသာပါေစ၊ သားလည္း ခ်မ္းသာပါေစ။

( ခုေခတ္ အလိုဆိုရင္ေတာ့ ညီမလိုု ့ပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊
အမ၊ မမ လို ့ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ဘာသာျပန္ရပါ့မယ္။
ေခတ္ထဲမွာ ႏွမလို ့ေခၚတာ ရွားသြားျပီ ဟုထင္ပါတယ္။

ဘဂိနိ ဟာ ညီမ၊ အမ ႏွစ္ခုစလံုးဆိုင္ပါတယ္၊ Sister လိုပါပဲ။)


အင္း... ဒီသုတ္ကို သူ ့ရြတ္ခိုင္းရင္ ေကာင္းမလား ၊ ေတြးေတာျပီးခ်ိန္မွာ မျဖစ္ေသးပါဘူးေလ၊ ဆိုတဲ့ အေတြးက ၀င္ျပန္တယ္။ ဒီေလာက္ေခတ္မီတဲ့ ေခတ္ၾကီးမွာ ေမြးဖြားရတာ အဆင္မေျပရင္ ေအးေအး ေဆးေဆး ခြဲေမြးေနၾကတာ။ သူလည္း ပထမ တစ္ေယာက္ေမြးဖြားျပီးျပီဆိုပဲ။

မျဖစ္ေသးပါဘူးေလ၊ဒါကို ေျပာလို ့ကေတာ့ ကြန္ပလိန္းတတ္ခ်င္တတ္မယ္။ ကိုယ္ကပဲ ေခတ္ေနာက္ က်တယ္ ျဖစ္မယ္။ ကြန္ပလိန္း မတတ္ရင္ေတာင္မွ စိတ္ထဲမွာ သာထားျပီး သိပ္သေဘာ မက် ေလာက္ ပါဘူးေလလို ့ေတြးမိပါတယ္။

ဒါနဲ ့ပဲ ေနာက္တစ္မ်ိဳး အၾကံတစ္ခု ရသြားတယ္။ မိဘတိုင္း သားသမီးကို ခ်စ္ၾကတယ္။ အေမက ပိုျပီးေတာင္ ခ်စ္တာေတြ ့ရတယ္။ အလွပၾကိဳက္တဲ့ အေမေတာင္ သားသမီး ရလာရင္ ကိုယ့္အတြက္ အလွပကုန္ဖို ့ရာ ႏွေျမာျပီး ၊ သားသမီး အတြက္ ကုန္ခ်င္သေလာက္ကုန္စိတ္ထားျပီး ၀ယ္ျပီး အလွ ဆင္တတ္ၾကတယ္။ ကိုယ္ေကာင္းေကာင္း မစားရရင္ေန ကိုယ္သားသမီး၀ရင္ ျပီးတာပဲ ဆိုျပီး ေကာင္းတာလည္း ေက်ြးေမြးတတ္ၾကတယ္။


ဒီသေဘာေတြကို ကိုယ္လည္း သေဘာေပါက္ ထားေလေတာ့ ဗီယက္နမ္မေလးကို ဒီလို ေျပာလိုက္ ပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာ ဆိုေတာ့ေလ၊ ဒါေလးရြတ္ရင္ေကာင္းတယ္။ မနက္တစ္ေခါက္ ညေနတစ္ေခါက ္ေပါ့။

ဗုဒၶံ သရဏံ ဂစၦာမိ၊

ဓမၼံ သရဏံ ဂစၦာမိ၊

သံဃံ သရဏံ ဂစၦာမိ။

ဒါကို သရဏဂမန လို ့ေခၚတယ္- ဆိုတာလည္း ရွင္းျပရေသး။

အဲဒါရြတ္ရင္ သားသမီး က်န္းမာတယ္။ ခ်မ္းသာတယ္။
ဗုိက္ထဲက သားသမီး အတြက္ ရြတ္ေပးပါေနာ္။
သူ ့အတြက္ ဆိုတာထက္ သားသမီး အတြက္လို ့
ထပ္ခါ ထပ္ခါ ေျပာလိုက္ပါတယ္။

ကိုယ္ကလည္း အသံေန အသံထားနဲ ့ ရြတ္ျပပါတယ္။ သူကလည္း သေဘာက်လို ့။ အဲလို မရြတ္ တတ္ရင္ ေနပါ။ ဒါက ဘုန္းၾကီးသံစဥ္။ ပံုမွန္ရြတ္လည္း ရတယ္။ ရြတ္စမ္းပါ့ ဆိုျပီး သူ ့ကို ရြတ္ခိုင္းခဲ့ ပါတယ္။ သူေကာင္းေကာင္း ရြတ္တတ္သြားျပီ။ ႏွစ္ခါ သံုးခါေလာက္ေတာ့ ျပင္ေပးရတာေပါ့ေလ။

ဗုဒၶဘာသာ ေတာ့ ဗုဒၶဘာသာပါပဲ။ ဗုဒၶဘာသာက ျမန္မာ ၊
သီရိလကၤာ၊
ထိုင္း တို ့လို ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာ မဟုတ္ေတာ့
သရဏဂုမ္ ပါဠိ
မရတာ ရွိမွာေပါ့ေလ။

( အဲ... ျမန္မာဗုဒၶဘာသာမွန္ရင္ သရဏဂုမ္ ပါဠိ ရကို ရရမယ္။
ဒါမွ ဗုဒၶဘာသာ လို ့ လက္မေထာင္ ေျပာလို ့ ျဖစ္မွာ။
ဗုဒၶဘာသာ အစ သရဏဂုမ္ က ဆိုရင္ မမွားဘူး။)

သူ ့မွာ သဒၶါေတာ့ရွိသားပဲ၊ ဘုန္းၾကီးမွန္းသိတယ္။ ေပးခ်င္တယ္။ ဘုရားေက်ာင္းမွန္းသိတယ္။ သြားခ်င္တယ္။ အဲဒါနဲ ့ပဲ သရဏဂုမ္ ကို ကမၼ႒ာန္း အေနနဲ ့ေပးလိုက္တာပါ။


အဘိဓမၼာ လက္သန္း အ႒ကထာက်မ္းက ဆိုထားတာ ရွိပါတယ္။

ပင္ကိုယ္က ေကာင္းေနေသာ သဒၶါတရားသည္ ဘုရားစေသာ အာရံုမ်ားနွင့္ ေတြ ့ၾကံဳလ်င္ အတိုင္း ထက္ အလြန္ တံခြန္နွင့္ ဘုရား ကဲ့သို ့ တိုးတက္ ဖြံ ့ထြားလာဖြယ္ရွိေသာေၾကာင့္ ဗုဒၶါနဳႆတိ၊ ဓမၼာနဳႆတိ၊ သံဃာနဳႆတိ ၊ သီလာနဳႆတိ ၊ စာဂါနဳႆတိ၊ ေဒ၀တာနဳႆတိ ၆ပါးသည္ သဒၶါ စရိုက္ရွိသူႏွင့္ သင့္ေလ်ာက္ပတ္၏။
( အေျချပဳ သျဂၤ ိဳဟ္ -စာ- ၅၅၂)

ဗုဒၶါနဳႆတိအာဒေယာ ဆ သဒၶါစရိတႆ။
( အဘိဓမၼတၳ သဂၤဟ ပါဠိ )



ဗီယက္နမ္မေလး ကို ေပးလိုက္တဲ့ သရဂုမ္ ပါဠိကေတာ့ ဗုဒၶါနဳႆတိ ၊ ဓမၼာနဳႆတိ ၊ သံဃာနဳ ႆတိ ဆိုတဲ့ အနဳႆတိ သံုးပါးကို တစ္ခါတည္း ပြါးမ်ားျပီး ျဖစ္သြားပါေလေရာလား။ ( သမထ ဘာ၀နာ လို ့ေခၚပါတယ္။)

ပြါးမ်ားျခင္းရဲ ့ အက်ိဳးေက်းဇူးမ်ားကေတာ့
ေျပာမကုန္ ၾကံဳဘူးမွ သိပါလိမ့္မယ္။
(အက်ိဳးေပးမႈကို ခ်န္လွပ္ခဲ့ပါရေစ။)

ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ့္အေနနဲ ့ကမၼ႒ာန္း အေပးလြဲတယ္ ေျပာေျပာ ၊ အဂုၤလိမာလသုတ္ပဲ ရြတ္ခိုင္းသင့္ တယ္ပဲ အျပစ္တင္ ေ၀ဖန္ ေျပာေျပာပါေလ၊ ကာလံ ေဒသံမို ့ကိုယ္ကေတာ့ သရဏဂုမ္ကိုပဲ သူ ့ကို စာရြက္မွာ ေရးသင္ေပးျပီး ရြတ္ခိုင္းလိုက္ပါေတာ့တယ္။

ကိုယ္၀န္ေဆာင္သူမေလးေရ
သရဏဂုမ္ကို အျမဲရြတ္ေနာ္.....






