အေရွ ့ နဲ ့အေနာက္

အေရွ ့နဲ ့အေနာက္

အေရွ ့နဲ ့ အေနာက္

အေရွ ့ နဲ ့ အေနာက္ ဆိုတာကေတာ့ အရွင္းသား ၊ ေျဖာင့္ေျဖာင့္ဆန့္ က်င္ဘက္ ပါပဲ။

အေတြးအေခၚ အယူအဆေတြမွ အစ ေျပာပံု ဆိုပံု ၊ လုပ္ပံု ကိုင္ပံု ၊ စားပံု ေသာက္ပံု ၊

အားလံုးေပါ့ ၊ ကြာျခားပါတယ္။ ဘယ္လိုပင္ ကြာျခားခ်င္ ကြာျခားပါေစ၊

မကြာျခားတာကေတာ့ ဓမၼပါ။ ေကာင္းတာ မေကာင္းတာေတြဆိုတာက လူေတြ အေပၚမွာ

မူတည္ပါလိမ့္မယ္။ အေရွ ့ နဲ ့ အေနာက္ ရယ္လို ့ ဟုတ္ဟန္ မတူပါဘူး။

ကြာျခားပံုေတြကိုလည္း ကိုယ္ေတြ ့ၾကံဳတာေလးေတြကို နဲနဲေလး ေျပာျပခ်င္၊ေရး ျပခ်င္တာပါ။

ျမန္မာျပည္မွာ ေနစဥ္က သာမေဏ ဘ၀ျဖစ္ျဖစ္ ရဟန္းဘ၀ျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ့္ေက်ာင္း ကိုယ္ ေနၾကတဲ့ အက်င့္ပါျပီးသားပါ။ ေက်ာင္းမွာ ေနတဲ့သူကိုု ပဲ ဒီကုိယ္ေတာ္ ေက်ာင္းျမဲတယ္၊ ေျခ ညိမ္တယ္ လို ့

တခုတ္တယ ခ်ီးမြမ္း ေျပာၾက ပါတယ္။ ဒါက ကိုယ့္ ဆီမွာေပါ့ေလ။

အဲ... ဥေရာပ က လူေတြက အျငိမ္ မေနၾကပါဘူး၊ အိမ္ထဲ ကုတ္ေနတာခ်ည္း မရွိဘူး။

အျပင္ကို သြားတာကို သေဘာက်ၾကပါတယ္။ အက်င့္လည္း ပါေနတာ ျဖစ္မယ္ ထင္ပါရဲ ့။

ေမြးကင္းစ ကေလးေတာင္မွ ကေလး တြန္းလွည္းနဲ ့ တြန္း တြန္း သြားၾကတာ ကို။

အိမ္မွာ အဖြား အဖိုးက အိမ္မွာ ပုခတ္ထဲ ထည့္ထားျပီး ထိန္းတာ မွ မဟုတ္ဘဲ။

ကေလးက အိမ့္ အျပင္ဘက္ လမ္းသြားရင္းလည္း အိပ္ၾကရတယ္ တယ္ ေပါ့။

ေရာမလိုေန ေရာမလို က်င့္ ဆိုသလိုပါပဲ ကိုယ္က ေက်ာင္းမွာ တကုတ္ကုတ္နဲ ့

ေအးေအးေေဆးေဆးလး ပထမ ေနခ်င္တယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတို ့က (ဥရေလာက္ )အပန္းေျဖ

