Pages

Monday, October 31, 2011

မုိးေလ၀သ မေၾကျငာ ေတာ့

မုိးေလ၀သ သတင္း မေၾကျငာေတာ့ ။ သူ တစ္ေကာင္တည္း ေတြးေနတယ္။ သူ႕အမ်ိဳးေတြကိုလည္း ေျပာထားတယ္။ ေတြးမည္ဆိုလည္း ေတြးရေတာ့မည္သာ။ ေဆြးမည္ဆိုရင္လည္း ေဆြးရမည္သာ ။ ဘာလို ့လဲ ဆိုေတာ့....။
ခုတစ္ေလာ သတင္း စာေစာင္ေတြ ေရာင္းေကာင္းလာတယ္။ ေရးထားတဲ့ စာေတြကလည္း ခါတိုင္း အေရးသားေတြနဲ႕မတူ။ လြတ္လပ္စြာ ေရးလုိ႕ရျပီတဲ့။ ေဆာင္းပါး စာေရးဆရာေတြကလည္း ေဆာင္းပါးထဲမွာ အနည္းအက်ဥ္းမွ အစ မ်ားမ်ား စားစား အထိ လြတ္လပ္စြာ ေရးလာၾကတယ္။ ကာတြန္းေရး ေတြးၾကတဲ့ ရုပ္ေျပာင္ေတြေတာင္မွ အျခား ဟာသမ်ိဳးေတြ မေရးျခစ္ျဖစ္ၾကေတာ့။ ဒီအတိုင္းဆက္ေလွ်ာက္ ရဲရဲ ေလွ်ာက္ ဆိုတာမ်ိဳး ၾကိဳးတန္းေပၚ လမ္းေလွ်ာက္ေနတဲ့ လူတစ္ေယာက္ေပါ့။
သူသည္ စာမဖတ္တတ္။ မိုးေလ ၀သေတာ့ ဟုိတုန္းက ေၾကျငာေလ့ရွိတယ္။ မိုးေလ၀သ ေၾကျငာနည္းကိုလည္း သားစဥ္ေျမးဆက္လက္ကမ္း ဆင့္ကာ သင္ၾကားေပးတတ္တယ္။ ခု သူ သာ စာဖတ္တတ္ရင္ေတာ့လား....
ခုတစ္ေလာ စားရတဲ့ အစားေသာက္ေတြ သိပ္ေကာင္းလာတယ္။ ဘာရယ္မသိ။ စားေကာင္းလို႕မ်ား ဖီးလင္တတ္လို ့ေတာ့ မျဖစ္ေသးဘူးလို႕တစ္ေကာင္နဲ႕ တစ္ေကာင္နဲ႕ ၾကည့္ေတာ့လဲ ပါးစပ္ထဲမွာ ပလုပ္ေလာင္း မရွာပဲေတာင္ ပါးစပ္ထဲ အတင္းခြင့္ခံရသလို စားေနရတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတို႕ခမ်ာ မလြတ္လပ္သည္ကား သူတုိ ့သူတို ့ အခ်င္းခ်င္း သိေနၾကပါတယ္။
ခါးတိုင္းဆို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ကေလး ၊ ကိုယ္ကာယအား ဥာဏအားေတြ အသံုးျပဳျပီး စားလာခဲ့တာပါ။ ဘယ္သူကိုမွ ထည့္မတြက္ရဘူး။ ခု ေတြးေနရတယ္။ ဒီလူေတြ ရိုးမွ ရုိးသားၾကရဲ ့လား။ ငါ မယံုဘူး။ ေသခ်ာကို ေက်ြးေနျပီ။
ၾကြက္တစ္ေကာင္ တစ္ရာ။ အေကာင္ေပါက္ေသးေသး။ ရွာေက်ြးေနၾကတာတဲ့ ။ ဆင္းရဲတဲ့ ကေလးေတြက ၾကြက္မိသားစု အျငိမ္မေနရ။ ၾကြက္မီးဖြားတာေတာင္ ခါတိုင္းမ်ိဳးလို မဟုတ္ ။ ခုိးေၾကာင္ ခိုး၀က္ ေမြးရရွာျပန္တယ္။ ၾကြက္မၾကီး တစ္ခါ အစာရွာသြားခိုက္ သားသမီးေတြေပ်ာက္ေပ်ာက္သြားလို႕၀မ္းနည္း ပက္လက္ ၾကြက္မိဘမ်ား မ်က္ရည္က်တာကလည္း ခဏခဏ။
