အနတၱ ပါ တကား

အနတၱ ပါ တကား

အနတၱလကၡဏသုတ္ကို ေရးျပီးကာမွ ေပါက္တိေပါက္ရွာ ေျပာေျပာေပါ့ေလ၊
အေတြးေလး တစ္ခု ၀င္လာတယ္။ ေတြးမိတယ္ေပါ့။

လူတိုင္းေတြ ့ၾကံဳေနက် အရာ ႏွစ္ခုေပါ့။ အခ်စ္ရယ္ အမုန္းရယ္။
စြဲလန္းမႈရယ္၊ နာက်ည္းမႈ အျငိဳးအေတးရယ္။
စာအလို ေျပာရရင္ ေလာဘနဲ ့ ေဒါသေပါ့။

ခ်စ္တာရယ္ စြဲလန္းတာရယ္ကို ျမဲတယ္လို ့ တစ္ခါတစ္ရံ ထင္မွားတတ္တယ္။
တစ္ခုေတာ့ ရွိတာေပါ့ေလ၊ ျမဲတယ္ဆိုတာ ကိုယ့္ခ်စ္သူ ၊ သို ့မဟုတ္ ကိုယ့္ခင္ပြန္း
ဇနီးမယားကို တစ္သက္လံုး သစၥာရွိရွိ ခ်စ္တယ္။ အျခားသူကို ဘယ္လိုမွကို
စိတ္ကူးမရဘူး။ ကိုယ့္အခ်စ္က ျမဲတယ္လို ့ ဆိုခ်င္ ဆိုရမွာေပါ့။ အဲဒါက သာမန္
အေနနဲ ့ ၾကည့္ရင္ေတာ့ အခ်စ္က ျမဲတာ၊ သစၥာရွိတာေပါ့ေလ။

အတၱ နဲ ့ ၾကည့္ၾကေတာ့ -
ငါ့ခ်စ္သူ ၊ ငါ့ခင္ပြန္း၊ ငါ့ဇနီး ဧတံ မမ ျဖစ္သြားတာေပါ့။

တရားသေဘာအရ ျပန္ေတြးၾကည့္ၾကစို ့ရဲ ့။ ခ်စ္တာက အျမဲတမ္း နာရီမလပ္
မိနစ္မလပ္ စကၠန္ ့မလပ္ ခ်စ္ေနၾကတာလားေပါ့။ ဘယ္သူမွ အဲသလိုမ်ိဳး
ခ်စ္လိမ့္မယ္လို ့ မထင္မိပါဘူး။ ခ်စ္စပဲျဖစ္ျဖစ္ ၾကင္စပဲျဖစ္ျဖစ္။
အိမ္ေထာင္သည္ေတြပဲ ျဖစ္ျဖစ္ေပါ့။

ဘာလိုလဲဆိုေတာ့ စဥ္းစားၾကည့္ေပါ့ေလ။ ကိုယ္စီဆိုသလို ကိုယ့္အလုပ္ကို
လုပ္ေနၾကတာပဲ။ ခ်စ္သူဘ၀ျဖစ္တဲ့ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူေတြေတာင္မွ
သူ ့အခ်ိန္ သူ စာက်က္ၾကရမယ္။စာထဲမွာ စိတ္ထားတယ္။
ျပီးေတာ့ စားခ်ိန္ စားတဲ့စိတ္။ အိပ္ခ်ိန္အိပ္မည့္စိတ္နဲ ့။
စိတ္ေတြက အျမဲ ေျပာင္းလဲေနတာကိုး။ ဒီလိုဆိုေတာ့ ခ်စ္တဲ့စိတ္ၾကည့္ပဲ
အျမဲမေရြ ့ပဲ ထားလို ့ကေတာ့ မျဖစ္နိုင္ဘူး။

ေဟာဒီ အခ်စ္ဆိုတာကလည္း လူတိုင္းဆိုသလို ရွိၾကတယ္။ လူလူခ်င္း
ခ်စ္လို ့ စိတ္ကုန္ရင္ ျဖစ္ျဖစ္ ၊ တိရ စၦာန္ေလးေတြကို ခ်စ္တတ္လို့ပဲ ျဖစ္ျဖစ္
ေမြးျမဴျပီး အခ်စ္ကို ဖန္တီးယူၾကတယ္။

တိရ စၦာန္ပဲခ်စ္ခ်စ္ လူအခ်င္းခ်င္းကိုပဲ ခ်စ္ခ်စ္ ဘယ္အခ်စ္ကမွ
အျမဲမတည္ပါဘူးလို ့ သေဘာေပါက္ရမွာျဖစ္တယ္။

ျပိးေတာ့ အမုန္း ၊ နာက်ည္းမႈ အျငိဳးတရားဟာလည္း ဒီအတိုင္းပါပဲ။
တစ္ခါတစ္ေလ ကိုယ့္က ထင္ထားတာ ဒီလူကို မၾကိဳက္ဘူး၊
ပစၥည္းတစ္ခုကို မၾကိဳက္ဘူး- ဆိုေတာ့ ျမင္လိုက္တာနဲ ့ပဲ
နာက်ည္းမႈေတြ အမုန္းေတြက အျမဲလို ့ ထင္ျပန္ေရာ။

ဒီအမုန္းကလည္း အျမဲမွ မျဖစ္တာ၊ ကိုယ့္စိတ္ထဲ ေပၚလာတဲ့ အခါျဖစ္ျဖစ္၊
ကိုယ့္နဲ ့ ထိပ္တိုက္ ရင္ဆုိင္ရလို ့ ျဖစ္ျဖစ္ ၊ တစ္စုံ တစ္ေယာက္က
ကိုယ္မုန္းတီးေနသူ အေၾကာင္း ေျပာလို ့ ျဖစ္ျဖစ္ ျပန္ျပီး ေပၚလာတတ္တာပဲ။

ဒီလို ဆိုေတာ့ အမုန္းဆိုတာကလည္း ကိုယ္က အျမဲမုန္းတယ္ ဆိုေပမယ့္။
အမုန္းတရားကလည္း မျမဲဘူးဆိုတာ သတိထားသင့္တာေပါ့။

အဘိဓမၼာ အလို ျပန္ျပီး ဆန္းစစ္ၾကည့္မည္ဆိုရင္လည္း ေလာဘ အခ်စ္နဲ ့
ေဒါသ အမုန္းဟာ သခၤါရကၡႏၶာထဲ အက်ဴံး၀င္ေနတာကို ေတြ ့ရပါတယ္။

သခၤါရေတြကို အနတၱဆိုထားသမို ့ အခ်စ္ နဲ ့ အမုန္းဟာ အနတၱ ပါ တကား။
အနတၱ ပါ တကား လို ့ ရႈပြါးသင့္ပါတယ္။


ျမတ္ေရာင္နီ
( ၃၀ ၊ ၀၆ ၊ ၂၀၁၁ )

ဒီေနရာကေလးမွာ ေရးပါ..