သြားမယ္ဆိုျပီး သြားၾကပါတယ္။ သြားေလ့ သြားထရွိတာက ကမ္းေျခ၊ ဒါမွမဟုတ္ ေတာထဲ ေတာင္ထဲ

သြားၾကတယ္။ ကိုယ္ပါ ေရာပါသြားေတာ့ စကားစျမည္ေျပာျဖစ္ တာေပါ့။ ေရာက္ခါစ ဆိုေတာ့

သတိထားျပီး တရားပဲ ေျပာျဖစ္တာ မ်ားပါတယ္။ သူ တို ့ အထာလည္း မသိတာက တစ္ေၾကာင္း ၊

သူတို ့ဓေလ့ မသိေသးတာေၾကာင့္က တစ္ေၾကာင္း၊ တရားေတြ မ်ားမ်ားေလ့လာထား

ေတာ့ တရားပဲ ေျပာျဖစ္တာေပါ့။ ဒါသည္ပင္ ကိုယ့္အတြက္ အခြင့္ေရး ျဖစ္သလို သူ တို ့အတြက္လည္း

အခြင့္ေကာင္း ရသြားပါ တယ္။

ကိုယ္အေန နဲ ့ သံုးသပ္ၾကည့္တာကေတာ့- အျမင္ခ်င္းမတူၾကပံုေပါ့ေလ။ ျမန္မာနိုင္ငံ ကလူေတြက

ဘုန္းၾကီးေတြ ခရီးသြားရင္ တရားထိုင္ပ်က္မယ္၊ စာသင္သား စာက်က္ပ်က္မယ္။ စာခ်ဘုန္းၾကီး

စာခ် ပ်က္မယ္။ ကုသိုလ္ေရးရာ နဲ ့ ေလ်ွာ့မွာစိုးလို ့ အေကာင္းဘက္ကေနျပီး ေတြးၾကျပီး ေျခညိမ္တာ

ၾကိဳက္ၾက တယ္ေပါ့။

ဥေရာပ လူေတြက နားရက္ကို သီးသန္ ့ထားၾကတယ္။ အလုပ္လုပ္ခ်ိန္မွာ မနား မေန ဆိုသလို

အလုပ္ကို အလုပ္နဲ ့ တူေအာင္ လုပ္တာေတြ ့ရတယ္။ နားတာ ကိုလည္း အပီျပင္နားၾကတယ္။

သူတို ့က အလုပ္ တစ္ခု မလုပ္ခင္ ကတည္းက နားရက္ကို ထည့္တြက္ျပီးသားပါ။ အနားယူတာကိုဘဲ

က်န္းမာေရးေကာင္းမြန္ဖို ့ ့ဆိုျပီး အေကာင္းဘက္ကေနျပီး ေတြးၾက တယ္။

ေနာက္တစ္ခ်က္ကေတာ့ ဒီမွာက ေထရ၀ါဒ ဘုန္းၾကီးက ရွားပါတယ္။ ရွိတဲ့ အျခား ေထရ၀ါဒနိုင္ငံက

ဘုန္းၾကီးေတြကလည္း သိပ္ျပီး သြားလာတာ မေတြ ့ရဘူး။ ဒီမွာက ဟိုသြား ဒီသြား သြားျပမွ

ဒီက လူေတြ သိၾကမွာကိုး။ ဒီလိုမွ မဟုတ္ရင္ အျခား မဟာယာန၊ တိဗက္ ဗုဒၶဘာသာ ဘုန္းၾကီးကို

ဘုန္းၾကီးလို ့ပဲသိမယ္ေပါ့။ အဲဒီလို သြားလိုက္ေတာ့ သမဏာနၪၥ ဒႆနံ- မဂၤလာ တရားနဲ ့ အညီ ကုသိုလ္လည္း ျဖစ္နိုင္ပါတယ္။သာသနာ ျပန့္ပြါးဖို ့ တစ္စိပ္ တစ္ေဒသ ေတာ့ ျဖစ္နိုင္ တယ္ေပါ့။

ျပီးေတာ့ လူအမ်ားစု က အျခားဘာသာေတြ ဆိုေတာ့ ကိုယ္ေနတဲ ့ ေက်ာင္းမွာ လည္း သူတို ့

ဘာသာဓေလ့ကို အတုိင္း ခရစ္စမတ္ဆိုရင္ ကိုယ္ကလည္း ဗုဒၶ ခရစ္စမတ္ ဆိုျပီး ေဗာဓိ ေညာင္ရြက္ပံု၊