မွတ္ခ်က္။ ။ ကိုယ္ေတြ ့ ေလးေတြကို တင္ျပျခင္းပါ


ၿမတ္ေရာင္နီဆိုတဲ႕ အတိုင္း အေရာင္ေတြစံုလြန္းလို႕

စာဖတ္ျပီးတိုင္း မ်က္စိကို အနားေပးရတယ္ ဦးဇင္းေရ။
ကာလာကိုနည္းနည္းေလးေလွ်ာ႕ေစခ်င္ပါတယ္ဘုရား။
ေမတၱာမ်ားစြာျဖင့္..
ဟုတ္ပါပီ။ ေမတၱာမ်ားစြာဆိုေတာ့လည္း ေက်းဇူးပါ။
ကာလာ အနည္းငယ္ ေလွ်ာ့လိုက္တယ္။
လွေစခ်င္လိုလို ့ ေဆးမွင္ေၾကာင္ထိုး
ေဆးေၾကာင့္ ပိုရုပ္ဆိုးသြားတဲ့ ..သေဘာေပါ့ေလ။

တကယ္ေတာ့ ကိုယ့္ေစတနာက စာဖတ္သူေတြကို
စာသားတင္ မွတ္သားေစခ်င္တာ မဟုတ္ဘူး၊
စာအေနထား၊ ဘေလာ့ အေနထား လွလွပ ေတြ ့ေစခ်င္ေသးတာ။
သို ့ေသာ္...သို ့ေသာ္...

ျမတ္ေရာင္နီ
( ၂၅ ၊ ၀၇ ၊ ၂၀၁၀ )






.

Friday, July 23, 2010

ပါဠိ သင္တန္း စတင္ ပို ့ခ်



ပါဠိ သင္တန္း စတင္ ပို ့ခ်





စာသင္ေဘာကေတာ့ စကၠဴေဘာပါပဲ၊
ျဖတ္စရာ ေဘာဖ်က္ အထူး မလိုပါဘူး၊
တစ္ရြက္ျပီး တစ္ရြက္ စြန္ ့ပစ္လိုက္ရံုပဲ





ရြာမွာ ကိုရင္ ဘ၀ကတည္းက
ကိုရင္ ေက်ာင္းသားေလးေတြကို
စာသင္ေပး ရရင္ သိပ္ေပ်ာ္တာ။

ခုလည္း ကိုယ္ သိထားတာေလးေတြ
ျပန္လည္ ျဖန္ ့ေ၀ရလို ့ ေပ်ာ္လိုက္တာ။





ေရွ ့တန္းမွာ သင္တန္းသားက
ဂ်ာမန္နဲ ့ ထိုင္း





ပိုျပီး နားလည္ေအာင္
လက္ေထာက္ျပီး ရွင္းျပရတယ္






ေနာက္တန္းက ထိုင္ခုံ ေတြမွာေတာ့
သင္တန္းသားမ်ားက
ျမန္မာ နဲ ့ ဂ်ာမန္


ပါဠိသင္တန္းကို ၂၂ရက္မွ စတင္ သင္ၾကားပါသည္။

တစ္လတြင္ ႏွစ္ၾကိမ္

ဒုတိယပတ္ ၾကာသပေတးေန ့နွင့္
စတုတၳပတ္ ၾကာသပေတးေန ့မ်ားတြင္

ည ၇နာရီမွ ည ၉ နာရီထိ သင္ၾကားပါသည္။


ျမတ္ေရာင္နီ

( ၂၄ ၊ ၀၇ ၊ ၂၀၁၀ )
.

Thursday, July 22, 2010

စာ အသြား အလာ ( ၂ )


စာ အသြား အလာ ( ၂ )

စာ အသြားလာ ( ၁ ) လို ့ နံပါတ္ မတပ္ခဲ့ေပမယ့္ ေနာက္ထပ္ ဒကာမ တစ္ေယာက္က အေမး လာျပန္ပါတယ္။ သူ ့ အေမးကလည္း ကိုယ့္အတြက္ေတာ့ အမ်ားသိသင့္တယ္ထင္လို ့ဘေလာ့ မွာ ေရးတင္လိုက္တာပါ။

ဒကာမကေတာ့ ကိုယ့္ကိုလည္း အျပင္မွာ ျမင္ဖူးသူမဟုတ္။ အင္တာနက္မွ စာမ်ားကို ဖတ္ျပီး သိရ တဲ့သူပါ။ သူလည္း သူသိခ်င္ရာကို စိတ္ထဲရွိတဲ့ အတိုင္း ေလွ်ာက္ထားပါတယ္။

ကိုယ္ကလည္း ကိုယ္နားလည္သလိုေလး ဒကာမကို ေျဖေပးပါတယ္။ မွားတာ မွန္တာကေတာ့ လက္ခံသူရဲ ့ အေပၚမူတည္ပါတယ္။ ကိုယ္လည္း သိသလို ေျဖေပးရတာပဲ။

သူက ဒီလိုေမးလို ့ ကိုယ္က ဒီလို ေျဖပါတယ္...

အို စာရႈသို ့ စာမဖတ္မီ မွာထားပါရေစ...
စာဖတ္လိုသူတို ့ အေနနဲ ့ စာကို ဖတ္ ရွဳလိုက ေရွ ့ဆက္ ဖတ္ေလကုန္။

စာတြင္ မွားသည့္ အခ်က္ ရွိပါက ေကာင္းရာ ေကာင္းေၾကာင္း
ညြန္ ျပနိုင္ပါတယ္။
လက္ခံရန္ အသင့္ပါပဲ။

အဲသလိုမ်ိဳး မဟုတ္ပဲ အျပစ္ဘဲ လိုက္ရွာေနပါက
အျပစ္ဘဲ ေတြ ့မည္သာ ျဖစ္ပါတယ္။



ေက်းဇူး တင္ထိုက္သူ

၁။အက်ိဳးအေၾကာင္းကို နားလည္ေအာင္ ေျပာျပီး အျပစ္ကို
ေထာက္ျပ ညႊန္ျပသူသည္ ေရႊအိုးေပးသူ လုိ ့ေခၚပါတယ္။
သူ ့ရဲ ့စကား နားေထာင္ လိုက္နာရမွာျဖစ္တယ္။
သူ ့စကားနားေထာင္တာနဲ ့ ကိုယ့္တိုးတက္ဖို ့ျဖစ္တယ္။

သနားစရာေကာင္းသူ

၂။အျပစ္သက္သက္ကိုသာ ရွာေဖြ လိုက္ေျပာေနတဲ့
သူအတြက္ကေတာ့
နိဗၺာန္နဲ ့ေ၀းစြာ့။
ငရဲ သြားဖို ့ လမ္းေၾကာင္းကို သူကိုယ္တိုင္ ရွာေဖြသူ။

သူ ့စကားကို သည္းခံရန္ရံုက လြဲလို ့ ဘာမွ် မဆိုသာ။


၁။နိဓီနံ ၀ ပ၀တၱာရံ ၊ ယံ ပေႆ ၀ဇၨဒႆိနံ ။
နိဂၢယွ၀ါဒိ ံ ေမဓာ၀ိ ံ၊ တာဒိသံ ပ႑ိေတ ပေဇ၊

တာဒိသံ ဘဇမာနႆ ၊ ေသေယ်ာ ေဟာတိ န ပါပိေယာ။
( ဓမၼပဒ ၊ ပ႑ိတ၀ဂ္ ၊ ရာဓေတၳရ ၀တၳဳ )


၂။ပရ၀ဇၨာနဳပႆိႆ ၊ နိစၥံ ဥဇၥ်ာနသညိေနာ။
အာသ၀ါ တႆ ၀ၯႏၱိ ၊ အာရာေသာ အာသ၀ကၡယာ။
( ဓမၼပဒ၊ မလ၀ဂ္။ ဥဇၥ်ာနိသညိေတၳရ၀တၳဳ။)


သူေတာ္ေကာင္း လမ္းစဥ္။

၁။နံပါတ္ ၁ ပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးဟာ ေကာင္းတာေတြ ့ရင္ ခ်ီးမြမ္းမယ္။ခ်ီးမြမ္းတတ္တယ္။
မေကာင္းတာေတြ ့ရင္ မျဖစ္သင့္ေၾကာင္း မလုပ္သင့္ေၾကာင္းကိုလည္း
အျပစ္ကိုု ျပ ေျပာဆိုတတ္တယ္။ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ မေကာင္းတာကို
ေရွာင္ျပီး သူမ်ားကိုလည္း ထိုိမေကာင္းတာကို မျဖစ္ေစလိုတဲ့
အက်ိဳးလိုးလားတဲ့ ေမတၱာ အျပည့္၀နဲ ့ေျပာတတ္ပါေပတယ္။
အဲဒီစိတ္ထားရွိသူကို ဂုဏ္ယူထိုက္တဲ့သူမ်ိဳးပါ။

