မမုန္း နိုင္ျပီ

ေခါင္းစဥ္ ၾကားလိုက္တာနဲ ့မ်ား လန္ ့သြားမလားဘဲ။ တကယ္ေတာ့ ဘုန္းၾကီးတစ္ပါးအေနနဲ ့ လႈိင္းမထေသာ ေခါင္းစဥ္မ်ားနဲ ့ေရးသင့္သည္ကိုလည္း နားက လည္သေယာင္။.

သို ့ေသာ္ျငား စာဖတ္ပရိသတ္မ်ား လန္းပါေစေၾကာင္း စိတ္ေစတနာ အေကာင္းမ်ားျဖင့္ မမုန္းနိုင္ျပီ ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ ဖတ္ၾကည့္ေစခ်င္သည္။ ျဖစ္ပံုက ဒီလို...

၁။ လဆန္း ၁ ရက္ ေတာရ
၂။ ျမိဳ ့သစ္
၃။ ဂုိဏ္းေထာက္
၄။ ရြာသစ္
၅။ မက်ည္းေတာ ေက်ာင္းတိုက္
၆။ အုန္းေတာ စာသင္တိုက္
စသျဖင့္ ေန ့တိုင္းဆိုသလို ၀ိုက္ဘုတ္ေပၚမွာ တန္းစီကာ ေရးမွတ္ထားေသာ စာတမ္းမ်ား ေသခ်ာ ေငးေမာ ဖတ္မိကာ ေတြးမိခဲ့သည္။

လူတိုင္းဆိုသလို ပါးစပ္ဖ်ားခါက သိေနၾကျပီ။ ဒီအေၾကာင္းကိုေပါ့။ သို ့ေသာ္ ဒီအေၾကာင္းသိေပမယ့္ ဒီအေၾကာင္းကို ဦးစားေပးေနရင္ေတာ့ ကိုယ့္ပန္းတိုင္က်ေတာ့လည္း ေ၀းကြာသထက္ ေ၀းကြာေပဦးမည္။

ပါးစပ္ဖ်ားက ေျပာေနတာက။ ဘုန္းၾကီး ဆူတုန္း တန္ေဆာင္မုန္း - တဲ့ေလ။ ဆူ ဆိုတာက သိေတာ္မူတဲ့အတိုင္းပါပဲ။ လူ တစ္ေယာက္ ၀၀ တုတ္တုတ္ၾကီး ျဖစ္ေနရင္ ဆူလို ့ျဖိဳးလို ့ဆိုတာမ်ိဳး။ ပုဥ္းကံမ်ား ထျပီး လာဘ္လာဘေတြ ေပါမ်ားေနတဲ့ လ မို ့ ဘုန္းၾကီး ဆူတုန္း တန္ေဆာင္မုန္းပါတဲ့။

ဘုန္းၾကီးတိုင္း မုန္းခ်င္ၾကလိမ့္မယ္။ ပုထုဇဥ္ပီသေသာ ဘုန္းၾကီးမ်ားေပါ့။ အဲ... ေျပာစရာရွိတာက ပုထုဇဥ္ပီသေပမယ့္ အသိကို ေခါင္းေပၚ ရြက္တင္ထားတဲ့ ပုထုဇဥ္ ဘုန္းဘုန္းတို ့ကေတာ့ မုန္းမုန္း မမုန္းမုန္း ရသမွ် နဲ ့ အခ်စ္ဖ်က္နုိင္ၾကတယ္။

အဲဒီအထဲမွာ မမုန္းနိုင္ေသးသည္ကား ဘုန္းၾကီး မျဖစ္တျဖစ္ ျမတ္ေရာင္နီ ကိုယ္ေတာ္ၾကီးေလး။
ျမတ္ေရာင္နီကိုယ္ေတာ္ၾကီးေလး ဆိုသည္ကား ၾကီးေတာ့ ၾကီးေလျပီ။ ဘုန္းၾကီး အစစ္။ တစ္နည္းဆိုရေသာ္ ေက်ာင္းထိုင္ ဘုန္းၾကီး အဆင့္ ျဖစ္တဲ့ ဘုန္းၾကီး ေတာ့ ယခုထက္ထိမျဖစ္ေသး။ ေဟာဒီ ရာသီမ်ိဳးမွာ ပုထုဇဥ္ ပီပီ နဲ ့ ၀ိုက္ဘုတ္ထဲ စာေတြကို ကိုယ္နဲ ့ သက္ဆိုင္လုိက္ခ်င္ရ႕ဲ ။ သို ့ေသာ္ ကိုယ္ကမွ ........။
ဒီလိုနဲ ့ တန္ေဆာင္မုန္း လသည္ တစ္ေျဖးေျဖး ေရြ ့လ်ားခ်ိန္။

ဟလို ...အသံ ၾကားလိုက္ရပါတယ္။
ဟုတ္ ... ဥဴးဇင္းပါ။
ဥဴးဇင္း ဘုရား ။
ဟုတ္။ ( တစ္ဖက္က ဘာမွ မေျပာေသး မပင့္တဲ့ ဘုန္းၾကီး က ၾကြခ်င္ေနျပီ )။
တပည့္ေတာ္ တို ့ ကထိန္ လဆန္း ( ၁၁ ) ရက္ မွာ ခင္းမွာ ဘုရား။ အဲဒါ ဥဴးဇင္း အခ်ိန္ အားပါသလား ဘုရား တဲ့။

