ေရာင္းသူ ၀ယ္သူ အသံတူ

ေရာင္းသူ ၀ယ္သူ အသံတူ

ေရာင္းသူ ၀ယ္သူ အသံတူ ဆိုတဲ့ သေဘာဟာ ျဖစ္ရိုးျဖစ္စဥ္ တစ္ခုျဖစ္တယ္။ ၾကားေနက် ေခါင္းရြက္ေစ်းသည္မ်ား တစ္ခ်ိဳ ့ေအာ္ေရာင္းတာမွာ အသံက ကိုပဲ ၀ယ္ခ်င္လာေအာင္ ဆြဲေဆာင္မႈ ရွိတယ္။ သူ အသံကို ၾကားျပီး လာပါအံုးရွင္၊ လာပါအံုး ခင္ဗ်ာ လို ့ ေျပေျပလည္လည္ ေစ်းသည္ကို ေခၚျပီး ေစ်း၀ယ္တတ္ၾကပါတယ္။ အဲ ...ေစ်းသည္ ေအာ္တာ အေပါက္မလွဘူး ဆိုရင္ေတာ့ လာအံုး ။ ၀ယ္မလို ့ ဆိုျပီး ေအာင့္ေဆာင့္သံၾကီးနဲ ့အသံက ျဖစ္သြားၾကပါတယ္။

အဲလိုပါပဲ တစ္ခါ တစ္ခါ အင္တာနက္ ခ်က္တင္းမွာ ေရာင္းသူ ၀ယ္သူ အသံတူမ်ိဳးလို ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ ေတြ ့ခဲ့ရပါတယ္။ အေပ်ာ္သမားနဲ ့ေတြ ့ေတာ့ အေပ်ာ္အေျပ ေျပာလိုက္။ တရား သမားနဲ ့ေတြ ့ေတာ့ တရားေၾကာင္းေျပာလိုက္။ ေမးတဲ့ ေမးခြန္းရွိလာျပန္ေတာ့ ေျဖေပးလိုက္နဲ ့။ အေျခေနေပၚမူတည္ျပီး အသံတူခဲ့ရပါတယ္ေလ။ နမူနာ ျပရမယ္ဆိုရင္ ဒီေန ့ ခ်က္တင္းေလးကို ၾကည့္ၾကပါစို ့လား-

ဒကာေလး : ရွင္ဘုရား
tejobhasa: ဒကာေတာ္ ဥကၠ႒
( သူ ရာထူးကို ၾကည့္ျပီး ေခၚလိုက္တယ္။ )


ဒကာေလး: အရွင္းဆုံး တရားမွတ္နည္း လုိျခင္တယ္..။
( ေျပာလည္း ေျပာေလာက္ပါရဲ ့၊ တစ္ခါ တစ္ခါ တရားနည္းက မ်ားျပီး
မမွတ္တတ္ရင္ စိတ္ရႈပ္စရာ ထင္လို ့ ရွိမွာေပါ့ ၊ )
tejobhasa: အရွင္းဆံုးကေတာ့...


ဒကာေလး : ဟာ...
( ကိုယ္ေတာင္ ဘာမွ မေျပာရေသးဘူး လူက လည္း လူငယ္ဆိုေတာ့ သြက္လိုက္တာ
ဟာ- တဲ့ )
tejobhasa: အာနပါန ပါပဲဗ်ာ။
( ကဲ ဒါ့ထက္ ရွင္းခ်င္ေသးသလားလို ့ေမးလိုက္ခ်င္ရဲ ့)။


ဒကာေလး : ဥကၠဌ မလုပ္ေတာ့ဘူး ၊ စကားျပန္လုပ္ေနတယ္။
tejobhasa: ေအာ္...ဟုတ္လား ၊ ဒီလိုဆိုလဲ ဒကာေလး စကားျပန္။
အာနပါန ဆိုတာ အရွင္းဆံုးပါပဲ ၊ ၀င္ေလ ထြက္ေလ ေပါ့ေနာ္။
( ဥကၠ႒ မဟုတ္ စကားျပန္ ဆိုေတာ့လည္း ဒကာေလး စကားျပန္လို ့
ကိုယ္ကလည္း နာမည္သစ္ထြင္ ေခၚလိုက္ပါေလေရာ)။