မဂၢင္ ရွစ္ပါး စက္၀ိုင္းပံု၊ ၾကာပန္းပံု ေတြနဲ ့အတူ ဗုဒၶပံု ကိုလည္း ထိပ္ဆံုးက ထားျပီး လုပ္ျဖစ္တယ္။

လာၾကတဲ့သူေတြကို လည္း ရွင္းျပ တယ္။ ျပီးေတာ့ တရားထိုင္ တဲ့ အစီစဥ္ေတြနဲ ့ဆြဲျပီး တရားထိုင္ ၾကပါတယ္။

ကိုယ့္ဆီမွာ ဆိုရင္ေတာ့ ဘုရားပြဲအစစ္လုပ္ၾကတာေပါ့။ ဒီမွာေတာ့ ဗုဒၶခရစ္စမတ္ ဆိုတဲ့ နာမည္ တစ္မ်ိဳးနဲ ့

လူေတြ စိတ္၀င္စားေအာင္ လုပ္တာပါ။ ခရစ္စမတ္ လက္ေဆာင္အေနနဲ ့ လည္း သူတို ့က

ေခ်ာကလပ္ေပး(လွဴ )ၾက၊ ေျခအိတ္ေတြနဲ ့ ခရစ္စမတ္ကိတ္ေတြကိုလည္း

( ဗုဒၶဘာသာေတြ မဟုတ္ၾကေပမယ့္ ) ဒါန လက္ေဆာင္ ေပးၾကပါတယ္။ ဒါန ကေတာ့

သူတို ့အတြက္ ရင္းနီးေနၾကပါျပီ။

ျပီးေတာ့ Ostern ၾကက္ဥ ပြဲေတာ္ ရာသီၾကေတာ့ ၾကက္ဥထဲမွာ တရားထိုင္တဲ့ ပံုကို

ဘုရားေရွ ့မွာ ထားျပီး တရားထိုင္တဲ့ နည္းလမ္း သံုးျပီး အ၀ိဇၨာေဖါက္ခြဲရတယ္လို ့ ့ရွင္းျပကာ

ပြဲေတာ္တစ္ခုကို စီစဥ္ျပီး တရားထိုင္ခဲ့ၾကပါတယ္။

အဲလိုပါပဲ Heilige Drei Könige ဆိုတဲ့ အထိမ္းမွတ္အေနနဲ ့အိမ္ေပါက္၀မွာ က်က္သေရ

မဂၤလာ ရွိေစဖို ့ သူတို ့တစ္ေတြက 20 C + M + B 10 လို ့ ေရးသလို သံဃာေတာ္ေတြကိုယ္တုိင္

ဗုဒၶဘာသာ အိမ္ေပါက္၀ေတြမွာ 25 B + D + S + 54 ဆိုျပီး ေရးကာ အႏၱရာယ္ကင္း ဆုေတာင္း ဂါထာ

ဘ၀တု သဗၺမဂၤလာနဲ ့သဗၺီတိေယာ တို ့ကို ရြတ္ဖတ္ေပးခဲ့ပါတယ္။ ဆြမ္းခံ ၾကြရင္း ျပဳလုပ္ခဲ့ပါတယ္။

B ဘုရား D တရား S သံဃာ ကို ရည္ညႊန္းေၾကာင္းနဲ ့ သာသနာ ၂၅၅၄ႏွစ္ရွိျပီ ဆိုတာကို လည္း

ရွင္းျပေပးရပါတယ္။

ဥေရာပက ကေလးေတြ ေက်ာင္းသားေတြကလည္း ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းကိုု မၾကာ မၾကာ လာတတ္ပါတယ္။

