သူ ေပါက္သြားသည္

သူ ေပါက္သြားသည္

သူ ေပါက္သြားသည္လို ့ ေျပာလိုက္ရင္ အဓိပၸါယ္က ႏွစ္မ်ိဳးေပါက္သြားတယ္။ ဟိုလို ေပါက္သြား တာရယ္၊ ဒီလို ေပါက္သြားတာရယ္။ အဲ... ဒီလိုေျပာလိုက္ေတာ့လည္း ပိုမရွင္း ျဖစ္သြားလိမ့္ဦးမယ္ နဲ့ တူတယ္။ ရွင္းေအာင္ ေျပာရရင္ အရူးစိတ္ေပါက္တာမ်ိဳးရယ္၊ တကယ္ တရားေဘာကို သာမန္ သေဘာေပါက္တာနဲ ့ တရားထူးေပါက္တာရယ္လို ့ ႏွစ္မ်ိဳးေပါ့။

၁၇ ႏွစ္သား ဂ်ာမန္ ေကာင္ေလးက ေက်ာင္းလာျပီး ဗုဒၶဘာသာ အေၾကာင္းေလ့လာဖို ့ ႏွစ္ပတ္ အခ်ိန္ေပးပါတယ္။ နွစ္ပတ္မျပည့္ေသးခင္ ဟိုကထိန္သြားလည္း သူက ေနာက္က ကပၸိယ အေနနဲ ့ လိုက္။ ဒီကထိန္သြားလည္း သူကလည္း လိုက္ေပါ့ေလ။ ကထိန္ မသြားခင္က သူတရားထိုင္တာ မေညာင္းေတာ့ဘူး၊ တစ္ခါမွ မေပ်ာ္ဖူးတဲ့ အရသာမ်ိဳး ခံစားရတယ္တဲ့။ ဘယ္လိုခံစားရသလဲဆိုေတာ့ သူေျပာတာကိုလည္း ပါးစပ္က တအားၾကီး မေဖၚျပတတ္။ သို ့ေသာ္ မ်က္နွာကေတာ့ ပင္ပန္းတဲ့ အရိပ္ေရာင္ မရွိေလသေလာ လို ့ေတာင္ ထင္မိရဲ ့။ လူငယ္၊ ေသြးနဳသားနဳ ခြန္အားျပည့္ခ်ိန္လည္း ျဖစ္မွာေပါ့ေလ။

ေအာ္... စီးပြါးေရး ၊ ပညာေရး ၊ အခ်စ္ေရး ၊ ဓမၼေရး ။ အေရးမွန္သမွ် ေလာကီ ေလာကုတ္ဟာ အရြယ္ ငယ္တုန္းက ကိုယ္ထင္သလို လုပ္ရင္ လုပ္သလိုမ်ိဳးကို ျဖစ္ပါ့လားဆိုတာ သူ ့ကို ၾကည့္ျပီးလည္း သေဘာေပါက္နိုင္ပါတယ္။

တကယ္ မပ်င္းမရိနဲ ့ နံနက္ ၆နာရီထိုးမွ ည ၉ နာရီထိ သူ ့မွာ တကယ့္ကို အားတက္သေရာ ရွိပံုမ်ား။ ေျပာစကားကိုလည္း နားကလည္းေထာင္ ၊ စိတ္ကလည္းမွတ္ ၊ ေမ့လည္း မေမ့ပစ္ပါ့လားလို ့ေတာင္ ထင္မိရဲ ့။ ( မေတာ္မရွိ ငါ့တပည့္ကြ၊ ေတာ္ရင္ကိုယ့္ဟာ ၊ မေတာ္ရင္ သူ မ်ားဟာ..)။

ကိုယ္က အနည္းငယ္ ေျပာလိုက္တာနဲ ့ ေပါက္လြယ္ပါ့လား။ တစ္ေန ့သားမွာေတာ့ ကထိန္တစ္ခုကို သြားပါတယ္။ ဘုန္းၾကီး တစ္ပါးက သူူ ့ကို ေမးတယ္။ မင္း ဒီပြဲမွာ ၾကည့္ရတာ ေပ်ာ္ရဲ ့လားေပါ့။ သိပ္မေပ်ာ္လွဘူးတဲ့။ ပလစ္ ပလစ္ ပလစ္ ၊ ပလာ ပလာ ပလာနဲ ့ ညံပြက္ေနတာပဲတဲ့။ ဘာေတြမွန္းကို မသိဘူးတဲ့။