ဒကာေလး: ဟားဟား..
( သူ သေဘာ က်သြားတယ္။ ကိုယ့္ရဲ ့ နာမည္သစ္ေပးတာကို၊
လူကေတာ့ ကြာ ၊ တကယ္ပဲ။ )
tejobhasa: ၀င္ေလ ထြက္ေလကို သတိေလးနဲ ့ကပ္ပါ။


ဒကာေလး : အင္း..အဲဒီအထိေတာ့သိတယ္ ဘုရား..ဒါေပတည့္ ေတာင္ေတြး
tejobhasa: စိတ္ကုိ အျပင္မထြက္စီနဲ ့။
( သူကေတာင္ေတြး ေတြးတံုး ေျမာက္ေတြး မေတြးခင္ ကိုယ္လက္ကလည္း
ေျပာခ်င္ေဇာ အားၾကီးတာနဲ ့ေျပာထည့္လိုက္ေရာ )။


ဒကာေလး : ေျမာက္ေတြး..
tejobhasa : အေတြးေပၚလာရင္ ျပန္ထိန္းေပါ့။


ဒကာေလး: ေတြး ျဖစ္လုိ႕
tejobhasa: ငါ ရေအာင္ ထိန္းမယ္ဆိုတာေပါ့။


ဒကာေလး : ႏွာသီး မွာ မွတ္ရမွာလား.. ပိန္ေဖါင္းမွတ္၇မွလား၊ ႏွစ္ခြျဖစ္ျဖစ္သြားလုိ႕။
( အဲဒါပဲ သူ ့မွာ ေယာင္၀ါး၀ါး ျဖစ္ေနတတ္ပံုက ။)
tejobhasa: အဲ...ၾကိဳက္သလို မွတ္လို ့ရတယ္၊ ကိုယ္ႏွစ္သက္တာေပါ့ေနာ္။
( တစ္ခုေကာင္းေျပာျပီး အစြဲလန္းၾကီးေနရင္လည္း မဟုတ္ေသး။ ဒီမွတ္နည္းမွန္တယ္။
ဟုိနည္းမွားတယ္ ဆိုတာလည္း သဘာ၀ မက်)။


ဒကာေလး: ျပီးတစ္ေနကုန္ သူမ်ားျပႆနာေတြနားေထာင္လာေတာ့.
ညၾကေတာ့ သူတုိ႕အေၾကာင္းေတြ ၀င္၀င္လာတယ္..
( သူေျပာတာလည္း ဟုတ္ေလာက္ရဲ ့၊ တကယ္ေတာ့ ျပႆနာေတြ အိမ္ထိ
မသယ္လာ သင့္ေပဘူး။ )

tejobhasa: အာနပါန က အနိုင္ဆံုးေဆး၊ အေကာင္းဆံုး ေဆးတစ္ခြက္ပဲ။
( အာနံပါနံ ေမာဟစရိတႆ ၀ိတကၠစရိတႆ စ - လို ့ အဘိဓမၼာက်မ္းက ဆိုထားတာ
ေတြ ့တယ္။ ဆိုလိုတာက အာနပါနက အသိေမွာင္သူ ၊ အေတြးေၾကာင္သူ တို ့အတြက္
သင့္ေတာ္တဲ့ ကမၼ႒ာန္းပါတဲ့ ။ ဒါေၾကာင့္ သူ ့ကို ရဲရဲ ေျပာရဲတာပါ။)။


ဒကာေလး: အင္း ၾကိဳးစားပါ့မယ္.
tejobhasa: ေအးသာဓုပါကြာ။


ဒကာေလး: ၿပီးေတာ့ အိပ္ျခင္လာတယ္. ဟီး။
( ရုတ္တရက္ ခ်က္ခ်င္းၾကီးပါ့လား၊ တရားေၾကာင္းရာလည္းေမးေသး။
ဘာၾကီးပါ့လိမ့္ ။ )
tejobhasa: ေအး ေအး ..။ အိပ္ပါေတာ့ကြယ္။


