သရဏဂမန ကထာ

သရဏဂမန ကထာ

ဘုန္းဘုန္းဘုရား

၁။တပည့္ေတာ္ ဘုန္းဘုန္းဆိုက္ကိုလဲ ေန့စဥ္ေရာက္ရွိ ဖတ္ရွဳ့ေလ့လာ နွလံုးသြင္းပါတယ္။ ဘုန္းဘုန္း ေမးလ္နဲ့ ပို့တဲ့ စာကိုလဲ ဖတ္ရတာ အလြန္၀မ္းသာ ေကာင္းမြန္ပါတယ္(သာဓု၊သာဓု၊သာဓု)ပါ ဘုရား၊

၂။တပည့္ေတာ္ မသိတာ၊ နားမလည္တာေလးေတြလဲ ရွိလို့ ေမးခြင့္ၿပဳပါဘုရား ၊ တပည့္ေတာ္ ေန့စဥ္ ဘုရားရွိခိုးရင္း ဗုဒၶံ သရဏံ ဂစ ၦာမိ၊ ဓမၼံ သရဏံ ဂစ ၦာမိ၊ သံဃံ သရဏံ ဂစၦာမိ။ အနႏၱ ငါးပါးကို ဦးခ် ရွိခိုးပါတယ္၊ တစ္ၿခားဘုရားစကားမ်ား၊ ဂုဏ္ေတာ္မ်ားလဲ ရြတ္ဆိုၿဖစ္ပါတယ္၊ သို့ေပမယ့္ အက်ိဳး ေက်းဇဴးကိုမသိ၊ လိုလားမွဳၿဖင့္လည္း မဟုတ္ပါ ။ ရင္ထဲမွ ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာ နွင့္ မိဘမ်ားကို ရိုေသပူေဇာ္စိတ္ၿဖင့္သာ ရွိခိုးၿခင္းၿဖစ္ပါတယ္။

၃။တပည့္ေတာ္ သိလိုတာက သရဏဂုမ္ ရတယ္(တည္ေဆာက၊္ ထိန္းသိမ္းတယ္) ဆိုတာ ဘာကို ေၿပာတာပါလဲ ဘုရား... တပည့္ေတာ္ကို ရွင္းလင္း၊ေဟာၾကားေပးပါရန္ ဦးခိုက္ ေလ်ွာက္တင္ ပါတယ္ ဘုရာ့...

ရိုေသစြာရွိခိုးလ်ွက္
ဒကာမေလး မစု

......................................................................

ဟုတ္ျပီ။ ဒကာမေလး မစု ေရ

၁။ေျပာေသးတာေပါ့ကြယ္။ ဘုန္းဘုန္း ဆိုက္ကို လာေရာက္ ဖတ္ရႈ နွလံုးသြင္းတယ္ ဆိုလို ့ ၀မ္းသာ ပါတယ္။ ( အဲလိုေလး... မ်ားမ်ား ေျပာေပး။ ေရးအားေတြ ရွိသကြယ့္။)

၂။ အင္း...။ ေကာင္းတယ္ကြယ့္။ ေန ့စဥ္ အလုပ္ ရတနာသံုးပါး မိဘ ဆရာ သမားေတြကို ရိုေသ စိတ္ျဖင့္ ရွိခိုးဦးခ်တာဟာ ကိုယ့္ ဘ၀အတြက္ လံုျခံဳစိတ္ခ်ေအာင္ လုပ္တဲ့ အလုပ္တစ္ခုေပပဲ။

လိုလားမႈရွိသည္ျဖစ္ေစ မရွိသည္ျဖစ္ေစ၊ အက်ိဳးေက်းဇူး သိသည္ျဖစ္ေစ မသိသည္ျဖစ္ေစ ကိုယ္လုပ္ တဲ့ အက်ိဳးကေတာ့ အက်ိဳးေပးေနမွာပဲ။ အက်ိဳးေက်းဇူးနားလည္ ထားရင္ေတာ့ ပိုျပီးေတာ့ အျမတ္ တနိုး ၊ အားကိုးအားထား ရွိတယ္ေပါ့ေနာ။

၃။သရဏဂုမ္ရတယ္ ဆိုတာကေတာ့
သရဏဂုမ္ကို ယူလိုက္တာ ေပါ့ကြယ္။
ရွင္းရဲ ့လား။
ကိုယ္ယူ တဲ့အရာဟာ ကိုယ္ရတာပဲေလ။

