ရွင္သန္ျခင္း

ဘေလာ့ေလးေမ်ာရာမွ ျပန္ရွင္သန္လာျခင္း

၁၃၈။အစိႏၱိတ မၸိ ဘ၀တိ ၊ စိႏၱိတမၸိ ၀ိနႆတိ။
န ဟိ စိႏၱမယာ ေဘာဂါ ၊ ဣတၳိယာ ပုရိသႆ၀ါ။
( ဇာတက အ႒ကထာ )

စိတ္ကူးထားတာမ်ိဳး မရွိတာေတြလည္း မထင္မွတ္ဘဲ ျဖစ္လာတတ္တယ္။
စိတ္ကူးထားတာေတြလည္း ထင္တဲ့အတိုင္း ျဖစ္မလာပဲ ပ်က္တတ္တယ္။
စိတ္ကူးရံုေလးနဲ ့ေတာ့လည္း ဘယ္သူ ဘယ္၀ါ မဆို ဘာမွ ျဖစ္လာမဟုတ္ဘူး။

၀ီရိယ၀ေတာ ဟိ အစိႏၱိတမၸိ ဘ၀တိ။
ၾကိဳးစားခဲ့ရင္ စိတ္ကူးထားတာ မဟုတ္ေသာ္မွ ၾကိဳးစားမႈ ရလာဒ္ ရနိုင္မယ္။

မဟာဇနက ဇာတ္ေတာ္ထဲက စကားပါ။ ဘေလာ့ ေမ်ာသြားတယ္ ေျပာရမယ္။ ဘေလာ့ ၂ ရက္ ေတာင္ ၾကာ သြားတယ္။ သြားရွာျပီေပါ့ လို ့ ထင္ခဲ့တယ္။ ဒီဘေလာ့ မေမ်ာခင္က သူငယ္ခ်င္း တစ္ပါး ဘေလာ့ ေသသြားတယ္-ဆိုတဲ့ နာေရး သတင္း ၾကားျပီးသားပါ။ တစ္ပါး က ကိုယ့္လူေရ ဂရုစိုက္ ေနာ-တဲ့။ တို ့ သူငယ္ခ်င္း ဘေလာ့ ေသသြားလို ့တဲ့။

ေအာ္- ခု တစ္ေလာ နာေရး သတင္းေတြ ခ်ည္း ၾကားေနရတယ္။ ရဟန္းတစ္ပါးလည္း ေသသြား တယ္ တဲ့။ ပ်ံေတာ္မူတာေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ရဟန္းေဘာင္မွ စုေတျခင္းတဲ့။ ဘယ္တတ္နိုင္ မလဲေလ။ ေနာက္ အီးေမးေတြနဲ ့ တရားေၾကာင္း ေမးေမးေနတဲ့ ညီမျဖစ္သူကလည္း ဘဘ ဆံုးျပီတဲ့။ ေဆးရံုက ကားနဲ ့ ေခၚခဲ့ျပီတဲ့။

ဘေလာ့ ေသတာျဖစ္ျဖစ္၊ ရဟန္းေဘာင္မွ စုေတ တာျဖစ္ျဖစ္၊ ဘဘဆံုးပါးတာျဖစ္ျဖစ္ ဘယ္တတ္ နိုင္မလဲ။ ဒီလိုပဲေပါ့ ဆိုတဲ့ တိုတို ထြာထြာ စကားေလးနဲ ့ အဆံုးသတ္ခဲ့ရတာ။

နတၳိ ဇာတႆ အမရဏံ- ေမြးဖြားလာရင္ ေသရမွာ။ ဒါေလးကို စိတ္က လည္း သိ ၊ သိတဲ့ အတိုင္း ဆင္ျခင္ ပြါးမ်ားမႈ မ်ားရင္ ေသျခင္းတရား ဆိုတဲ့ ေျမြဆိုး လာခ်င္လာပါေစ၊ ကိုယ့္လက္ထဲမွာ လက္နက္ရွိ သလို ပါပဲ ။ တြယ္လိုက္ရံုေပါ့။ လက္နက္အဆင္သင့္ရွိပါေစ။ စိတ္ သက္သာရာ ရနိုင္ျပီ ေပါ့။

ဒီလို ဆက္စပ္ရာကို ေတြးရင္းနဲ ့ ဘေလာ့ ျဖစ္လာရင္ ဘေလာ့လည္း ေသမွာပဲ။ ရဟန္းေဘာင္ ျဖစ္ လာ ရင္- အဲ... ဒါေတာ့ ခ်ြင္းခ်က္ေပါ့။ မေသေအာင္ လုပ္လုိ ့ေအာင့္အီး ေနမယ္ ဆိုရင္ျဖစ္နိုင္ တယ္။ အသိ သတိ ေလးနဲ ့ေပါ့။ ဒီလိုစိတ္ေလးေမြးျပီး ဘေလာ့ေမ်ာေနတာကို ေစာင့္ၾကည့္ ေနခဲ့ တယ္။
ဒါေသတာလား ေမ်ာတာလား ခြဲ မသိတာနဲ ့ပဲ။ စိတ္ကူးေလးနဲ ့လည္း ၾကည့္ေနရံု လည္းမေတာ္။ ၀မ္းနည္းေနရံုလည္း မျဖစ္။ ဆရာ၀န္ ေခၚမွ ဘေလာ့ေမ်ာတာဆိုရင္ ျပန္လည္လာမွာ ဆိုျပီး ဆရာ၀န္ ပင့္ခဲ့ရတယ္။

