ခ်စ္ပါ မုန္းပါ

ခ်စ္ပါ ၊ မုန္းပါ

ေဆာင္းပါး ေခါင္းစဥ္တစ္ခုေလး စိတ္ထဲမွာ ေပၚလာတယ္။ ခ်စ္ပါ မုန္းပါ တဲ့။
ခ်စ္ပါ ဆိုလည္း မမုန္းပါနဲ ့။ မုန္းပါဆိုလည္း မခ်စ္ပါနဲ ့လို ့ ဆိုမွ အဆင္ေျပတာ။
ခုေတာ့ စိတ္ထဲ ေပၚလာတာက ခ်စ္ပါ မုန္းပါ တဲ့ေလ။

ဒီလိုပါ တစ္ခါတစ္ေလ စဥ္းစားမိရဲ ့။ အခ်စ္နဲ ့ကင္းတဲ့ နိဗၺာန္ ဟာ
အခ်စ္ရွိမရွိရဘူးလို ့ သိထားၾကမယ္ေလ။ နိ - မရွိ၊ ၀ါန ( ဗာန) အခ်စ္၊
တြယ္တာမႈ။ ဒီလို တစ္ပုဒ္ခ်င္း ၾကည့္လိုက္ေတာ့ နိဗၺာန္က အခ်စ္မရွိတဲ့။

သို ့ေသာ္ ခ်စ္ပါ လို ့ကိုယ္က ဆိုလိုက္ေတာ့၊ ဘုန္းၾကီးတစ္ပါးအေနနဲ ့
လြန္တယ္မ်ား ထင္ၾကေလမလားပဲ။ ကိုယ့္သိထားတဲ့ ဘုရားေဟာဂါထာ
ေလးနဲ ့ ၾကည့္ေတာ့ ခ်စ္ဖို ့ လိုတာ သိလာပါလိမ့္မယ္။

ခ်စ္ပါ...

အတၱာနေဥၥ ပိယံ ဇညာ ၊ ရေကၡယ် နံ သုရကၡိတံ၊
တိဏၰံ မညတရံ ယာမံ ၊ ပ႗ိဇေဂၢယ် ပ႑ိေတာ။ ( ဓမၼပဒ)

( မိမိကိုယ္ကိုခ်စ္ပါ။ ) မိမိကိုယ္ကို ခ်စ္ပါတယ္လို ့ ဆိုရင္
သူေတာ္ေကာင္းမွန္က မိမိကိုယ္ကို ထိန္းထိန္းသိမ္းသိမ္းေနပါ။
ကိုယ့္အသက္ အရြယ္သံုးပါးမွာ တစ္ပါးပါးမွာေတာ့
သတိတရား လက္ကုိင္ထားကာ ကိုယ့္အရႈပ္ကို ရွင္းပါေလ။
( ဘုန္းဘုန္းဘုိေတ - ဘာသာျပန္ )

ကိုင္းၾကည့္ေလ။ ဗုဒၶက ေဟာေတာ္မူျပီ။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုခ်စ္ဖို ့။
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုခ်စ္တတ္ပါမွ။ သူမ်ားကို ခ်စ္တတ္မွာ။

ခ်စ္တယ္ဆိုတာကို အခ်စ္ၾကမ္းကို မဆိုလို။
လူတိုင္းအေပၚ ေမတၱာထားနိုင္ဖို ့ကို ဆိုလိုပါတယ္။

အဲလိုမွ မဟုတ္ရင္ ေမတၱာမြဲျပီး စိတ္လည္း မြဲနိုင္ပါတယ္။
စိတ္ခ်မ္းသာလိုက ေမတၱာခ်မ္းသာပါေစ။

ခ်စ္နိုင္ေအာင္ လူတိုင္းအေပၚမွာ
ကုိယ္ႏႈတ္စိတ္အားျဖင့္ ေမတၱာေလးနဲ ့ ေဆာင္ရြက္ေပါ့။

ဒါဆိုရင္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုလည္း ဗုဒၶ အလိုေတာ္က် ခ်စ္တတ္သူ ျဖစ္သြားပါျပီ။

မုန္းပါ...

ခ်စ္တဲ့သေဘာကိုသာ လူတိုင္းၾကိဳက္တာ၊ မုန္းတဲ့စိတ္ကို ခပ္ေၾကာက္ေၾကာက္။
မမုန္းလည္း မမုန္းခ်င္ၾကပါ။ မမုန္းခ်င္ေပမယ့္ ကိုယ္စိတ္ထားနဲ ့ မတိုက္ဆိုင္ခဲ့ရင္ ၊
သို ့မဟုတ္ ကုိယ့္ေပၚမွာ ေက်ာသြားခဲ့ရင္ ပစ္ပစ္ခါခါကို မုန္းတတ္ၾကေလရဲ ့။
သတ္ခ်င္လာေလာက္ေအာင္လည္း မုန္းေလတယ္။
တစ္ခ်ိဳ ့ဆိုရင္ အျပစ္ က်ဴးလြန္သည္အထိျဖစ္သြားၾကတယ္ေပါ့။