အဲလို လာျပီ ဆိုတာနဲ ့ သကၤန္းကို အပို ေဘးမွာ ခ်ထားျပီး ဒါက အေပၚသကၤန္း၊ ဒါက ေအာက္က သကၤန္း၊

ဒါက ႏွစ္ထပ္ သကၤန္းၾကီး စသျဖင့္ ရွင္းျပရပါတယ္။ သပိတ္ကိုလည္း ဒါနဲ ့စားရတယ္ ဆိုတာ ရွင္းျပရ။

သူတို ့ ပါလာတဲ့ အစားေသာက္ကိုလည္း အကပ္ခံမွ ဘုဥ္းေပးရတယ္ ဆိုတာ ရွင္းျပရတယ္။

အေမး အျမန္းကလည္း အေၾကာက္ အရြံ ့မရွိေမးပါတယ္ ။ အဲလို ရွင္းျပေတာ့ သူတို ့လည္း

သေဘာက်သူလည္း က်တာေပါ့။ အနည္းဆံုး ေတာ့ ေရာက္လာတာနဲ ့ လက္အုပ္ခ်ီ ရတာသိသြားျပီး

ဘုရားကို အေမႊးတိုင္ ဖေယာင္းတိုင္ ပူေဇာ္ခြင့္ရ ၾကပါတယ္။

တစ္ခါတစ္ေလလည္း ေက်ာင္းဆရာ ဆရာမေတြက သံဃာေတြကို စာသင္ ခန္း ကိုပင့္ျပီး

ေက်ာင္းသားေလးေတြ၊ ဆရာဆရာမေတြက သိခ်င္ရာ ေလးေတြကို ေမးေလ့ရွိၾကပါတယ္။

ဘုရားဓမၼ ထဲထဲ၀င္၀င္ မသိေသးေပမယ့္ ၊ ဘုရားရယ္၊ ဓမၼရယ္ ၊ သံဃရယ္လို ့ေတာ့

မိတ္ဆက္အေနနဲ ့သိသြားၾကတာေပါ့ေလ။

ျပီးေတာ့ - တစ္ခါတုန္းက အသက္ ၃၀ ၀န္းက်င္ ရွိတဲ့ ကေလးမ တစ္ေယာက္ သူ ့အေမနဲ ့အတူ

ေက်ာင္းေရာက္လာတယ္။ အေၾကာင္း ကိစၥကို ေမးေတာ့ သူ ့ သမီး

တေစၦ ပူး လို ့ အစားေသာက္ မစားနိုင္ျဖစ္ေနတာ ၾကာျပီလို ့ ဆိုတယ္။ အဲဒါ ခု

သူ တို ့ ဘုန္းၾကီးက ကိုယ္တိုင္ မကုနိုင္ဘူး၊ ဗုဒၶဘာသာ ဘုန္းၾကီး ေတြ ဆီကို လႊတ္လိုက္လို ့ လာတာလို ့ ေျပာပါတယ္။ ေက်ာင္းေရာက္ေတာ့ ေမတၱာပို ့၊ ပ႒ာန္းေရေပးလိုက္ပါတယ္။

