ေမြးေန ့
ဒီေန ့ ျမတ္ေရာင္နီ ရဲ ့ ေမြးေန ့တူ မဂၤလာ အခါ ရက္ျမတ္ပါ။
ဒီေန ့ ျမတ္ေရာင္နီ ရဲ ့ ေမြးေန ့တူ မဂၤလာ အခါ ရက္ျမတ္ပါ။
ေမြးေန ့ဆိုတာ
ေမြးေန ့ဆိုတာ
ဟုိဘက္ဘ၀ကေနျပီး
ဒီဘက္ဘ၀ထဲမွာ
စတင္သည့္ေန ့။
ေမြးေန ့ဆိုတာ
ေမွာင္မည္း က်ဥ္းေျမာင္း
အမိ၀မ္းေခါင္းမွ
က်ြတ္လြတ္သည့္ေန ့။
ေမြးေန ့ဆိုတာ
အစဆံုး ငိုခဲ့ရသည့္ေန ့။
ေမြးေန ့ဆိုတာ
ေမြးေန ့ရွင္ မငိုခဲ့ရင္
ငိုေအာင္ အဆိတ္ခံခဲ့ရသည့္ေန ့။
ေမြးေန ့ဆိုတာ
မိဘ ေဆြမ်ိဳး သဟာ
ေပ်ာ္ရႊင္သည့္ေန ့။
ေမြးေန ့ဆိုတာ
မိဘမ်ားက အစဦးစြာ
အေစာင့္ေရွာက္ခံရသည့္ေန ့။
ေမြးေန ့ဆိုတာ
မိဘ မ်ားအတြက္
စျပီး အလုပ္ရွဳပ္သည့္ေန ့။
ေမြးေန ့ဆိုတာ
သံသရာက သံေယာဇဥ္အိုမ်ား
ဆက္လက္ နဳပ်ိဳ လန္းဆန္းသည့္ေန ့။
ေမြးေန ့ဆိုတာ
ေသဖို ့ရာ ဦးတည္ျပီး
စတင္ထြက္လာသည့္ေန ့။
ေမြးေန ့ဆိုတာ
ေမြးလည္း ေမြး
ေသလည္းေသသည့္ ေန ့။
ေမြးေန ့ဆိုတာ
ဆင္းရဲဒုကၡ မ်ားစြာထဲက
အစဦးဆံုး ဒုကၡအေနနဲ ့
အေဟာခံထားရသည့္ေန ့။
ေမြးေန ့ဆိုတာ
............................
............................ေန ့။
၀န္ခံခ်က္။ ။ဟုတ္သေယာင္ အျမင္ေမွာင္နဲ ့
ကဗ်ာလိုလို ဘာလိုလို ေရးစပ္ထားသည္။
အရွင္ေတေဇာဘာသ ( ျမင္းျခံ )
( ၂၉ ၊ ၀၄ ၊ ၂၀၁၁)
၂၀၁၀ခုႏွစ္က ေရးသားထာကိုလည္း ျပန္ဖတ္ၾကပါဦးေနာ္။
ေမြးေန ့ဆိုတာ တကယ္ေတာ့ တစ္ရက္တည္းပါ။
ဒါေပမယ့္ အမ်ားအေနနဲ ့ေတာ့ နွစ္စဥ္ေမြးေန ့ဆိုျပီး ျပဳလုပ္ၾက၊ ေျပာၾကပါတယ္။
ေမြးေန ့ကို ပါဠိလို ့ ၀ိဇာတ လို ့ ဆိုပါတယ္။ အမိ၀မ္းက က်ြတ္လြတ္ျခင္းေပါ့။
သို ့ေသာ္ အဘိဓမၼာ အလို အရ ဇာတိ စျဖစ္တယ္ ဆိုတာကလည္း ေမြးေန ့ပါပဲ။
၀ိနည္းစည္းမ်ဥ္း ဥပေဒ အရ ဇာတိ ကို
အမိ၀မ္းမွာ ကိုယ္၀န္သေႏၶ တည္စ မွ စျပီး ေရတြက္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္လည္း ရဟန္းေတာ္မ်ား ရဟန္းျဖစ္ခြင့္ကို
အသက္ ၂၀ျပည့္မွ ျပဳခြင့္ရွိေသာ္လည္း အမိ ၀မ္းတြင္းကာလက စျပီးေရတြက္တယ္။
ဒါေၾကာင့္မို ့ ၁၉နွစ္နဲ ့သံုးလဆိုရင္ အသက္ ၂၀ အျဖစ္ အသိမွတ္ျပဳထားတာျဖစ္ပါတယ္။
(ဆိုလိုတာက- အမိ၀မ္းတြင္း ကိုးလလြယ္ ဆယ္လဖြား +
အျပင္အသက္ ၁၉ႏွစ္ သံုးလ ေပါင္းျပီး အသက္ ၂၀ျဖစ္သြားတယ္။)
ဒီလိုဆိုေတာ့ ေမြးေန ့ ဆိုတာ အမ်ား ေျပာတဲ့ ျမတ္ရာင္နီ ရဲ ့
၀ိဇာတ ၀မ္းက က်ြတ္လြတ္စြာ ေမြးဖြားတဲ့ေန ့ေပါ့။
ဒီေန ့ ၀ိဇာတ ဆိုတာက အမ်ားေျပာတဲ့ ေ၀ါဟာရအတိုင္း
သုတၱန္နည္းအလိုေပါ့ ေမြးေန ့ေပါ့။
ခါတိုင္းနွစ္လို အထူး သံဃာ့ဒါန အလွဴကိုေတာ့ ကိုယ္တိုင္ မလုပ္နိုင္ဘူး။
ကိုယ္မလုပ္နိုင္ေပမယ့္ ကိုယ္ရဲ ့ ေမြးေန ့ကို
ဒကာ ဒကာမမ်ားက သံဃာ့ ဒါန အလွဴမ်ား ကုသိုလ္လုပ္ေပးၾကတယ္။
အထူးတလည္ ဆိုျပီး ဘာမွလည္း မလုပ္ျဖစ္ဘူး။
ေန ့စဥ္အလုပ္ကိုေတာ့ ပံုမွန္ လုပ္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္တယ္။
ကုသုိလ္ေကာင္းမႈ ဆိုတာ ေမြးေန ့မွ အထူးလုပ္ရမွာ မဟုတ္ဘူး။
ေန ့စဥ္ကို လုပ္ေနရမွာပါ။
ဘာလို ့လဲ...