ခု ပလုပ္ပေလာင္း စားေနရတာက ၾကြက္မိဘမ်ားရဲ ့ မ်က္ရည္ အလိမ့္လိမ့္။ စားခ်င္ရယ္လို ့ မဟုတ္။
လူဆိုတဲ့ သတၱ၀ါေတြက အတင္းၾကပ္ဆိုသလို ေလွာင္ခ်ိဳင့္ထဲထား။ တစ္ခါတစ္ခါ ေျခေထာက္ထိပ္တုံခတ္ျပီး ေက်ြးၾက ေမြးၾကတာေလ။
ေနာက္ေတာ့ သေဘာေပါက္သြားတယ္။ ဒီ လူေတြရဲ ့အေၾကာင္း။ ငါတို ့ကို ေစတနာ ရွိလို ့ မဟုတ္တာ ေသခ်ာျပီ။ ဟုိတစ္ေန ့က အ၀ ဆံုး ေကာင္ ေပ်ာက္သြားျပီ။ ( နိုင္ငံျခား ပါသြားသတဲ့ အဲလိုမ်ားေတြးေလမလား)။
ဟုိတံုးက ေႏြရာသီမွာ ပူျပင္းလြန္းလို ့ မိုးလား ေလလား အေခါင္းအျပင္ ထြက္ၾကည့္ျပီး ေအာ္ကာ ေအာ္ကာ ညီးခဲ့တယ္။ ဒါကို ရြာထဲက ကေလး လူၾကီးက မိုးေလ၀သ ပညာရွိ ဆိုျပီး။ သူတို ့ဖာသာ မိုးလား ေလလား ဆိုျပီး ပါးစပ္က ေအာ္ၾကတယ္။
ခု လူေတြက ျဖစ္ပံု။ ေနမပူေသးဘူး။ မီးပူနဲ ့ အေခါင္းထဲမွာ မိသားစု အားလံုး မေနနိုင္ေအာင္ မီးျမိဳက္ၾကတယ္။
ပူလြန္းေတာ့ ေဆာင္းမွာေတာင္ အတြင္း မေနရ။ အျပင္ ထြက္လာခဲ့တယ္။ အေျခေနက မေကာင္းေတာ့
သူတို႕ေနာက္ ပါသြားပါေလေရာ။ ဒီလိုနဲ႕ မိုးေလ၀သပညာရွင္ဆိုေသာ သူတို႕စာမဖတ္တတ္ေပမယ့္ မေၾကျငာနိုင္ျပီ။
တစ္ေကာင္ကို သိန္း၂၀ ၊ တဲ့။ အေကာင္ၾကီးရင္ ႏွစ္ခ်ိဳ ့ဆိုရင္ ပိုလို ့ေတာင္ရသတဲ့။ ဟုတ္ပါ့ ဟုတ္ပါရဲ ့လားကြာ လို႕ေတာင္ ၇ြာက ဒကာ ျဖစ္သူကို ေမးမိတယ္။ အထက္ပါ အေၾကာင္းရာမွာ ၾကြက္ကေလးမ်ားကိုလည္း သနားမိပါတယ္။ မိုးေလ၀သ ေၾကျငာသူေတြကုိလည္း သနားမိပါတယ္။ သူတို ့လည္း ခု ဂ်ာနယ္ သတင္းေတြသာ ဖတ္တတ္ရင္ေတာ့လား ဟုိတုန္း မလြတ္ခင္တုန္းက လြတ္လပ္တယ္။ လြတ္လပ္မည့္ အရိပ္ေရာင္ ျမင္ေတာ့ မလြတ္လပ္ပါလားလို ့ ေတြးမိမယ္လို ့ ထင္ျမင္မိပါတယ္။

သူတို ့လည္း လြတ္လပ္စြာ ေနနိုင္ၾကပါေစ.........


တစ္ငါးလံုး ေန ့မွ စျပီး
လြတ္လပ္ျငိမ္းခ်မ္းစြာ
ငါးပါးသီလ လံုျခံဳနိုင္ၾကပါေစ


ျမတ္ေရာင္နီ

တစ္ငါးလံုး
( ၁ ၊ ၁၁ ၊ ၁၁ )

No comments:

Post a Comment