ဒကာေလး: ဂိမ္းေဆာ့ေနတာ.. ဟဲဟဲ။
( ကဲ... ၾကည့္အံုး ၊ ငါကေတာ့ အဟုတ္မွတ္လို ့)
tejobhasa: မသာ..ကဲ။
( လက္က မေနနိုင္တာနဲ ့ မသာ လို ့ ဆဲ လိုက္တယ္ ၊)


ဒကာေလး: တပည့္ေတာ္ ၈ လပုိင္းေလာက္ US ထြက္ျဖစ္မလားမသိဘူး..
ဟီး...လာလည္ပါအုံးေနာ..
( ကဲ...ဗ်ာ။ US မ်ား သူ ့ရြာ မွတ္ေနလား မသိဘူး။ ရြာဆုိရင္သာ
ဘယ္သူေရ ေအာ္လို ့ရမွာ။ ဘယ္လိုဘဲ ျဖစ္ျဖစ္ ဂလိုဘဲ ဆိုေတာ့
အင္တာနက္ ရွိတာပါပဲေလ ။ ေအး ေအး လာခဲ့မယ္ကြာ။ )
tejobhasa: ေကာင္ကေလး အိပ္မက္မက္ေနတယ္။
( သူက ေတာင္ေတြး ေျမာက္ေတြး မကေသးဘူး ၊ ေတာင္ေျပာ ေျမာက္ေျပာ
ေျပာေနတာနဲ့ပဲ ကိုယ္လဲ...)


ဒကာေလး: အင္..
( ငါ က မယံုလို ့ အင္ သြားတာေပါ့ေလ ။ )
tejobhasa: လုပ္လုပ္ ။ ဒါပဲေနာ္။
( ကိုယ္ကလည္း စာၾကည့္ခ်င္တာနဲ ့ စကားျဖတ္လိုက္တာ ။)


ဒကာေလး: တစ္ကယ္ေျပာတာ။
( သူ ့ယံုဖို ့ တစ္ကယ္ စကားလံုး ထပ္တိုးလာတယ္ )
tejobhasa: ခု မအားေသးဘူး။
( ေတာ္ခ်င္ပါျပီ ဆို ။ ဘယ္လို ဒကာေလးလဲ )။


ဒကာေလး: ေဆးေတာင္စစ္ၿပီးသြားၿပီ။
( သက္ေသ ထူျပန္ျပီ )
tejobhasa: ေအာင္လား။
( စကားက မထက္တဲ့ ဓားလိုပဲ ၊ တစ္ခ်က္ထဲ မျပတ္ေတာ့ ထပ္ေမးမိျပန္ပီ။ )


ဒကာေလး: အုိေက
tejobhasa: ကဲ ဒါပဲဗ်ာ ၊ တရားထိုင္ေနပါတယ္ဆို ။ ကိုရင္ေလး စိတ္ပ်က္သြားတယ္။
( ကိုယ္လည္း ကိုရင္ေလး တရားထိုင္ပံု တင္ထားေတာ့ ဒီစကားေလးက ထြက္က်လာတယ္ )။




ဒကာေလး: :P
tejobhasa: ဘိုင္ ။ ေအာင္ျမင္ပါေစ ။ ဒကာေလးေရ ။
( US အတြက္ ဆုေပးလိုက္ျခင္းပါ ။ )


Sent at 10:27 AM on Saturday
ဒကာေလး: good night
( US သြားမသည့္သူဆိုေတာ့ အဂၤလိပ္လို ေျပာျပီေပါ့ေလ။ )