ဆိုပါစို ့- ေစ်းဆိုင္ သြားရင္ ကိုယ္၀ယ္မည့္ ပစၥည္း ယူလိုက္ရင္ ရတာပဲ။ မယူရင္ မရဘူးေပါ့။ သရဏဂုမ္လည္း ဒီအတိုင္းပဲ စိတ္ပါလက္ပါနဲ ့ပါးစပ္က ဆိုလိုက္ေလ ၊ ဆိုလိုက္တာနဲ ့ ရတာပဲ။

အဲ... တစ္ခုေတာ့ ရွိတယ္။ ပစၥည္းေတြလိုပဲေပါ့ ။ ယူေတာ့ယူျပီး ဘယ္ေနရာမွာ ထားမွန္းမသိ က်ေပ်ာက္သြားရင္လည္း မရျပန္ဘူး။ ေနာက္ျပီး ယူျပီးသားဟာ ပ်က္စီး သြားရင္လည္း မရျပန္ဘူး။

ဆိုလိုတာကေတာ့ဗ်ာ- သရဏဂုမ္ေတာ့ ယူထားတယ္။
ဘုရား တရား သံဃာနဲ ့ ေ၀းေနရင္၊ မမွတ္မိေတာ့သည္အထိ
ဘာမွကို ဘုရား တရား သံဃာဆိုင္ရာ
မလုပ္ေတာ့ရင္ က်ေပ်ာက္သြားတာပါပဲ။

ျပီးေတာ့ - ဥပမာေပါ့ေလ။
ပစၥည္းက ကိုယ့္လက္ထဲေတာ့ ေရာက္ျပီးသား။
သို ့ေသာ္ သူမ်ား အဖ်က္ဆီးခံလိုက္ရရင္။ သို ့မဟုတ္
ကြဲတတ္တဲ့ ပစၥည္းမို ့ က်ကြဲ သြားျပန္ရင္လည္း မရျပန္ဘူး။

ထပ္ရွင္းလိုတာက - ကိုယ္ကေတာ့ ဗုဒၶဘာသာ ဆိုျပီး
ကိုယ့္ကိုယ္ကုိ သိေနျပီးသား။ သရဏဂုမ္ကို ယူျပီးသား ၊
ရျပီးသား။ ဒါေပမယ့္ အျခား ဘုရား တရား သံဃာ
မဟုတ္တဲ့ နတ္ကိုးကြယ္တာမ်ိဳး၊ အျခား ဘာသာေတြကို
ယံုၾကည္ျပီး၊ ဒါလည္း ငါကိုးကြယ္တာပဲ ဆိုျပီး။
အျခားဘုရားေဂါ့ဒ္ ေတြကို ကိုယ့္ဆရာအျဖစ္
ညႊန္ျပေနတာဟာလည္း၊ အားကိုးေနတာဟာလည္း
ကိုယ့္လက္ထဲ ေရာက္ျပီး သား ပစၥည္း ကို
သူမ်ား ဖ်က္ဆီးသလိုမ်ိဳးေပါ့။

ရွိျပီးသား ပစၥည္းတစ္ခုဟာ
မေပ်ာက္ မပ်က္စီးနိုင္တဲ့အရာနဲ ့ တူတာကေတာ့
အရိယာေတြ ယံုၾကည္ တဲ့ သရဏဂုမ္မ်ိဳးကို ေခၚပါတယ္။

ဘုရားလက္ထက္ေပါ့ဗ်ာ။
သုပၸဗုဒၶဆိုတဲ့ ကိုယ္ေရျပား ေရာဂါစြဲေနသူ တစ္ေယာက္ ၊
ပရိသတ္ အစြန္ အဖ်ားက တရားနာပါတယ္။
သူ တရားေတာ္နာျပီး တကယ့္ကို တရား သေဘာေပါက္
နားလည္တဲ့ ပထမ အရိယာ အဆင့္ထိ ရသြားပါတယ္။
သူရသြားတဲ့ အဆင့္ကိုလည္း ဘုရားရွင္အား
ေလွ်ာက္လိုက္ခ်င္ေသးတယ္။
သို ့ေသာ္ လူၾကားထဲ မသြား၀ံ့။ သူက ေရာဂါနဲ ့ကိုး။

သူလည္း ဒီလိုနဲ ့ေက်ာင္းကို ေျဖးေျဖးခ်င္း လမ္းေလ်ာက္
မယ္ဆိုျပီး ေက်ာင္းအေရာက္သြားခဲ့ပါတယ္။

လမ္း ခုလတ္မွာ ဖိုးသိၾကားမင္းက
သုပၸဗုဒၶရဲ ့အေၾကာင္း သုပၸဗုဒၶကိုယ္တုိင္
သူမ်ား သိေစခ်င္ေနတယ္ ဆိုတာ သေဘာ ေပါက္တယ္။
ျပီးေတာ့လည္း စံုစမ္းလိုတာနဲ ့ပဲ-