ကိုယ္က ထင္ခဲ့တယ္။ သြားျပီ၊ ငါ ဘေလာ့ဂ္ကေတာ့ ဥပေစၧဒက – အသက္တမ္း မကုန္ခင္ ေသသြား တယ္ေပါ့။ ဘေလာ့ဂ္ အသက္တမ္းက ဘယ္ေလာက္ရွိမွန္းလည္း မသိ။ သူနဲ ့ လက္ထပ္ထားတာမွ မၾကာေသး။ ၂၀၁၀ နွစ္ဦးေလးကမွ။

ယုယု ယယေလးရွိတုန္းေလး၊ ေန ့စဥ္ ဆိုသလို မ်က္စိေအာက္က အေပ်ာက္မခံရက္။ အျမဲ သြားေတြ ့ေနက်။ တစ္ခါတေလ သူ ့နွလံုးသားထဲ ကို စကားေတြ သြားေျပာတယ္။ ကိုယ္ေျပာတာေတြလည္း သူမ်ား ၾကား ပါေစေတာ့ေပါ့။ စကားမေျပာျဖစ္ေတာင္ သူ ့ကို သြားေတာ့ ေန ့စဥ္ ကို ၾကည့္ျဖစ္တယ္။ ရခါစ ဆိုေတာ့လည္း ၾကင္နာရသေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ္က သစၥာ ရွိမွာပါ။ ကိုယ္တို ့ အတြဲ ညီတာ ေလးေတြ သူမ်ား အားက်ေစလိုတယ္ေလ။

ဒီေလာက္ တြယ္တာယုယတာမို ့ ဆရာ၀န္ကို မရ မက ကုေပးပါဆိုျပီး ဆရာ၀န္ကို ျပေတာ့ ဆရာ ၀န္ က ေျပာတယ္။ အဲဒါ ဘေလာ့ဂ္ က ေမ်ာတာပါတဲ့။ ဒီ ရက္ ၂၀ အတြင္း မကုနိုင္ရင္ အျပီး ပိုင္ေသ မယ္တဲ့။ ခုေတာ့ ေဆးမီေသးတယ္။ ဆရာ၀န္ ေဆးတိုက္သြားတယ္။ ေစာင့္ၾကည့္ပါဦးတဲ့။ တစ္ရက္ နွစ္ရက္။

ပူပန္မႈေတြ ျဖစ္လာရင္ ဘယ္ဆရာ၀န္ ေျပာေျပာ ရာႏႈန္းျပည့္ၾကီးေတာ့ မယံုဘူး။ တထင့္ထင့္ပါပဲ ။ ေကာင္းလာမွပဲ ေအာ္... ဟုတ္သားပဲ။ ဆရာ၀န္ကို ေက်းဇူးတင္ ေၾကာင္းေျပာၾကတာ။ အဲဒါ ဓမၼတာ ပါ။

ခုေတာ့ သူျပန္ရွင္သန္လာျပီ။ ေပ်ာ္လိုက္တာ။ ဆရာ၀န္ကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ဗ်ာ။
ငါ့ ဘေလာ့ဂ္ နဲ ့ အတူေနရမယ္ စိတ္ကူး မရွိေပမယ့္ ဘေလာ့ေလးနဲ ့ အတူေနခြင့္ ရခဲ့တယ္။သူနဲ ့ပဲ အျမဲတြဲရ ၊ ေတြ ့ေနရမွာပဲ ထင္ခဲ့ ေပမယ့္ ၂ ရက္ သူေမ်ာသြားတယ္။ ငါ့ ဘေလာ့ေလး အျမန္ျပန္ လာပါ။ အသက္ဆက္ရွင္ပါေတာ့ လို ့ ငါရဲ ့စိတ္ကူးရံုေလးနဲ ့ သူက ရွင္ခဲ့တာမဟုတ္။ ခုေတာ့ သူ ့ရဲ ့အသက္ရွင္ခြင့္ရတာ ဟာ ငါ့ရဲ ့ ၾကိဳးစား အားထုတ္ျပီး ဆရာ၀န္ရဲ ့ ကုသမႈေၾကာင့္ ငါ ဘေလာ့ဂ္ ေလး နဲ ့ ျပန္ဆံုရတယ္။

ဒီလိုဆိုေတာ့ အေပၚက ေျပာခဲ့တဲ့ ဂါထာ လိုပါပဲေပါ့ေနာ္။ ဘာပဲ ျဖစ္လာလာ ကိုယ့္အလိုတိုင္း ကိုယ့္ စိတ္ ကူးအတိုင္း ျဖစ္လာတာ ရွိသလို၊ မျဖစ္တာလည္း ရွိတယ္။ ပ်က္သြားတာ လည္းရွိ တတ္ တယ္ေပါ့။ ျပီးေတာ့ ျဖစ္ခ်င္တဲ့ဟာကိုလည္း စိတ္ကူးရံုနဲ ့ မျဖစ္ ၾကိဳးစားမွသာ ျဖစ္တယ္ ဆိုတာကို ဘေလာ့ ေမ်ာသြားရာမွ ရွင္သန္လာျခင္း နဲ ့ သင္ခန္း ယူတတ္ၾကပါေစ။

ျမတ္ေရာင္နီ
(၀၄၊၀၂၊၂၀၁၀)