ေနာက္တစ္ၾကိမ္ ကိုယ္က ျပန္သံုးေတာ့ သူ ့ကို သေဘာတူညီခ်က္ ကို ဒီလို ေမးလိုက္တယ္။


tejobhasa: ဒီစကားေျပာခန္းေလးကို ေကာင္းတာေလးေတြ ေရြးျပီး ဘေလာ့မွာတင္မယ္။
တရားေဆြးေႏြးခန္းထည့္မယ္ ၊ ဟုတ္ပီလား ၊ နာမည္မထည့္ဘူး ။ သင့္ေတာ္ေအာင္ေဖၚျပမယ္။
ဒကာေလး: အာ ...။ ဘာဆုိင္လုိ႕လဲ။
( သူေျပာတာလည္း အမွားပါတာက်ေနတာပဲ ။ သူမမွားသလို ကိုယ္လည္း မမွားပါဘူး၊
ရယ္စရာေတြ ေျပာတာကလြဲလို ့ေပါ့ ။ )


tejobhasa: တရားသေဘာကိုေရးမွာပါဟ၊ မထိခိုက္ေစရပါဘူး ၊
ဟုတ္ပီေနာ္ ။ ပိုဖ်က္ လိုစြက္ေလးေပါ့။
( ဒီကလည္း ဇြတ္ပဲ ။ ေဆာင္းပါး ေရးခ်င္ေနပါတယ္ဆို။ )
ဒကာေလး: ဒါဆုိလဲ ၊ ဦးဇင္းသေဘာ။
( သူ ့ရဲ ့ စိတ္လြန္က်ိဳး ကိုယ့္ဘက္ ပါေခ်ျပီ ။)


tejobhasa: ဒီလိုလုပ္စမ္းပါကြယ္ကေလးကလဲ။
( ဒီကလည္း လူ အလိုက္ သူ ့အၾကိဳက္ အေပ်ာ္ေလးေတြ ေျပာလိုက္ရမွ။ )
ဒကာေလး: ကေလးအေဖပါ..


tejobhasa: အင္း...။ အဲ.. ကေလးအေဖကလဲလို ့ေျပာတာ။
ဒကာေလး: ေမ့ေနၿပီလား။
( ေအး... ေမ့ေနျပီကြာလို ့ ေျပာလိုက္ရင္ေကာ ဒကာ စိတ္ဆိုးေလာက္တယ္။
သို ့ေသာ္ စကားကို ဒီေလာက္နဲ ့သာ ရပ္ခဲ့ေတာ့တယ္။ တကယ္လည္း ေမ့မွ မေမ့ဘဲကိုး။)။

မွတ္ခ်က္ ။ ။တကယ္ ခ်က္တင္းမွာ နဲနဲေလး အခ်ိန္ယူျပီး ေျပာခဲ့တဲ့ စကားမ်ားကို ေရးတင္လိုက္ပါတယ္။ အေပၚမွာ ေျပာခဲ့သလို ပိုဖ်က္လိုစြက္ေလးမ်ား အနည္းက်ဥ္းသာ
ပါရွိတာပါ။ ေကာင္းမယ္ထင္လို ့တင္လိုက္ျခင္းသာ ျဖစ္ပါတယ္။ သူလဲ ေပ်ာ္တတ္ေပမယ့္
တရားကို တကယ္၀ါသနာပါသူမို ့သာ ဒီေမးခြန္းထြက္လာတယ္လို ့ယံုၾကည္ပါတယ္။

လက္သည္းကြင္း စကားကေတာ့ စိတ္အေတြးေလး ကစားရံုသက္သက္ပါ။

ေလာကီေရးရာ ကိစၥေတြမွာ ေကာင္းတာေတြေရာ မေကာင္းတာေတြေရာ ေရာေထြး ေနတတ္ပါတယ္။ အဓိကကေတာ့ ေကာင္း မေကာင္းဆိုတာက ကိုယ္အသိဆံုးပါ။ ဒါေၾကာင့္ အေကာင္း ေတြ မ်ားမ်ားေျပာျဖစ္ဖို ့၊ အေကာင္းေတြ မ်ားမ်ားလုပ္ကိုင္ဖို ့ အေကာင္းေတြ မ်ားမ်ား ၾကံစည္ေနဖို ့အေရးၾကီးပါတယ္။

ျမတ္ေရာင္နီ
( ၂၀ ၊ ၀၆ ၊ ၂၀၁၀ )