ေနာက္တစ္ခါ လာေတာ့ သူတို ့ကို ဘုရား၀တ္ျပဳ၊ တရားထိုင္ ခိုင္းလိုက္ပါတယ္။

အဲဒီေနာက္ေတာ့ ေပ်ာက္သြားလို ့ေလလားေတာ့ မေျပာတတ္။ မလာေတာ့ပါဘူး။

စဥ္းစား ၾကည့္ပါတယ္။ ဒီက လူေတြက ကိုယ့္ဘာသာကို မဟုတ္ေပမယ့္။

တကယ့္ အေရး က်ေတာ့ အျခားဘာသာေတြကိုလည္း စိတ္၀င္တစား ရွိတာကို ေတြ ့ရတယ္ ။

ဟုတ္ မဟုတ္ ၊ လက္ေတြ ့ ဆန္ မဆန္ကိုလည္း စိစစ္တဲ့ သေဘာကို ေတြ ့ရ တယ္။

ဒါေတြ အားလံုးကေတာ့ သူတို ့ ဓေလ့ပါပဲ။

က်န္တဲ့ လေတြမွာ ဗုဒၶဘာသာ ဓေလ့ေတြကိုလည္း သိေအာင္ က်င္းပျဖစ္ခဲ့ပါ တယ္။

တန္ခူးလမွာ ေက်ာင္းမွာအတူေနတဲ့ ဂ်ာမန္ ဥဴးဇင္းနဲ ့ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ ကြန္ပ်ဴတာ

မဟာပ႒ာန္းပြဲ ၂၄ နာရီ ၄ရက္တိုင္တိုင္ ရြတ္ဖတ္ ပူေဇာ္ပါတယ္။ အျပင္မွာေတာ့ လူေတြ ျမင္သာေအာင္

ရုပ္ပြါးဘုရားကို စားပြဲမွာတင္ျပီး ေရသပၸါယ္ ပူေဇာ္ခဲ့ ၾကပါတယ္။ လာေရာက္ၾကတဲ့ ျမန္မာ ၊ ထိုင္း ၊

ဂ်ာမန္ လူမ်ိဳးစသူတို ့ ့ကလည္း မိမိတို ့နည္းတူ ပူေဇာ္ၾကတယ္ေပါ့။

ကဆုန္လမွာေတာ့ ေ၀သာခ ေဒး ဆိုျပီး သီရိလကၤာက ဒကာမ်ားက မီးပုံးမ်ား ကုိ လွဴၾကတယ္။

အတြင္းျပင္ ေက်ာင္းမွာ အလွ ဆင္ျပီး သုတ္ေပါင္း ၁၅၂ သုတ္ရွိတဲ့ မဇၥ်ိမနိကာယ္ကို ဆယ္ရက္တိုင္တိုင္

ရြတ္ဖတ္ ပူေဇာ္ျပီး လာေရာက္နာယူၾကတဲ့ ဓမၼမိတ္ေဆြတို ့ကို တစ္သုတ္ျပီးတာနဲ ့ တစ္ခါ

အတိုခ်ဳပ္ရွင္းျပခဲ့ပါတယ္။

၀ါဆိုလမွာ ဓမၼစၾကာ ရြတ္ဖတ္ပူေဇာ္ပြဲကို ျပဳလုပ္ျဖစ္ပါတယ္။ အဓိပၸါယ္ကိုလည္း

ရွင္းျပျဖစ္ပါတယ္။ ကထိန္ရာသီက်ေတာ့လည္း ကထိန္အေၾကာင္းကို သိသင့္ သေလာက္

ေျပာျပခဲ့ပါတယ္။ တပိုတြဲလမွာေတာ့ မာဃ ပူဇာဆိုျပီး သံဃာေတာ္မ်ား ကို

ေက်ာင္းသို ့ပင့္ျပီး ပါတိေမာကၡဳေဒၵသက ရြတ္ဖတ္တယ္။ သံဃာေတြက နာယူၾက ေပါ့။

က်န္တာကေတာ့ ေက်ာင္းမွာ ႏွစ္ပတ္တစ္ခါ ဆိုသလို စာေတြ သင္ေပးပါတယ္။ စာသင္တာ

ဆိုတာကလည္း မဇၥ်ိမနိကာယ ၊ ပါဠိ ၊သံယုတၱနိကာယ ၊ အေျခခံ ဗုဒၶဘာသာ ၊ နဲ ့ အဘိဓမၼာေတြပါ။