ယုတ္မာပတ္စက္သူရဲ ့လမ္းစဥ္

၂။နံ ပါတ္ ၂ ပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးဟာ အျမဲတမ္း အျပစ္သာ ေျပာတာျဖစ္တယ္။
ေကာင္းကြက္ကိုေတြ ့ေသာ္မွ ခ်ီးမြမ္းဖို ့ ၀န္ေလးသူျဖစ္တယ္။
မခ်ီးမြမ္းတတ္။
အျပစ္လို ့ သူ ့စိတ္ထဲမွာ ထင္တာနဲ ့ သူတစ္ပါး
မခံသာေအာင္ ေဆာ္တတ္တယ္။
ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ ေဒါသျဖစ္ျပီး
သူတစ္ပါးကိုလည္း ေဒါသျဖစ္ေအာင္ လုပ္တတ္တယ္။

အဲဒီ စိတ္ထားရွိသူကို စပ္ဆုပ္ထုိက္မ်ိဳးပဲပါ။


အမွာစာ မ်ားသြားျပီ။ ေရွ ့သို ့ဆက္ဖတ္နိုင္ပါျပီ။





ဘုန္းဘုန္း..ဘု၇ား

၁။တပည့္ေတာ္မလည္းေ၇းမယ္ဆိုၿပီး ဘယ္လိုစေ၇း၇မွန္းမသိလို့ပါ။ တပည့္ေတာ္မ ဘဲဆို၇မွာ ေပါ့ေနာ္ ။ဘုန္းဘုန္း ကိုဘာမွလဲမလွဴ ဖူးေသးဘူးေလ။ ဒကာမ လို့ဆို၇င္မျဖစ္ေသးဘူးေပါ့ေနာ္။


၁။ ဒကာမေရ
အင္း... ဒကာမ လို ့ ေခၚလိုက္ပါရေစ။ ဒါယိကာ- ဆိုတဲ့ ပါဠိကေန
ဆင္းသက္လာျပီး ဒါယိကာမ လို ့ျမန္မာလို ဘာသာျပန္ၾကတယ္။
ေနာက္မ်ားေတာ့ အလြယ္တကူ ေျပာရင္း ဆိုရင္းကေနျပီး
ဒကာမ ျဖစ္သြား တယ္။


မွန္ပါတယ္။ ဒကာမ ဆိုတာ လွဴဖူးမွ ဒကာမ ပါ။
ခု ဒကာမကိုလည္း ဒကာမလို ့ေခၚရလို ့ ရပါတယ္။
ဒကာမ က လွဴဖူးမွာပဲေလ။ ရဟန္းသံဃာေတြကိုေပါ့ေနာ္။

ဒကာမ အေနနဲ ့သာ ဘုန္းဘုန္းကို ဘာမွ မလွဴဖူးေသးလို ့
ဒကာမ ဆိုရင္ မျဖစ္ဖူးလို ့ ထင္တာပါ။ ဒါယိကာ ဆိုတဲ့ ပါဠိ ကလာတဲ့
ဒကာမ ဆိုတာ လွဴဖူးတဲ့သူေလ။ ဘယ့္သူကို လွဴဖူးရမွာလို ့မပါဘူး။
ကိုယ္ေတြ ့တဲ့ သံဃာလွဴဖူးတာနဲ ့လည္း ဒကာမလို ့ ေခၚလို ့ရပါ့ဗ်ာ။

ျပီးေတာ့့ လွဴဖူးမွ ဒကာမ မဟုတ္ဘူးဗ်။ ဆိုပါစို ့။ကိုယ့္ဘာသာ၀င္ မဟုတ္တဲ့ ျမန္မာ အမ်ိဳးသမီးေတြနဲ ့ေတြ ့တဲ့အခါလည္း စကားေျပာရင္ ဘုန္းဘုန္းတို ့က ဒကာမလို ့ပဲ အသံုးျပဳရမွာပဲ။

သူတို ့ဆိုရင္ သံဃာေတြကို လွဴဖူးသူရွိသလို လံုး၀
မလွဴဖူးသူေတြလည္း ရွိလိမ့္မယ္ေပါ့ေနာ္။ ဒါကို စာအလို
ေျပာရရင္ ျမန္မာျပည္အတြင္းက ျမန္မာဒကာမ အမ်ားစုက
လွဴဖူးတဲ့သူေတြ။ မ်ားရာ လိုုက္ျပီး ဒကာမ လို ့ သံုးတာမို ့
အျခားဘာသာက အနည္းစု ျမန္မာအမ်ိဳသမီးမ်ားကိုလည္း
ဒကာမ လို ့ ေယဘုယ်နည္းအားျဖင့္ သံုးတာပါ။

ဒါက ဒကာမ က ဆရာမ ဆိုေတာ့ ဒကာမ ေ၀ါဟာရကို စိစစ္လို ့ ဘုန္းဘုန္းလည္း ဆန္းစစ္ ျပတာ ပါေနာ္။



၂။သူမ်ားေတြ တ၇ားစခန္း၀င္ၾက ၊ တ၇ားထူးေတြ၇ၾကတယ္လို့ၾကား၇င္
တပည့္ေတာ္ စိတ္ဆင္း၇ဲ လိုက္တာ။
ငါ့မွာ အသက္တာႀကီးလာတာ ။
ဘာမွလည္းအျဖစ္မရွွိဘူးလို့ ခံစားေန၇ပါတယ္ ။



၂။မဟုတ္ေသးဘူး ဒကာမရ။

စိတ္ခ်မ္းသာရမွာ။ စိတ္ဓာတ္ေတြ လန္းလာရမွာ။
သူတို ့ေတာင္ တရားထူး ရၾကတယ္ ဆိုပါ့လား။

ဟန္ၾက လိုက္ပါဘိေနာ္။ ဘယ္လိုမ်ား အားထုတ္ၾကပါလိမ့္။
ငါလည္း တစ္ေန ့ေတာ့ သူတို ့လို ့ ျဖစ္ ေကာင္း ပါရဲ ့။
ျဖစ္ေအာင္လည္း ၾကိဳးစားရမွာပဲ။ဒီလိုကို ျဖစ္ေနရမွာ။



ဘုရားရွင္ေတာင္ အားထုတ္လို ့ ဘုရားျဖစ္တာေနာ္။ သူတို ့လည္း ဘုရားေျပာတဲ့ နည္းလမ္းသံုးျပီး တရားထူးရၾကတာေပါ့။

အေႏွးနဲ ့ အျမန္ ငါလည္း တစ္ေန ့ေန ့ ျဖစ္လာမွာပဲေလ ဆိုျပီး စိတ္ထားလည္း ေျပာင္းလိုက္ပါ။

စိတ္ဆင္းရဲ လို ့ တရားထူးမရနိုင္။
စိတ္ခ်မ္းသာျခင္း၊ စိတ္လန္းျခင္းက တရားထူးရဖို ့
အေထာက္ပံ့ ျဖစ္ပါတယ္။ နီးသထက္နီးလာပါတယ္။


စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ေတြးပါ။ စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ေနပါ။
သုခရွိမွ သမာဓိ ရွိမယ္။ သမာဓိရွိမွ အမွန္အတိုင္းသိမယ္။
အမွန္ကို သိဖို ့ သမာဓိ ဘယ္လိုရွိေအာင္ လုပ္မလဲ။
သမာဓိက ဘာေၾကာင့္ ျဖစ္လာရသလဲ ေတြးၾကည့္ေပါ့။


၃။အဖြား ၂ ေယာက္လံုး တ၇ားထိုင္ခဲ့တယ္(ပုတီးလုံး၀မစိပ္ဘူး)။
က်ိဳင္းတံုကအဖြားဆို၇င္ က်ိဳင္းတံု ကမၼ႒ာန္းေက်ာင္းကို
စတည္ေထာင္တဲ့ လူအုပ္စုထဲ ကပါ။
ေတာင္ႀကီးကအဖြားကေတာ့ စြန္းလြန္း ကမၼ႒ာန္္းေက်ာင္း ေယာဂီီပါ။
ေျပာျခင္တာကတပည့္ေတာ္ တ၇ားထိုင္တယ္ဆိုတာနဲ့
သိပ္အစိမ္းႀကီး ေတာ့မဟုတ္ခဲ့ပါဘူး ။


အဖြား ၂ေယာက္အေၾကာင္းစဥ္းစားလိုက္၇င္
တပည့္ေတာ္ကိုယ္ကို ကိုယ္ေတာ့ ရွက္မိပါတယ္။


၃။အင္း...ဒကာမေရ

အဲ စဥ္းစားပါဦးေလ။ ဂုဏ္ယူ၀ံ့ၾကြားေနရမွာပဲဟာ။ ရွက္စရာ ဆိုတာက မေကာင္းမွဳ လုပ္တာ ၊ ေျပာ တာ ၾကံတာကိုပဲ ရွက္ရမယ္ေလ။ခုဟာက ရွက္စရာ မဟုတ္ဘူး။ ျပီးေတာ့ စိတ္ဆင္းရဲစရာလည္း မဟုတ္ဘူး။