( ပင့္ေလွ်ာက္သူက ရဟန္းဒကာမၾကီး။ သူက ကထိန္ရာသီ ဘုန္းၾကီး ဆူတုန္း တန္ေဆာင္မုန္းကို ေရရြတ္ျပီး ဒီစကားကိုမ်ား ေျပာေလသလား။
သို ့တည္းမဟုတ္ ကိုယ့္ဥဴးဇင္း စာခ်ဘုန္းၾကီး ဆိုေတာ့ စာ၀ါ မွ အားပါ့ အားပါ့မလား လို ့ ေတြးေနေလေရာ့သလား။
ကိုင္း သူဘယ္လုိပဲေတြးေတြးေပါ့။ ကိုယ္ကေတာ့ ၀ါဆိုလျပည့္ေက်ာ္ ၁ ရက္မွ ေရာက္ခဲ့သည္မို ့ အလည္အပတ္က မသြားရေသးတာက တစ္ေၾကာင္း။
ကထိန္ရာသီ ပုဂၢိဳလ္ေရးရာ အေနနဲ ့ ပင့္တာမွ ခုလို ရွားရွားပါးပါး တြက္ၾကည့္ေတာ့ ဒီတစ္ဦးသာ။
ဘာေျပာေကာင္းမလဲ။ စဥ္းစားခ်ိန္ေတာင္ အခ်ိန္မေပးလိုက္ရပဲ။ )

ရပါတယ္ ၊ ဒကာမၾကီး ဘယ္ေန ့လဲ ဆိုတာ ေျပာပါ။ မွတ္ထားလိုက္ပါ့မယ္။ ဥဴးဇင္းလဲ ရြာၾကြရင္း ၾကြလာခဲ့မယ္ေပါ့။

ကိုယ့္မွာေတာ့ ဘုန္းၾကီး စူ တုန္းလို ့ ေျပာရမလား။ ဘုန္းၾကီး ဆူတုန္း တန္ေဆာင္မုန္းလမွာ ခပ္ပါးပါး ဆူတာကိုမ်ား ေလာဘၾကီးေတြ စူ စူ ထြက္လာလို ့။

ဘုန္းၾကီး ဘ၀ ဆိုတာကေတာ့ တကယ္တမ္း ျဖစ္သင့္ျပီး သိထားရမွာ ဆင္ျခင္ထားရမွာ က - အညာ ဟိ လာဘူပနိသာ ၊ အညာ နိဗၺာနဂါမိနီ။ ဆိုတဲ့ စာတမ္းပါပဲ။
ျမန္မာလိုက လာဘ္ေပါမ်ားေအာင္ လုပ္ေနတဲ့ နည္းလမ္းဟာ နိဗ္ဗာန္စခန္း၀င္ဖို ့ လုပ္ေနတဲ့ နည္းလမ္းနဲ ့ ေျဖာင့္ေျဖာင့္ ဆန္ ့က်င္ဘက္ လို ့ ဓမၼပဒ မွာ ျမတ္ဘုရားေဟာၾကားထားတာ ျဖစ္တယ္။

ျဖစ္ရမွာက ေက်ာင္းထုိင္ဘုန္းၾကီးဆိုတဲ့ အျဖစ္နဲ ့ တန္ေဆာင္မုန္းလည္း မုန္းနိုင္ရင္ မဆိုးလွျပီ။ လာဘ္အေပၚမွာ ခ်စ္တဲ့အခ်စ္ကိုလည္း မုန္းနိုင္ရင္ အလြန္ေတာ္လွသည္။

ခုေတာ့ ဘုန္းၾကီး ဆူတုန္း တန္ေဆာင္မုန္း ဆိုထားသည္မွာလည္း ေက်ာင္းထုိင္ ဘုန္းၾကီးမ်ားအတြက္သာ၊ ဒါေၾကာင့္မို ့ကိုယ့္အေနနဲ ့ တန္ေဆာင္မုန္း ဆိုတဲ့ မုန္းဟာ ကိုယ့္အတြက္ မမုန္း နိုင္ျပီ။ ျပီးေတာ့ လာဘ္အေပၚမွာ ခ်စ္တဲ့ အခ်စ္ကိုလည္း ဖ်က္ရမည့္ ဘုန္းၾကီး ဘ၀မွာ ရွားရွားပါးပါး ပင့္ဖိတ္တဲ့ လာဘ္ေလးကို ေတြးျပီးေတာ့လည္း မမုန္းနိုင္ျပီ။

ဒီလိုေလးေတြေၾကာင့္မို ့လွဴိင္းထေသာ ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာ လွဳိင္းၾကားကေလွ တစ္စင္းလို အသိေလးေတြ ေမွာက္ မသြားေအာင္ ကိုယ့္ကိုကို ေတြးမိရင္း စဥ္းစားမိရင္း....
မမုန္းနိုင္ျပီ ေခါင္းစဥ္ ျဖစ္လာေလေတာ့သည္။


ျမတ္ေရာင္နီ
( ၃၀ ၊ ၁၀ ၊ ၂၀၁၁)