ေဟာ.. သူက ဒီလို ေျပာေတာ့ ဘာသာေရးနဲ ့ ေပ်ာ္ရႊင္တာဟာ ေရာသြားတာပါကြာ။ ဒါက လူေတြက ဒီလို ေပ်ာ္တာကို ေျပာေနၾကတာကို သေဘာက်တာကြ။ မင္းသိတဲ့ အတိုင္းပဲေလကြာ ၊ ဒါက လူ ့ထံုးစံပဲ ။ ဘာသာေရးနဲ ့ေတာ့ မဆိုင္ဘူး။ ဘာသာတိုင္းမွာ ရွိတယ္ကြ။ လို ့ တစ္ပါးက ထပ္ရွင္း လိုက္ ေတာ့လည္း အင္း... သူလည္း လက္ခံသြား ပါတယ္။

ေနာက္တစ္ခု သူမရွင္းတာ တစ္ခုကိုလည္း ေျပာပါတယ္။ ပရိတ္ရြတ္ျပီးေတာ့ ေရကို ပက္ျဖန္းတာ တစ္မ်ိဳးၾကီးလို ျဖစ္ေနတယ္ တဲ့၊ အျခားဘာသာမွာလည္း ဟိုးလီး၀ါးတား နဲ ့ သြားတူတယ္တဲ့။ သူကိုယ္တိုင္က ဒီ ေရမ်ိဳးေလာက္ပဲ နားလည္သြားပါတယ္။ ပရိတ္ရြတ္တာ ဖတ္တာကိုေတာ့ သူ လက္ခံတဲ့ သေဘာကို ေျပာပါတယ္။ သို ့ေသာ္ လူေတြကို ျဖန္းေပးတဲ့ ပံုစံမ်ိဳး သူမၾကိဳက္သေယာင္ ေျပာပါတယ္။

ေဟာ လုပ္ျပန္ျပီ ။ ဒီေန ့ ညေနခင္း ဘုရား၀တ္ျပဳ ၊ တရားထိုင္ျပီးခ်ိန္။ သံဃာေတြကို ေဖ်ာ္ရည္ကပ္ဖို ့ ေျပာလိုက္ေတာ့နားလည္ ပါးလည္စြာ သင္ထားတဲ့ အတိုင္း ေသခ်ာကပ္ပါတယ္။ ဘုန္းၾကီးဆိုေတာ့ လည္း ကိုယ့္အတြက္ ထည့္ျပီးခ်ိန္မွာ သူမ်ားကိုလည္း ကိုယ္ခ်င္းစာ ဗုိက္ခ်င္း စာနာျပီး သူ ပင္ပန္း ေနတာ လုိအပ္ေလမလား အထင္နဲ ့ ေသာက္ပါဦးလား ေမးမိပါတယ္။ ေဖ်ာ္ရည္အတြက္ ေလာဘ မရွိေတာ့ဘူးတဲ့။

ေအာင္မာ. သူက လုပ္ခ်လိုက္ပီ။
ေဖ်ာ္ရည္အတြက္ ေလာဘ မရွိပါဆိုပါလား...
ေနာက္သလို ေျပာင္သလိုနဲ ့ ရယ္ျပီးေျပာပါတယ္။

အဲဒါနဲ ့ သူ သေဘာေပါက္ေအာင္ တစ္ပါးက ေသာက္တယ္ ေသာက္တယ္ လို ့မွတ္ေသာက္ရင္ ဒါတရားမွတ္ျခင္းပဲေပါ့။ ေနာက္တစ္ပါးကလည္း ေအးကြ။ ဒါက ေလာဘ ျဖစ္မယ္ဆို ျဖစ္စရာ ၊ မင္းကေတာ့ ေလာဘမျဖစ္ဘူး။ တို ့ကေတာ့ ေသာက္ခ်င္လို ့ မဟုတ္ဘူး၊ ဗုိက္ကို ေပးတာ ၊ ဒါန လုပ္တာကြ လို ့ ။ သူ ့ကိုျပန္ျပီး ရယ္သလိုလို တကယ္ေျပာလိုက္ပါတယ္။

သူေပါက္သြားသည္။
သူေပါက္သြားသည္။


မွတ္ခ်က္။ ။ ဒုိင္ယာရီစာအုပ္မွာ မဆန္ ့လို ့
ဘေလာ့ေပၚမွာ ေရးတင္လိုက္ပါသည္။
အေတြ ့ၾကံဳမွ်ေ၀ျခင္းလည္း ပါ၀င္ပါသည္။



ျမတ္ေရာင္နီ
( ၀၈ ၊ ၁၁ ၊ ၂၀၁၀ )

.