ဥပမာ ေျပာမယ္ဗ်ာ... သိသေလာက္ေတာ့ အဆိုေတာ္ရဲ ့သားသမီးက အဆိုေတာ္ျဖစ္ေအာင္ၾကိဳးစား တယ္ ။ ျဖစ္တာမ်ားတယ္။ ရုပ္ရွင္မင္းသား မင္းသမီးေတြရဲ ့သားသမီးေတြကလည္း ဒီလိုဘဲ။ ေဒါက္တာ ဆရာ၀န္ ၊ ဆရာ ဆရာမေတြရဲ ့သားသမီးေတြလည္း ဒီတိုင္းျဖစ္ေအာင္ ၾကိဳးစားၾကတာ ခ်ည္းပါဘဲ။


ေရွ့က သြားထားတာရွိတာမို ့ေနာက္လိုက္ သားသမီးေတြအတြက
အလိုလို အင္အား တစ္ခုျဖစ္ေစ တယ္ ေပါ့။ မိဘ အရွိန္၀ါနဲ့ကိုပဲ
အလိုလို တက္ၾကြမႈျဖစ္ေတာ့ ယံုၾကည္မႈျပည့္၀တာနဲ ့ ေအာင္ျမင္ၾက တာပါ။



စိတ္ဆိုတာ ကိုယ္ညြတ္တဲ့ဘက္ ေရာက္ပါတယ္။ ပူစရာကိုေတြးရင္ အပူလာတယ္။ အေအးဘက္ကို ေတြးရင္ အေအးလာတယ္။

ဆင္းရဲ ခ်မ္းသာမႈ ဘယ္ဘက္ကို ေတြးမလဲ။
အေတြးမမွားပါေစနဲ့ေနာ္။

အဲလိုပဲေလ... ဒကာမ အဖြားႏွစ္ေယာက္စလံုးက တရားသမားေတြဆိုေတာ့ အားေတြက အလုိလိုကို ျပည့္ေနရမယ္။ ယံုၾကည္မႈရွိရမယ္ေလ။


၄။ အခ်ိန္လည္း၇ေနတာနဲ့တ၇ားထိုင္ၾကည့္ပါတယ္။ ခုထိ တပည့္ေတာ္ စိတ္လိုက္ဖမ္းေနတာနဲ့ဘဲ ၿပီးၿပီးသြားပါတယ္။


၄။ စိတ္ဆိုတာ ကိုယ္လိုတဲ့ဘက္ ဆြဲလို ့ ရတဲ့ အရာပါ။က်ြမ္းက်င္တဲ့ လက္သမားဆရာက သစ္သားကို ေျဖာင့္တာကိုေကြး၊ ေကြးတာကို ေျဖာင့္၊ သူ ့စိတ္ၾကိဳက္ပဲ ေကြးလိုကေကြး၊ ေျဖာင့္လိုက ေျဖာင့္နိုင္ၾက တယ္။ ( ဓမၼပဒ)

စိတ္ဆိုတဲ့ သဘာ၀က ေတာင္ေျပး ေျမာက္ေျပး ေျပးတတ္တာဟာ စိတ္ သဘာ၀ပဲေလ။ ဒါေပမယ့္ ေျပးတဲ့ စိတ္ဟာ တစ္ေနရာထဲမွာပဲ ေနရာယူပါတယ္။ တစ္ခ်ိန္ထဲမွာ ႏွစ္မ်ိဳး မျဖစ္ပါဘူး။ ပံုပန္း သ႑န္လည္းမရွိတဲ့ စိတ္ဟာ ဖမ္းရခက္တယ္ ဆိုတာေတာ့ မွန္တာေပါ့။ ( ဓမၼပဒ)

ပံုပန္းသ႑န္ရွိရင္ေတာ့ ဖမ္းရတာလြယ္မွာေပါ့။
ၾကိဳးခ်ည္ထားလိုက္ရံုပဲေလ။ ခုေတာ့ စိတ္ကိုပဲ ဖမ္း ေနတယ္ ဆိုတဲ့
ဒကာမ သိဖို ့ရာက တရား အားထုတ္ရာမွာ စိတ္မေလာနဲ ့ေလ။


ဟုိေတြး ဒီေတြး အေတြးေတြမ၀င္ေစနဲ ့ဗ်ာ။ သူ ့အလိုလို ၀င္လာျပီ ဆိုေတာင္မွ ငါ ဘာေတြေတြး ေန တာလဲ သိေအာင္လုပ္ေလ။ သိျပီဆိုတာနဲ ့ အေတြးရပ္သြားပါမယ္။

အေတြးကို ဖမ္းခ်ည္ထားဖို ့ကေတာ့ အာနာပါနကို စ ျပိး အားထုတ္ရမွာပါပဲ။အာနပါနက အေတြးမ်ား တဲ့သူအတြက္ အသင့္ေတာ္ဆံုး ကမၼ႒ာန္းပါပဲ။ ( အဘိဓမၼာ)


တရားထူးဆိုတာ ဘာလဲလို ့လည္း ေတြးမေနနဲ ့။တရားထူး ရကို ရရမယ္ဆိုျပီးလည္း အတင္း ေလာ မၾကီးနဲ ့။ မရေသးလို ့ စိတ္အေႏွာင့္ယွက္မ်ိဳးလည္း မျဖစ္ေစနဲ ့။ အဲဒါေတြက တရားထုိင္ရာမွာ တကယ့္ အေႏွာက္ယွက္ေတြေပါ့။


၅။တ၇ားထိုင္တာ တ၇ားထူးေတြ၇ၾကတယ္ဆိုတာ ဘယ္လိုပုံစံမိ်ဳးနဲ့ ဘယ္လိုခံစားေနၾက၇ပါသလဲ..


၅။အဲဒါကေတာ့ တရားထူးရၾကတဲ့ သူေတြကို ေမးမွ ေသခ်ာမယ္ေလ။ ဘယ္လိုပံုစံမ်ိဳးနဲ ့ဘယ္လို ခံစား ရတယ္ ဆိုတာ သူတို ့မွဘဲ သိမွာေပါ့။


ဘုန္းဘုန္း ေရးထားတဲ့ ေဆာင္းပါးေတြကိုလည္း
လွန္ေလွာၾကည့္လိုက္အံုးေလ။


ဘယ္လို ပံုစံမ်ိဳးဆိုတာက ပါဠိေတာ္ အရ ေျပာရရင္ေတာ့
ျမတ္စြာဘုရားရွင္ရဲ ့ ဘုရားျဖစ္ကာစ ၊
အရွင္သာရိပုတၱရာ ၊
အရွင္မဟာေမာဂၢလႅာန္တို ့ တရားထူးရခါကစ စိတ္ေတြက
ၾကည္လင္ေတာ့ ရုပ္ေတြက ၾကည္လင္လို ့။
အေရအဆင္းကလည္း သပၸါယ္လို ့။
အသြားအလာကစ က်က္သေရရွိလို ့။

( ၀ိနယ မဟာ၀ဂၢပါဠိ)။


ဘယ္လိုခံစားေနၾကပါသလဲ ဆိုတာေတာ့- အျမင္ရွင္းရွင္းပဲ ခံစားပါတယ္။ၾကည့္လိုက္တဲ့ အရာတိုင္း မရႈပ္ေတာ့ဘူးေပါ့။

ဥပမာ- ကိုယ့္အခန္းက်ဥ္းထဲ အမႈိက္ေတြ ဗလဗြ ျဖစ္ေနရင္ေတာင္ စိတ္က ရႈပ္တယ္ေလ။ အမႈိက္ရွင္း တာနဲ ့ စိတ္လည္း နဲနဲေလး ရွင္းသြားတယ္။

တရားထူးရၾကသူေတြလည္း ေလာကလူသားေတြအေပၚ
ကိေလသာဆိုတဲ့ အမႈိက္ေတြနဲ ့မရွဳပ္ေတာ့ ဘူးေပါ့။


၆။ဘယ္လိုအခ်ိန္မ်ိဳးမွာတ၇ားထူး၇ေန ၿပီလို့ေခၚပါသလဲ..

၆။အဲဒါေတာ့ အဆင့္အမ်ိဳးမ်ိဳး ရွိပါတယ္။ သူ ့အတိုင္းနဲ ့ သူ ့အထြာပါပဲ။ တရားထူး စရခ်ိန္ကေတာ့ ေသာတာပတၱိမဂ္က စပါတယ္။မဂ္ဆိုတာ လွ်တ္တစ္ျပတ္ခဏတာေလးမို ့ ေသာတာပတိၱမဂ္ ရတယ္ ဆိုတာနဲ ့ ေသာတာပတၱိဖိုလ္ကို တစ္ခါထဲ ကူးသြားပါတယ္။ ေသာတာပန္ဆိုတာ ေသာတာပတၱိဖိုလ္ ရျပီးသူကိုပဲ ေျပာရပါမယ္။


သူ ့ရဲ ့ အျမင္ဟာ ျဖစ္ျဖစ္သမွ် အရာ အားလံုးဟာ၊ ခ်ဳပ္ဆံုးျခင္း ပ်က္သုဥ္းျခင္း သေဘာရွိတယ္ ရႈျမင္ သံုးသပ္ပါတယ္။ ( ယံကိၪၥိ သမုဒယဓမၼံ သဗၺံ တံ နိေရာဓဓမၼံ )။

မွားယြင္းတဲ့ အယူအဆ ဒိ႒ိနဲ ့ ရတနာ့သံုးအေပၚ သို ့ေလာသို ့ေလာ ေတြးေတာမႈ မယံုၾကည္မႈ ၀ိစိကိစၦာ ကို လံုး၀ ျဖတ္ေတာက္ သြားျပီ အခ်ိန္လို ့ပဲေျပာရပါလိမ့္မယ္။


၇။တပည့္ေတာ္တ၇ားထူး၇ ျခင္လို့ေမးတာဟုတ္ပါဘူး.။

၇။ သြားပါပီဗ်ာ။ ဒီကေတာ့ အားရပါးရ စဥ္းစားျပီး ေျဖလိုက္ရတာ။
လက္ကေလးေတြ ေဟာဟဲ ၊ ေဟာဟဲ။
အသိဥာဏ္ေလးေတြ ေမာစဲ ။ ေမာစဲ။
အိုးမိုင္ ဗုဒၶ!!!