တရားပြဲကလည္း တစ္လတစ္ခါ ဆိုသလို ေဟာေပးရပါတယ္။

တနဂၤေႏြ နဲ ့ လျပည့္ လကြယ္ ေန ့ေတြမွာေတာ့ အထူး အစီစဥ္အေနနဲ ့ မနက္ခင္း ၈ နာရီမွ

ညေနခင္း ၉ နာရီအထိ နားခ်ိန္နဲ ့အတူ တစ္ေနကုန္ ျပဳလုပ္ထားပါတယ္။

သီလ ေဆာက္တည္ၾကျခင္း၊ တရားထိုင္ျခင္း၊ တရားစၾကၤံ ေလွ်ာက္မွတ္ရျခင္း

မ်ားျပဳလုပ္ေပးပါတယ္။ ( လျပည့္ လကြယ္ ေန ့မ်ားထက္ တနဂၤေႏြ ေန ့မွာ လာၾကတာမ်ား ပါတယ္၊)။

ဒီလိုေလးေတြ အေရွ ့က ဓေလ့ ၊ အေနာက္ဓေလ့ မတူၾကေပမယ့္ တရားဓမၼေတြ ကို ရင္ထဲ ေျဖးေျဖးခ်င္း

ပို ့နိုင္ဖို ့ အဓိကပဲလို ့ ခံယူထားပါတယ္။ တေျဖးေျဖးေလး ေတာ့ တရားကို စိတ္၀င္စားတဲ့ လူဦးေရက

တိုးတိုးလာပါတယ္။ သို ့ေသာ္ ၀ုန္းကနဲ ့ မတိုးလာေတာ့ စိတ္ရွည္စြာ ေစာင့္ေနရပါတယ္။

သုိ ့ေသာ္ ခုအေျခေနမွာေတာ့ ကိုယ့္လူမ်ိဳးေတြကလည္း ပင့္ဖိတ္လို ့ တရားေလိုက္၊ ၾကြလိုက္ ၊ေက်ာင္းလာျပီး

ကုသိုလ္လုပ္လို ့ တရား ေဟာျပလိုက္အလုပ္ကိုလည္း လုပ္ေနရပါတယ္။ အဲသလို ၾကိဳးစားျပဳလုပ္ရင္း

အေရွ ့နဲ ့ အေနာက္ ဟာ ေျဖာင့္ေျဖာင့္ ဆန္ ့က်င္ေပမယ့္ မဆန္ ့က်င္ေသာ ဓမၼမ်ား ရင္ထဲ အေရာက္

ပို ့ခြင့္ရေစဖို ့ ကိုယ့္ဆီမွာ ျပဳလုပ္ေလ့ မရွိတဲ့ ဗုဒၶဘာသာ ဆိုင္ရာ ပြဲေတာ္မ်ား က်င္းပခဲ့ပါတယ္။

ကိုယ့္ဆီမွာ ျပဳလုပ္ေလ့ရွိတဲ့ ပူေဇာ္ပြဲေတြကိုလည္း က်င္းပခဲ့ပါတယ္။ အစစ အရာရာ ကြာျခားေပမယ့္

ဓမၼ အားျဖင့္ မကြာျခားပဲ ျဖစ္ပါေတာ့တယ္။

ရွင္ဒႆန

မွတ္ခ်က္။ ။ ဒီေန ့ ၁၂ရက္ေန ့ပဲ သီရိလကၤာနိုင္ငံထုတ္ လကၤာတမန္ မဂၢဇင္းမွာ
ရွင္ဒႆန နာမည္ျဖင့္ ျမတ္ေရာင္နီ ကေလာင္ကိုယ္ပြါး
စာအုပ္ တစ္အုပ္ ခ်ီးျမွင့္ရရွိခဲ့ပါသည္။ ထိုေဆာင္းပါးကို အမ်ားဖတ္ရႈေစရန္
ျပန္ကာ ျဖန္ ့ေ၀လိုက္ပါသည္။


ျမတ္ေရာင္နီ
( ၁၂ ၊ ၀၇ ၊ ၂၀၁၁)

ဒီေနရာမွာ ေရးပါ..