ရွင္းပါတယ္။ စဥ္းစားၾကည့္ေပါ့။
ေမြးေန ့ဆိုတာ တစ္ခါတည္း ေမြးဖြားခဲ့တာပဲကိုး။
ေမြးတဲ့ ေန ့နဲ ့တူတဲ့ ေနမို ့သာ
ေမြးေန ့ဆိုျပီး လုပ္ေနၾကတာ။
ဒါ့ထက္ပို စဥ္းစားၾကည့္ပါက ေမြးေန ့ ဆိုတာ ေန ့တိုင္းေမြးေန ့ပါ။
ေန ့တိုင္းေမြးေနတာ။ ေနတိုင္း ေသေနတာေပါ့။
စာကေတာ့ ေန ့တိုင္းေမြး ေန ့တိုင္းေသကို ျဖစ္ပ်က္ လို ့ ေျပာပါတယ္။
ပါဠိလို ဥဒယဗၺယ ေပါ့။
ဒါကို ဆင္ျခင္မိရင္ ေမြးေန ့မွ ကုသိုလ္လုပ္ရမယ္။ ပုတီးစိပ္မယ္။
ဘယ္ႏွစ္ေခါက္ ဘယ္သုတ္ကို ရြတ္မယ္ ဆိုတာေတြ
ေန ့စဥ္ေတာင္ လုပ္ျဖစ္မယ္။
ဗုဒၶတရားေတာ္ အလိုအရ ဇာတိပိ ဒုကၡာ- သေႏၶတည္ေနျခင္း၊
ေမြးဖြားရျခင္းတို ့ဟာ ဆင္းရဲ ေၾကာင္း ေဟာေတာ္မူထားပါတယ္။
ဟုတ္ပါတယ္။ အမိ၀မ္းတြင္း ေနရတဲ့ ပံုကို စိတ္ကူးၾကည့္ပါ။
ေနာက္ျပီး ကေလး ဘ၀က စျပီး ငိုပြဲနဲ ့ စက်င္းပခဲ့ရပါတယ္။
တစ္ခ်ိဳ ့ကေလးမငိုရင္ေတာင္ ငိုေအာင္ ျပဳလုပ္ေပးရတယ္တဲ့။
ခုေတာ့ သား သမီး ဖြားလာတာကို ဒုကၡလို ့ ဘယ္သူမွမျမင္ပါဘူး။
ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး သားေလး သမီးေလး ရျပီ ဆိုျပီး ေပ်ာ္ေတာ့တာပါပဲ။
အဲဒီ ကတည္းက ဒုကၡကို စခဲ့တာ..
ဒုကၡမွန္း မသိေလေတာ့ Happy birth to you! လုပ္ၾကျပီေပါ့။
မမွားပါဘူး။ ဘ၀မွ ရလာျပီ ဆိုမွေတာ့ ဒုကၡ မွ လြတ္ေအာင္ ေပ်ာ္ရႊင္နိုင္ေစေအာင္
ဆုေတာင္း ေပးၾကတာေပါ့ေလ။
အေပ်ာ္အစစ္ၾကီး ေပ်ာ္ရႊင္နိုင္ၾကပါေစ...
( ၂၉ ၊ ၀၄၊ ၂၀၁၀ )
မွတ္ခ်က္။ ေမြးေန ့အေၾကာင္း အထူးတလည္ ေရးသားခ်ိန္မရွိတာနဲ ့
အေပၚက ကဗ်ာလိုလို အသစ္ရယ္ ၊
မႏွစ္က ေရးထားတာကို ျပန္လည္ကာ ပို ့စ္တင္လိုက္ပါတယ္။
ေမြးေန ့ရွင္ အသက္ကား -
ေဗဒင္ဇာတာ ထဲကအတိုင္း ေျပာရရင္
သံုးပံု တစ္ပံု ျပည့္လုခါနီး တစ္ႏွစ္အလို။
ျမတ္ေရာင္နီ
( ၂၉၊၀၄၊၂၀၁၀)
ဒီေနရာေလးမွာ ေရးပါ..