၈။အေျခခံေတာင္ တပည့္ေတာ္ မ၇ႏုိင္တာ။
တ၇ားထူးတို့ နိဗၺာန္တို့ဆိုတာ ေ၀လာေ၀းေပါ့ေနာ္။


၈။ အဲလိုခ်ည္း မေတြးနဲ ့ေလ။ ၾကားေနၾကစကားေလး ျပန္စဥ္းစား ၊
ကိုယ့္ဘာသာကို အားေပးပါ-
လူတိုင္း မျဖစ္ေသးတာပဲ ရွိတယ္။
မျဖစ္နိုင္တာ မရွိဘူး။ လူပဲကြ။ (လူပဲရွင့္)။ ဘာလို ့မျဖစ္ရမွာလဲ။


ထက္သန္တဲ့ ဇြဲလံု ့လ ရွိစမ္းပါ။ ဘာမွေတာင္ ထူးျပီး မလုပ္ရေသးဘူး။ေ၀လာေ၀း တြက္ထား တာ ေတာ့ မွားျပီေပါ့။

ၾကားဘူးတဲ့အတိုင္းပဲေလ ၊ ထင္းခုတ္သမားက သမၼတ ျဖစ္တယ္တဲ့။

ဆႏၵ၀ေတာ ... ၀ီရိယ၀ေတာ...
စိတၱ၀ေတာ... ၀ီမံသ၀ေတာ
ကိ ံနာမ ကမၼံ န သိဇၥ်တိ-

ရလိုျခင္တဲ ့ဆႏၵ ၊ ၾကိဳးစားမယ္ဆိုတဲ့ လံု ့လ၀ီရိယ ၊
ခိုင္မာတဲ့ စိတ္ဓာတ္၊
လိမ္မာပါးနပ္တဲ့ အသိပညာ ရွိသူမွာ
ဘယ္ကိစၥမ်ိဳး မဆို ျဖစ္နိုင္တယ္။



ဒီေလာက္ဆိုရင္ ရေလာက္ျပီေနာ္။ ေမးတာက ေမးခြန္း ႏွစ္ခ်က္ရယ္။

ဒကာမ သိထားတဲ့ ဒကာမ ဆိုတဲ့ အသံုးႏႈန္း နဲ ့ ဘုန္းဘုန္း နားလည္တဲ့ ဒကာမ အသံုးႏႈန္းေတြလည္း သိေစခ်င္တယ္။ျပီးေတာ့ ဒကာမရဲ ့ ျဖစ္ေနတဲ့ စိတ္ေတြကိုလည္း ဒီလိုေလးဆိုရင္ ေကာင္းေလ မလား ဆိုျပီး ေျပာ ျပခ်င္တဲ့ စိတ္ေၾကာင့္ စာကို ရွည္ရွည္ျပန္လိုက္ပါတယ္။


၉။ရိုေသစြာဦးတင္ပါတယ္ဘုရား

တပည့္ေတာ္မ


၉။ က်န္းမာခ်မ္းသာျပီး
လိုရာ ဆႏၵျပည့္၀ပါေစ...

ေမတၱာျဖင့္
ဘုန္းဘုန္း




စာၾကြင္း။
ကဲ ဆရာမ ဆိုတာ အီးေမးလ္ ထဲမွာ ေတြ ့ရတယ္။
ဆရာမ ေပါ့ေနာ္။ ဆရာမ ဒကာမ ေရ ဒါပဲေနာ္...
သိလိုရာရာ အေရးၾကီးတာမ်ိဳး ေမးလိုက ေမးနိုင္ပါတယ္ဗ်ာ။
အားရင္ အားသလို ေျဖတာေပါ့။

ဘုန္းဘုန္း


မွတ္ခ်က္ဆုေတာင္း။ ။ ဤေဆာင္းပါးေရးရသည့္ ကုသုိလ္ျဖင့္ ဘ၀မွာ
အဃာတ ထားတတ္သူ၊ အျပစ္ျမင္တတ္သူ ယုတ္မာသူမ်ားႏွႈင့္
ေ၀းရလိုပါ၏။


ေကာင္းရာ ေကာင္းေၾကာင္း ညႊန္ျပ ေျပာဆို ဆံုးမသူတတ္သူ
သူေတာ္မ်ားႏွင့္သာ နိဗၺာန္ ေရာက္သည့္ ဘ၀တိုင္ေအာင္
ေတြ ့ရဆံုရပါလို၏။


ဣမိနာ ပုညကေမၼန ၊ မာ ေမ ဗာလသမာဂေမာ။
သတံ သမာဂေမာ ေဟာတု၊ ယာ၀ နိဗၺာနပတၱိယာ။

ေန ့စဥ္ ျပဳျပဳသမွ် ကုသိုလ္ကိုကား
ယုတ္မာသူ ႏွင့္ သူေတာ္မ်ားဟု မခြဲျခားပဲ
တန္းတူ ညီမွ် ရၾကပါေစသား။

သာဓု ေခၚနိုင္ၾကေစေသာ၀္
အမွ် ...အမွ် ...အမွ် ...



ျမတ္ေရာင္နီ
( ၂၃ ၊ ၀၇ ၊ ၂၀၁၀ )




.

Wednesday, July 21, 2010

မွန္ပါေပသည္


မွန္ပါေပသည္


( စာ အသြား အလာ ေဆာင္းပါးမွ
အကို နွင့္ ညီမေလး ေျပာဆိုသံုးစြဲမႈ စပ္လ်ဥ္း၍

သာသနာ့ ဒကာၾကီး တစ္ဦး အၾကံေပး ေလွ်ာက္ထားေလေသာေၾကာင့္
မွန္ပါေပသည္ ေဆာင္းပါးျဖစ္လာရပါသည္။ )



တကယ္တမ္းကေတာ့ ေယာက်ာ္းေလးျဖစ္ျဖစ္ မိန္းခေလးျဖစ္ျဖစ္ ကိုရင္ ၊ ဥဴးဇင္း ၊ ဘုန္းဘုန္း ကို ကိုရင္ ဥဴးဇင္း ဘုန္းဘုန္းလို ့ေခၚျပီး တပည့္ေတာ္လို ့ေျပာကို ေျပာရမည္။ ေျပာမွလည္း သင့္ေခ်မည္။

အဲသလို မဟုတ္ပါေလက နားစိမ္းသူတို ့နွင့္ သာသနာကို ေလးစားသူတို ့အဖို ့ တစ္မ်ိဳးခ်ည္းသာ။ ၾကားရတာလည္း မႏွစ္မ်ိဳ ့စရာ ။ ေမာင္ႏွမ အရင္းပင္ ျဖစ္ပင္ ျဖစ္ေစ မေခၚထိုက္သည္သာ။

ဟုိး ..ကေလးငယ္ငယ္ ကိုရင္၀တ္ခါက ရြာက ဆရာေတာ္ဆိုရင္ ကိုရင္ကိုေသာ္မွ ကိုရင္ဘြဲ ့တပ္ေခၚမွ သေဘာက်သည္။ ေခၚၾကရသည္။ ကိုရင္ေမာင္ထင္ ဆိုလ်င္ ဒဏ္ေပးသည္။ အမ်ိဳးမ်ိဳးဟုတ္ဟုတ္ မဟုတ္ဟုတ္ နာမည္ကို မေခၚရပါ။

ခုေခတ္ ေရာက္လာျပန္ေတာ့ အကိုျဖစ္သူကုိ ကိုရင္ ၊ ဥဴးဇင္းကိုလည္း လူမ်ားေရွ ့မွာသာ ကိုရင္ ၊ ဥဴးဇင္း လို ့ ေခၚၾကသည္။ သာမန္ အေနထားကေတာ့ အကို ျဖစ္က အကိုလို ့ေခၚခ်င္ၾကသည္။ ေခၚၾကသည္။ ေမာင္ျဖစ္က ေမာင္ေလး လို ့ေခၚၾကျပန္သည္။