သိၾကားမင္း- ဟလို သုပၸဗုဒၶ၊ မင္းၾကည့္ရတာ စုတ္ျပတ္ႏႈံခ်ာ
ေရႊမရွိ ေငြမရွိ၊ သနားစရာ ေကာင္းလိုက္ ပါဘိ။
မင္းကို ငါ အတိုင္းတာမရွိ လိုခ်င္သေလာက္
ေရႊေငြ တိုက္တာ ေပးမယ္ကြာ။ မင္း ငါေျပာခိုင္း
သလို လိုက္ေျပာရမယ္။ အဲလို ေျပာရင္ေတာ့
ငါ တကယ္ေပးမယ္။ ကတိေပးတယ္။

သုပၸဗုဒၶ- ဟလို ။ ဟုတ္ကဲ့။ ခင္ဗ်ား ေျပာသလို
တကယ္ မရွိတာေတာ့ တကယ့္ကို မရွိတာ အမွန္ပဲဗ်ာ။
ဘာမ်ား ေျပာရမယ္။ ေျပာျဖစ္တဲ့ စကားကို ဆိုရင္ ေျပာပါ့မယ္။
ေျပာၾကည့္ေလ။ဘယ္လိုလဲ။

သိၾကားမင္း- ဘုရားဆိုတာ တကယ္ ဘုရား မဟုတ္ဘူးကြ။
တရားဆိုတာလည္းကြာ တကယ့္ တရားမဟုတ္ဘူးကြ။
သံဃာ ဆိုတာလည္း ဒီတိုင္းပဲ တကယ့္ သံဃာ မဟုတ္ဘူး။

သုပၸဗုဒၶ- ဗ်ာ... ဗ်ာ။ ခင္ဗ်ား ဘယ္သူလဲ ေျပာ။
( ပထမ အရိယာ အဆင့္တန္းသာ ရွိေသးေတာ့
ေပါက္ကြဲသံစဥ္ေလးေတာင္ ရိုက္ခတ္တီးေလာက္တယ္။
ေတြးၾကည့္တာပါ။)

သိၾကားမင္း- မင္းတို ့လူေတြ ( ဘုရား သိၾကား-မ-လို ့ ဆိုတဲ့ )
အမ်ား တတ ေနၾကတဲ့ ၊ ငါ ဖိုးသိၾကား ေပပဲ။

သုပၸဗုဒၶ- ငမိုက္သား၊ နတ္ဗာလ။ ဘာမွ မသိတဲ့သိၾကားစုတ္။
ခင္ဗ်ားနဲ ့ စကားေျပာရတာ သိပ္-ဟန္မက်ဘူး။
မေျပာတာေကာင္းတယ္။ အရွက္ကိုမရွိဘူး။
က်ြန္ုပ္လို လူကိုမ်ား ခင္ဗ်ားက ေရႊမရွိ ေငြမရွိဆိုျပီး
လူဆင္းရဲလို ့ ထင္ေနတာေပါ့ေလ။ ေျပာတာေပါ့ေလ။
က်ြန္ပ္က ခင္ဗ်ား ထင္သလို မဆင္းရဲဘူး။
( ခင္ဗ်ား လြဲေနတယ္ ၊ ပစၥည္းရွိတာက ျပည့္စံုတာ၊
ပစၥည္းရွိတိုင္း ခ်မ္းသာတာ မဟုတ္ဘူးေလ ဗ်။ )
က်ြန္ုပ္မွာ ခင္ဗ်ားေျပာတဲ့ ဗဟိဒၶပစၥည္းမရွိေပမယ့္ က်ြန္ုပ္ မဆင္းရဲဘူး။

က်ြန္ပ္က တကယ္ ေဘာ့စ္ အစစ္ျဖစ္ျပီ။
ပစၥည္း ဥစၥာေတြမွ မ်ားပါ့။ ေပါမွေပါ။
မယံုရင္ ၾကည့္-

သဒၶါဓနံ သီလဓနံ ၊ ဟိရိ ၾသတၱပၸိယံ ဓနံ၊
သုတဓနၪၥ စာေဂါစ ၊ ပညာ ေ၀ သတၱမံ ဓနံ။

ယႆ ဧေတ ဓနာ အတၳိ ၊ ဣတၳိယာ ပုရိသႆ၀ါ၊
အဒလိေဒၵါတိ တံ အာဟု၊ အေမာဃံ တႆ ဇီ၀ိတံ။

( အဂၤုတၱရနိကာယ ၊ သတၱကနိပါတ၊ ဓနသုတ္)