ခု ဆိုလိုတာက ဒီလိုမ်ိဳး မုန္းဖို ့မဟုတ္။
ပုဂၢိဳလ္ေရးရ ဘယ္သူ ့ကိုယ္မွ မမုန္းသင့္ပါဘူး။
ဘာလို ့လည္း ဆုိေတာ့ မုန္းတာက မုန္းတဲ့သူ ကိုယ္တိုင္ကလည္းမၾကိဳက္၊
အမုန္းခံရသူလည္း မမိုက္။ မုန္းတဲ့စိတ္ေၾကာင့္ ကိုယ္ပဲပူေလာင္ရတယ္။
အေသြးအသား ဆတ္ဆတ္တုန္တဲ့အထိ ျဖစ္လာတယ္။

ဒါဆို ဘယ္သူ ့ကို မုန္းမလဲ။ အဓိက ကိုယ့္ကိုယ္ကို စျပီး မုန္းလိုက္ပါ။
ဘယ္လိုမုန္းရမလဲ။ ဗုဒၶေဟာထားတာေတြကို ၾကည့္ျပီး မုန္းေပါ့။

ဘုရားရွင္က ရုပ္ခႏၶာနဲ ့ ပါတ္သက္ျပီး ခ်စ္စရာလို ့ မေျပာခဲ့ပါဘူး၊
မေဟာခဲ့ပါဘူး။ ခ်မ္းသာတယ္လို ့လည္း မေဟာျပန္ဘူး။ ဆင္းရဲတယ္တဲ့။

ဒီခႏၶာကိုယ္ၾကီးက ေန ့ရွိေနသေရြ ့ အစာေက်ြးရ ၊ လိမ္းျခယ္ေပးတာေတာင္မွ
တစ္ခါတစ္ခါ ကိုးလို ့ ကန္ ့လန္ ့ ကိုယ္ျဖစ္ခ်င္သလို မျဖစ္။ နာတာ က်င္တာ၊
ကိုက္တာ ခဲတာ။ အစားမွားတာ နဲ ့၊ နဲနဲလည္း အိုရင့္လာျပီဆိုတာနဲ ့
( အိုရင္ မင္းမစြမ္း၊ အဲ..) အိုမင္းမစြမ္းေတြ ျဖစ္လာတယ္။
အဲလို သိသိၾကီးနဲ ့မမုန္းနိုင္ခဲ့ပါဘူး။

ေနာက္ျပီး ကိုယ္ခႏၶာ အထက္ပိုင္းကလည္း မေကာင္းတာေတြ လွ်ံထြက္၊
မ်က္ေခ်း ႏွပ္ေခ်း ႏွာဖာေခ်း စတာေတြ အေပၚလွ်ံလာတယ္။

ေအာက္ဘက္မွာလည္းယိုထြက္က်ပံုက ေသး၊ ေခ်း ( ဆီး ၊ ၀မ္း ) ေတြ ေန ့စဥ္ပါပဲ။
သို ့ေသာ္ အျပစ္မထင္ အျပစ္မျမင္။ အခ်စ္က မစင္ေသးတာကိုး။

တကယ္ေတာ့ အခ်စ္ဖ်က္ အမုန္းေတြ စြက္ျပီး ဒုကၡတုန္း ၊
သို ့မဟုတ္ အပုပ္ေကာင္လို ့ ရႈရမွာေလ။
ကမၼ႒ာန္းအလိုကေတာ့ အသုဘဘာ၀နာေပါ့။

ကုိယ့္ကိုယ္ကို ရြံလာမယ္၊ မုန္းလာမယ္ဆိုရင္ သူမ်ားကိုလည္း မုန္းသြားမယ္။
ဒီေနရာ မုန္းတယ္ ဆိုတာက မစြဲလန္းတာကို ဆိုလိုပါတယ္။

အျပစ္မွမျမင္ေသးရင္ အခ်စ္ကေတာ့ ရႊင္ေနအံုးမွာပါပဲ။

ဒါေၾကာင့္ မုိးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးက ေဟာေတာ္မူတဲ့ တရားထဲမွာက
တပည့္ေတာ္တို ့ ပစၥပၸန္ခႏၶာလည္း မလိုခ်င္ ၊ အနာဂတ္ခႏၶာကိုလည္း မလိုခ်င္
ခႏၶာကိုယ္ ရြံမုန္းေသာ ဥာဏ္ျဖင့္ လွဴဒါန္းပါ၏ တဲ့။
မုန္းတတ္ေအာင္ သင္ေပးတာပါ။

ဒီေလာက္ဆိုရင္ မုန္းလည္း မုန္းတတ္ေလာက္ပါျပီ။

ခ်စ္ပါ မုန္းပါ
ခ်စ္ပါ မုန္းပါ
ခ်စ္ပါ မုန္းပါ


ျမတ္ေရာင္နီ
( ၀၂ ၊ ၀၇ ၊ ၂၀၁၁ )

ဒီေနရာေလးမွာ ေရးပါ..