တူျဖစ္ကတူဥဴးဇင္း၊ သားျဖစ္က သားဥဴဇင္းလို ့
ေရွ ့က တူ ၊ သားဆိုတာေလးတပ္လိုက္ေသးသည္။



စိတ္ပ်က္တယ္ဗ်ာ။ ဒါ ဘုန္းၾကီးကုိ ေရးရမယ့္ ညဳလံုးေတြလား။

22 Jul 10,

ခုေတာ့ ဒကာၾကီးက ဘုန္းၾကီးကိုု ညဳလံုးေတြလား ဆိုတာ ဒကာမေလး အေပၚ သံသယျဖစ္သြား သည္။ တကယ္ေတာ့ ညဳတယ္ဆိုတဲ့ စကားက ေတာ့ သမီးရည္းစား အဆင့္ထိ ျဖစ္သြားသည္။

ညဳတယ္ဆိုတာထက္ အမ်ိဳးသမီးတို ့ရဲ ့ သဘာ၀လို ့ပဲ ထင္သည္။ မထိတထိ ေျပာခ်င္သည္။ မခံခ်င္ေအာင္ စတတ္တဲ့ သဘာ၀ေတြပဲ ။ ကိုယ္ကေတာ့ ဒီေလာက္သာ သေဘာပိုက္မိသည္။

စာအားလံုးကို ျခံဳၾကည့္မည္ ဆိုပါကလည္း

သူ ့ရဲ ့ဦးတည္ခ်က္က ေကာင္းတာေတြကိုပဲ
ေျပာထားတာေတြ ့ရသည္။

သူ ့ကိုခ်စ္ေအာင္ဆိုျပန္ရင္လည္း ေမာင္ႏွမေတြမိုု ့ မျဖစ္နိုင္တန္ရာ။ တကယ့္ခ်စ္ေအာင္ ေျပာတဲ့ စကား မ်ား ဆိုပါကလည္း တိုးတိုးတိတ္တိတ္ေနမည္သာ။ ေျပာမည္သာ။ ဘယ္လိုနည္းနဲ ့မွ ေတြးလို ့မရပါ။ ဘေလာ့မွာ တင္လို ့ ျဖစ္တဲ့ ကိစၥမ်ိဳးလည္း မဟုတ္ရာ။

ျမန္မာဘုန္းၾကိးတစ္ပါး အေနနဲ ့ ၾကည့္ပါကလည္း ညီမေလး လို ့ ခ်ြဲပစ္ နဲပစ္ သေဘာမ်ိဳး မေခၚ သင့္ပါ။ ကိုယ့္ညီမအရင္း ျဖစ္ေစကာမူ ဒကာမေလးလို ့ ေခၚရမည္သာ။ အေမကိုေသာ္မွ ဒကာမၾကီး လို ့ေခၚရမည္သာ။

သို ့ေသာ္ ပံုမွန္ အေနထားနဲ ့ ေခၚျပန္ကလည္း
အျပစ္လို ့ ကိုယ့္ကိုယ္ မယူဆမိျပန္ဘူး။


ဘုရားရွင္လက္ထက္က ႏွမ အရြယ္ အမအရြယ္ကိုု ဘဂိနိ ဆိုတဲ့ ပါဠိကုိ အသံုးျပဳထားတာ ေတြ ့ ့ျပန္သည္္။ ဘာသာျပန္ပါက ညီမေလး အမၾကီးလို ့ပဲ ဆိုပါသည္္။ တစ္ခါတစ္ခါ ဘာသာျပန္ ဆရာ ေတြက ခ်စ္ႏွမလို ့ ခ်စ္ပါထည့္ျပန္လိုက္ေသးသည္။

ဒါ့ထက္ေျပာရရင္ေတာ့ ဘိကၡေ၀ ကိုလည္း ခ်စ္သား ခ်စ္သားသမီးတို ့ လို ့ ျမန္မာနိုင္ငံမွာ ေရွးေရွးကာလကတည္းက ဘာသာျပန္ကာ တရား ေဟာၾကေလသည္။ ယခုထက္ထိပင္ ခ်စ္သား ခ်စ္သမီးတို ့လုပ္ဆဲ ေဟာဆဲပင္။

ဘုရားရွင္ က အခ်စ္ေတြ ပယ္ျပီးျပီ မဟုတ္ပါေလာ။ အဘယ့္ေၾကာင့္ ခ်စ္သားရဟန္းတို ့ ဘာသာျပန္ ၾကပါ သလဲ။ ေလာကီ အသံုးႏႈန္းလို ့ သာ ထင္မိသည္။

ဒကာမၾကီး ဒကာမေလး ျမန္မာအသံုးႏႈန္းလည္း ဘုရားလက္ထက္ေတာ္မွာ မရွိပါ။ ျမန္မာျပည္ ေရာက္ မွသာ ရွိပါသည္္။ေအးေပါ့ေလ။ ျမန္မာရဟန္း ျမန္မာဘေလာ့ဆိုေတာ့ ဆင္ျခင္ရမည္။

ဘုရားရွင္ ဘုရားျဖစ္ျပီးလို ့ေသာ္မွ တစ္ရံတစ္ခါမွာ တာတ - အေဖ၊ ဖခမည္းေတာ္လို ့ ေဂဟႆိတ ေပမ နွင့္ဆိုလ်င္ သံုးေတာ္မူျပန္သည္။ သမဏေတေဇန - ဘုရား ရဟန္း ပါ၀ါ ကို ျပန္ၾကည့္ျပီး သံုးတဲ့ အခါမွာေတာ့ ဂဟပတိ - ဒါယကာၾကီး ျဖစ္သြားျပန္ပါေရာ။

တစ္ခါတစ္ေလ စကားလံုးက ျမန္မာျပည္မွာသာ မသင့္ေတာ္ေပမယ့္ အျခားနိုင္ငံနဲ ့ၾကည့္ရင္ သင့္ မသင့္ ခြဲျခားမရ ျဖစ္သြားည္္။

ဥပမာ နိုင္ငံျခားမွာဆိုရင္ေတာ့ You ဟာ အရွင္ဘုရား နင္ မင္း ခင္ဗ်ား ဘာရယ္လို ့ သတ္မွတ္ထား တာ မရွိျပန္ဘူး။ You ဟာ You ပါဘဲ။

You ကို မင္းလိုု ့ ဘာသာျပန္ျပီး ဘုန္းၾကီးနဲ ့ ေျပာရင္ အျမဲတမ္း အျပစ္ရွိတယ္။ ရိုင္းတယ္ ထင္ဖြယ္ရွိ ၏။ ေခတ္ကာလ အရပင္ ေျပာပါက အျပစ္သည္လြတ္ေတာ့သည္သာျဖစ္၏။

ျမန္မာနိုင္ငံမွာ ဆြမ္းလို ့ ေျပာမွ ဘုန္းၾကီးမွာ အပ္စပ္တယ္။ ထမင္းလို ့ ေျပာရင္ ဘုန္းၾကီး မဘုဥ္းေပး မသံုးေဆာင္အပ္-တဲ့။ အဂၤလိပ္လို rice က ထမင္းေရာ ၊ ဆြမ္းပါ ဒီတစ္လံုးထဲ အတူတူပင္ ျဖစ္၏။

ုယခုကဲသို ့အကို ႏွင့္ ညီမေလး ေရးတဲ့ စာ အသြားအလာ မွာေတာ့ ေကာင္းရာကို ဦးတည္ကာ ေရးျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

အေျပာဆိုနဲ ့ပါတ္သတ္လို ့ ျဖစ္သင့္တာ မျဖစ္သင့္တာကိုလည္း နားလည္ သိထားသည့္အတိုင္း ျပန္လည္ေရးသားလိုက္ပါသည္။

သာသနာ့ဒကာၾကီး- ေဆာရီး ငါ့ႏွမ။ ဒါေပမယ့္ မသင့္ေတာ္ဘူး ျမင္လုိ႔

ဒကာၾကီး အေနနဲ ့ ညီမေလးလို ့ ေရးသူကို အျပစ္သက္သက္ ေျပာလို လို ့ မဟုတ္ေၾကာင္းကလည္း ထင္ရွား ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ေဆာ္ရီး ဆိုတဲ့ စကား ျပန္ေျပာတာေပါ့။

လူၾကီးလူေကာင္းတစ္ေယာက္အေနနဲ ့ မုန္းတာ မမုန္းတာ အသာထား။ အမွန္တရားကိုု ေျပာသင့္ရင္ ေျပာတယ္ ဆိုသည့္ အခ်က္ကလည္း ဂုဏ္ယူထုိက္ပါေပသည္္။


ဒကာမေလးက ဘုန္းၾကီးကို ေရးရမည့္ ညဳလံုးေတြလား ဟု ဆိုသျဖင့္ ဒကာမကို ေရးရမည့္ ညဳလံုး ေတြလား လို ့ လည္း စာအလို အတၳာပႏၷနည္း အားျဖင့္ အဓိပၸါယ္ သက္ေရာက္ ေလေသာ ေၾကာင့္ ---