၁။ ရတနာသံုးပါးနွင့္ ပါတ္သက္လို ့ ယံုၾကည္မႈ အျပည့္ရွိတယ္။
၂။ သီလကို ဘယ္ေတာ့မွ မက်ိဳးပ်က္ဘူး။
၃။မေကာင္းတာ လုပ္ရမွာ အင္မတန္ ရွက္တယ္။ မလုပ္ဘူး။
၄။မေကာင္းတာ လုပ္ရမွာ အင္မတန္ေၾကာက္တယ္။ မလုပ္ဘူး။
၅။တရားဆိုင္ရာ ဗဟုသုတ ရွိတယ္။
၆။ မရွိဘူးဆိုေပမယ့္ တတ္နိုင္တဲ့ဟာကို လြတ္လြတ္က်ြတ္က်ြတ္စြန္ ့က်ဲ လွဴဒါန္းတယ္။
၇။တရားအသိေတြ ခႏၶာ အတြင္း စိတ္အတြင္းမွာ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း သိေနတယ္။

အဲဒါေတြက ရတနာေတြ ဥစၥာေတြ ေပပဲ။

ဘုရားရွင္က ဒီပစၥည္း (၇)မ်ိဳးသာ ရွိတဲ့
အမ်ိဳးသမီး အမ်ိဳးသားဟာ ဆင္းရဲ မြဲေတသူလို ့ ေျပာမရဘူး လို ့
ေျပာထားပါတယ္ဗ်။ ကြ်န္ုပ္မွာ ဒါေတြ ရွိထားတယ္ဗ်ာ။

ကဲ ... ဇာတ္လမ္းကို အကုန္မသြားေတာ့ဘူးေနာ္။
အရိယာ သူေတာ္ေကာင္းေတြက ေငြကို ေပးေပး၊
ေရႊကို ေပးေပး၊ ေျမကို ေပးေပး၊ တိုက္ပါပါ ၊
ကားပါပါ ထည့္မတြက္ဘူး။
ဘယ္ေတာ့မွ သရဏဂုမ္ အပ်က္ မခံတာကို သိေစခ်င္တာပါ။
ဒါကို မပ်က္စီးနိုင္တဲ့ သရဏဂုမ္ ရတယ္လို ့ မွတ္ပါေလ။

အင္း ... စကားလံုးကေတာ့ အမ်ိဳးမ်ိဳးေပါ့။
တည္ေဆာက္တယ္ ဆိုရင္ေတာ့ တည္ေအာင္ အစပ်ိဳးပါ၊
ျပီးေတာ့ အေကာင္ထည္ေဖၚ ခိုင္ျမဲေအာင္ ေဆာက္လုပ္- လို ့ ဆိုေလမလား၊

ထိန္းသိမ္းတယ္ ဆိုတာလည္း ဒီအတိုင္းပဲေပါ့ဗ်ာ။
ပစၥည္းေတြကို အျမတ္တနိုး ထိန္းသိမ္းသလို
ရတနာ သံုးပါးကို ထိန္းသိမ္းတာ လို ့ ဆိုေလမလား- ပဲ။

ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ေပါ့ေနာ္။ သရဏဂုမ္ရတယ္၊ ထိန္းသိမ္းတယ္။
ေဆာက္တည္ တယ္ လို ့ ျမန္မာစကား
ၾကြယ္၀ ခ်မ္းသာမႈလို ့ပဲ မွတ္လိုက္ေပေတာ့ဗ်ိဳး...။

ကဲ ... ဒီေလာက္ဆိုရင္ေတာ့ ေရးေရးေလး ရွင္းျပီေနာ္။
နားလည္သလို ေရးေပးလိုက္တာ။
နားမလည္ရင္ ႏွစ္ေခါက္ဖတ္ပါ- ဒကာမေလး မစု ေရ။

က်မး္ကိုး-
ဓမၼပဒ အ႒ကထာ၊
အဂုၤတၱရနိကာယ
မူလပရိယာယ၀ဂ္၊ မဇၥ်ိမပဏၰာသအ႒ကထာ

မွတ္ခ်က္။ ။ ဘာသာျပန္ရာ၀ယ္
အေျဖသိလိုသည့္ ဒကာမေလးသာမက
အားလံုး ဖတ္ရႈျပီး ၊ နားလည္ေစရန္
ျဖည့္စြက္ ဘာသာ ျပန္ထားပါသည္။

ျမတ္ေရာင္နီ
( ၂၈ ၊ ၀၉ ၊ ၂၀၁၀ )

.