မွန္ပါေပသည္။



မွတ္ခ်က္။ ။ သာသနာကို ေလးစားေသာ ဒကာၾကီး ေလွ်ာက္ထားေျပာၾကားေသာေၾကာင့္ ေျဖရွင္း ခ်က္ ျပန္လည္ ေရးသားျခင္းပါ။ စကားလံုးေလး တစ္လံုးက စာတစ္ပုဒ္လံုးကို မွားသြားပါ ေတာ့သည္။

အေရးမေတာ္ တစ္လံုး ဆိုရေခ်မည္။ ထို္ ့ေၾကာင့္ စာဖတ္သူ အားလံုုး ညီမေလး ေနရာအစား ဒကာမေလး ဟုလည္းေကာင္း၊ အကို ေနရာအစား ဘုန္းဘုန္းဟုလည္းေကာင္း ခြင့္လြတ္ကာ ျဖည့္စြက္နားလည္ နိုင္သမွ် နားလည္ေပးၾကေလကုန္။


ကိုယ့္ ေကာင္းရာ ညြန္ျပသူဟာ ေရႊအိုးေပးသူ တဲ့-


သာသနာ့ဒကာၾကီး ညႊန္ၾကား ေလ်ွာက္ထားသည့္ အခ်က္ကို
ဘုန္းၾကီးေရာ ၊ ဒကာ ဒကာမေတြပါ
အမွန္တကယ္ လိုက္နာ က်င့္သံုးသင့္ပါေၾကာင္း...



ျမတ္ေရာင္နီ

( ၂၂ ၊ ၀၇ ၊ ၂၀၁၀ )



Tuesday, July 20, 2010

စာ အသြား ၊ အလာ


စာ အသြား ၊ အလာ


ဥဴးပၪၨင္း ဘုရား

စာေတြကူးေနရတာနဲ႔ စာေရးမယ္လို႕ ေတြးထားတာေတြေတာင္ မေရးျဖစ္ေသးဘူး။ အရင္ အေၾကာင္းအရာကို မေရးျဖစ္ေသးပဲနဲ႔ အခု ေနာက္တစ္မ်ိဳးေရးခ်င္တာက ေပၚလာျပန္ပီ ။ ရုပ္ရွင္မင္းသမီးႀကီး မအ၀ွါရဲ႕သား၊ ေမာင္ေပါလူ ဆိုတဲ့သူ ေဟာေျပာထားတဲ့ တိတ္ေခြကို ၾကည့္လိုက္ရလုိ႕ ေျပာခ်င္တာ ျပန္ေျဖရွင္းခ်င္တာေတြပါ။ သူက ဆရာတဲ့ေလ၊ မင္းသမီးၾကီးက လည္း အသက္ႀကီးမွပဲ ဘာသာေျပာင္းသြားတယ္ေလ၊ ငရဲကုိ ေဇာက္ထိုးဆင္းျပန္ေပါ့။

သူေျပာတဲ့ အထဲမွာ ညီမေလးတို႕ဘာသာ၀င္ေတြ ျပဳျပင္သင့္တဲ့ အားနည္းခ်က္ေတြလည္း ပါပါ တယ္။ သူမ်ားဘာသာကို အျပစ္တင္ေျပာဆိုခ်င္တဲ့စိတ္နဲ႔ သူေလ့လာထားတာေတြကေတာ့ တကယ့္ ကို တရားေဟာဓမၼကထိကတစ္ေယာက္လိုကို ေျပာႏိုင္တဲ့ အထိပါပဲ ။

တကယ့္ကိုေတာ္ပါတယ္။ အဲဒီေလာက္ထိ ရွင္းျပႏိုင္ဖို႕ဆိုတာ မလြယ္ကူပါဘူး ။ ႏွေမ်ာဖို႕ ေကာင္း တာ က ေနာက္ဆံုးမွာ သူလုိခ်င္တဲ့ ဘက္ကို အတင္းဆြဲခ်သြားတာပဲ ။ ေလ့လာတဲ့အသိ စာသိေလးနဲ႔ တင္ ညီမေလးတို႕ ဘာသာကို ေ၀ဖန္ထားတာ ရင္နာဖို႕ေကာင္းပါတယ္ ။

ညီမေလးတုိ႕ဘုရားက သူကိုယ္တိုင္လြတ္ေျမာက္ေအာင္ ႀကိဳးစားၿပီး လြတ္ေျမာက္သြားေပမယ့္ က်န္တဲ့ သူေတြကို နည္းပဲေပးႏိုင္တာ မကယ္တင္ႏိုင္ဘူးတဲ့ သူတို႕ဘုရားက မွ ကယ္တင္ႏိုင္ တယ္တဲ့ ေလ ။ ေကာင္းကင္ဘံုကို ေခၚေဆာင္သြားသတဲ့။

ေျပာျပရရင္ေတာ့ အရွည္ႀကီးပဲ ။ ေနာက္မွ ညီမေလး တစ္ခ်က္ျခင္း ျပန္ရွင္းမယ့္စာကို ေရးၿပီးမွ အကုိ႕ကို ပို႕ေပးေတာ့မယ္ ။ ညီမေလး နားမလည္တာ မသိတာရွိလည္း အကို႕ကို ေမးမွာပါ။ အင္တာ နက္မွာ ျပန္တင္မယ္ မေက်နပ္ဘူးသိလား ။

ကိုယ့္ဘာသာကိုစည္းရံုးဖို႕အတြက္ သူမ်ားဘာသာကို အျပစ္ရွာ ရႈပ္ခ်ၿပီး ပုတ္ခတ္ေစာ္ကား တာ မ်ိဳးကေတာ့ လက္မခံႏိုင္ပါဘူး။ အကုိ႕ကို အေသးစိတ္ေျပာခ်င္ေပမယ့္ ေျပာရမွာ အရွည္ႀကီးပဲ ။ အဲဒါ့ေၾကာင့္ပါ ။

ညီမေလး လည္း အခုရက္ေအးေအးေဆးေဆးေျပာခ်ိန္ကို မရလို႕ပါ ။ ေန႕လည္ဖက္က်ေတာ့လည္း မီးကမလာေတာ့ စာရိုက္လို႕ကမရဆိုေတာ့ ညေလးပဲေရးရတာ ညက်ေတာ့လည္း အလုပ္လက္ခံ ထားတာေတြ အားမွ ေရးရတာဆိုေတာ့ အခ်ိန္မရျပန္ဘူး။
( လူ စင္စစ္ကေန ခိုသံမ်ား ေပါက္သြား သလုိပဲ)

မေန႕က သီလယူတယ္ ။ အဲဒါေၾကာင့္ အြန္လိုင္းမတက္ျဖစ္တာပါ။ ၀ါတြင္းကိုလည္း ဥပုသ္ေန႕တိုင္း သီလေဆာက္တည္မွာပါ ။ အဲဒီေန႕ တစ္ေန႕ေတာ့ မထုိင္ေတာ့ဘူးေနာ္ ။

သီခ်င္းညည္းေနက်ဆို ေတာ့ေလ ေမ႕ေလ်ာ့ပီးဆိုမိမွာစိုးလို႕ ဥပုသ္ေန႕မတိုင္ခင္ကတည္းက
အရဟံ= ကိေလသာ ကင္းစင္ ေတာ္မူေသာျမတ္စြာဘုရား ၊
အရဟံ = မေကာင္းမူကို ဆိတ္ကြယ္ရာအရပ္၌ပင္
ျပဳေတာ္မမူေသာ ျမတ္စြာဘုရား၊

အရဟံ = ပူေဇာ္အထူးကိုခံယူေတာ္မူထိုက္ေသာျမတ္စြာဘုရား ။ ဆိုပီး
အရဟံဂုဏ္ေတာ္ကို စိတ္ထဲ ကေန မျပတ္တမ္း ပြားမ်ားေနရတယ္ ။

ႏို႕မုိ႕ဆိုရင္ ေသခ်ာတယ္ သီခ်င္းေတာ့ အနည္းဆံုးညည္းမိမွာေလ အဲဒီေန႕က အာဇာနည္ေန႕ေလ ။

အာဇာနည္ေန႕ကိုျဖင့္ မေမ႕သင့္ပါေပ ။
ေၾသာ္ .... ယေန႕ျဖင့္ျမန္မာေတြ ဆိုပီး ။

တစ္ပါတ္ ေလာက္
ကတည္း က ဆိုေနမိေတာ့ ဆိုမိမွာစိုးလို႕ အဲလိုရြတ္ဖတ္ေနရတာ ။ အဟဲ ။

ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ကိုလည္း ၾကည္ညိဳရာေရာက္ နစၥဂီတ လည္း ေဆာက္တည္ရာေရာက္ေပါ့ ဟုတ္ဘူး လား။

(ကာတြန္းစာအုပ္ထဲက သူေဌးႀကီးဦးေျပာင္ရွင္း
လိုရင္းေျပာရရင္ - ေျပာင္ရွင္း.. မင္း ပိုင္သကြာ ေပါ့)

အကိုေရးမယ့္ ဟုိေဆာင္းပါးေမွ်ာ္ေနတာ ဖတ္ခ်င္လွေပါ့။ ငိုတဲံ့ေဆာင္းပါးေလ။ မေရးေသးဘူးလား။ ပရိတ္သတ္ကေမွ်ာ္လွေပါ့ ။ ဂယ္ပါပဲ ။ စာေရးဆရာကလည္း ေအာင္ျမင္မယ္ မႀကံေသးဘူး ၊ အိုက္ တင္ ခံေနတယ္။

ကဲပါေလ။ အကို႕ကို ညီမေလရွည္ေနျပန္ပီ ။ အလုပ္ေတြကရွိေသးလို႕ေနာ္။
က်န္းမာပါေစ
ညီမေလး

Sent at 5:36 PM on Wednesday
plaplapla@googlemail.com: ေနာက္ဆံုးထြက္သက္ တစ္စကၠန့္ထိ
ငါ၏လူမ်ိဳးတိုင္းျပည္က်ိဳးကို သည္ပိုးထမ္းရြက္
လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ေပးဆက္တာ၀န္ ေက်ပြန္ေစအံ့.....။

ညီမေလး ေရ
ေအးဟဲ့။ ဘာသာေရးနဲ ့ေျဖရွင္းရာမွာ ညီမေလး တာ၀န္မယူသင့္ေသး။ စာေရးဆရာ ဘုန္းဘုန္းကို ေလွ်ာက္ေလ။ ညီမ ထင္ျမင္ခ်က္ေတြကို။ ဒါကေတာ့ ခုမွ မဟုတ္ပါဘူး။ဘုရားလက္ထက္ကတည္းက ဘာသာေရး တိုက္ခိုက္မႈေတြရွိေနတာပါ။


အဲဒါေတြ ေျပာျပရင္ေတာ့ နားေထာင္ေသးတာေပါ့။ ညီမေလး ဒါေတြကို ညီမေလးက အေထာက္ ထား နဲ ့ေျပာျပနိုင္မွေနာ္။ ညီမရဲ ့အလုပ္ေတြက မအားတဲ့ ၾကားထဲ ဘယ့္သူကို ညီမေလးက ေျပာ မွာလဲ။ စာအုပ္ထုတ္မွာလား။ ညီမေျပာခ်င္ရာကိုေတာ့ အကို ့ကို ေျပာျပေလ။ အင္တာနက္ မွာ ငါကြ ...ဆိုျပီး သြားမလုပ္နဲ ့။

ဘာသာေရး ျပႆနာက တစ္ခါတစ္ခါ ဘာသာေရး အဓိက႐ုဏ္းပါဆိုျပီး ေထာင္ထဲ ဆြဲသြင္းတာ ရွိတယ္ဗ်။ ၾကည့္ျပီး လုပ္အံုး။
ဟုိဘက္ကေျပာတာက ေငြအားေကာင္း၊
လူၾကီး အင္အားေကာင္းရင္ ကိုယ့္ဘက္နာျပန္ေရာ။

အင္တာနက္မွာ ဆို ဒါ့ထက္ ဆိုးရြား တာေတြေတာင္ ေတြ ့ေနေသးတယ္။ ဖတ္ရေသးတယ္။
တစ္ခ်ိဳ ့ကိစၥေတြ ညီမေလး နားမလည္နိုင္ေသးဘူး လို ့ထင္တယ္။ လွ်ဳိ ့၀ွက္ခ်က္ေတြ ၊ ပရိယာယ္ ေတြက ေလာကမွာ သိပ္မ်ားတာ။

ကိုယ့္စိတ္ထဲထင္ရာကို စြတ္ျပီး လုပ္ရင္ မွားတတ္တယ္။
မေက်နပ္ရံုနဲ ့ ဘာမွ မလုပ္ေလနဲ ့။
မေက်နပ္တာ ဗုဒၶလမ္းစဥ္မက်ဘူး။
ကိုယ့္ဘာသာတရားရဲ ့အမွန္ကို ေျပာျပရံုပဲရွိတာ။

ဗုဒၶဘာသာဟာ အခ်င္းခ်င္း ေဆာ္ေနဖို ့မဟုတ္ဘူး။

ကိုယ့္ဘာသာ အေပၚအစစ္ေဆးခံနိုင္ေအာင္ ေျပာျပနိုင္ရမယ္။
အျခားဘာသာေတြက လက္ခံနိုင္ေအာင္ ေျပာစြမ္းနိုင္ရမယ္။
ဘာသာေရး စိတ္ျပင္းထန္ရင္ တိုက္စစ္ ေကာ ခံစစ္ပါ ကစားရမယ္။

ခုဟာက ဘာမွ ကို မဟုတ္ဘူးလို ့ ထင္ရဲ ့ ။ ညီမေျပာမယ့္ စာမၾကည့္ရေသးေပမယ့္ ဒါေတြက ဒီလိုဘဲ လာမွာ ၾကိဳတြက္မိတယ္။

တစ္ခ်ိဳ ့ဘာသာေတြမွာ
ကိုယ့္ဘာသာေကာင္းေၾကာင္း ၊ သူ ့ဘာသာ မေကာင္းေၾကာင္း။

စာအလို အတၱဳံကၠံသန ၊ ပရ၀မၻန လို ့ေခၚတယ္။
ဒါက ဘာသာေရးနဲ ့ပါတ္သတ္လို ့ေပါ့ေလ။

အင္း... သီခ်င္း၀ါသနာပါပံုလည္းတူသား။ အကို့ေတာင္ မနဲ ထိန္းေနတာမို ့ဗုဒၶံ သရဏံ ဂစၦာမိ စတဲ့ သရဏဂုမ္ ပါဠိေတြကို သီခ်င္းေလသံမ်ိဳးေလးနဲ ့ ရြတ္တယ္။ ဆိုတယ္။ အဟဲ။

သီခ်င္းဆိုတာထက္စာရင္ ေတာ္ေသးတာေပါ့ေလ။ ဟုတ္တယ္ဟုတ္။
သီခ်င္းဆိုခ်င္သလိုလိုျဖစ္လာရင္ လမ္းလြဲေပးတာပါ။

ညီမေလးေျပာတဲ့ ေဆာင္းပါးက ေရးဖို ့ရာ စိတ္၀င္စားသူမွာ ညီမေလး နဲ ့ေနာက္တစ္ေယာက္ပဲ ရွိတယ္ထင္ပါ့။ ကိုမန္ ့ေပးတဲ့ ဘဂိနိ တစ္ေယာက္ရွိတယ္ေလ။ စိတ္ပါေရးမွာေပါ့ေနာ္။ထပ္ငို မိမစိုး
လို ့ေလ ။


အဆင္ေျပပါေစေနာ္
အကို ဥဴးဇင္း

ေက်းဇူးျပဳျပီး စာ အသြား အလာၾကည့္လိုက္ပါ။

သူလည္း သူ ့ခံစားခ်က္ေတြ ေပါက္ကြဲ ထြက္လို ့ နဂိုရ္က သူေျပာခ်င္တဲ့ စကားကိုေတာင္ မေျပာနိုင္ ရွာ။ ေန ့ခင္း မီးမလာတာလည္း ထည့္ၾကြားေသး။ သူ ့ရဲ ့ ၀ါသနာကို ဂုဏ္ေတာ္ပြါးျပီး ၀ါသနာကို လည္း ခဏရပ္တန္ ့ထားနိုင္တာလည္း မလြယ္တဲ့ကိစၥ။ ငိုတဲ့ ေဆာင္းပါး ကို ဖတ္ခ်င္လို ့ မေရးေသး ဘူး လားဆိုတာလည္း အ့ံၾသပ။ သူေလရွည္ေၾကာင္း ကိုယ္က မေျပာပါ။
သူ ့ရဲ ့ status မက္ေဆ့ ေရးထားပံုကိုလည္း ၾကည့္လိုက္အံုး။ အိုး ဟုိး ဟိုး...။

ကိုယ့္က သူ ့ထံ ျပန္တဲ့ စာကိုေတာ့
စာဖတ္သူတို ့ပဲ ေ၀ဘန္ၾကည့္လိုက္ပါေတာ့...။

မွတ္ခ်က္။ ။ ခုတေလာ ပါဠိသင္တန္း အတြက္ ျပင္ဆင္ေနတာနဲ ့ပဲ
စာေရးမယ္
မွန္းထားေသာ္လည္းမေရးျဖစ္ခဲ့။
တစ္ခါတစ္ခါ အြန္လိုင္းမွာ ညီငယ္ ညီမငယ္မ်ား၊

ဒကာၾကီး ဒကာမၾကီးေတြကို ျပန္လည္ ေျဖၾကားတာ။
ခ်က္တင္းလုပ္တာကိုပဲ ေဆာင္းပါး အျဖစ္တင္ေပးလိုက္ပါတယ္။

တင္ေပး ျခင္း ရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့ အမ်ားဖတ္ရေအာင္လို ့ပါပဲေလ။


ျမတ္ေရာင္နီ
( ၂၁ ၊ ၀၇ ၊ ၂၀၁၀ )