ေ၀ဒနာ အမ်ိဳးမ်ိဳး စသည္

ေ၀ဒနာ အမ်ိဳးမ်ိဳး စသည္

အနတၱ လကၡဏသုတ္

(အဆက္)

ရုပ္မွာ ၁၁မ်ိဳး ရွိခဲ့သလို ေ၀ဒနာ စတာေတြမွာလည္း ၁၁ မ်ိဳးစီကြဲျပားၾကပါတယ္။
အဲဒီ ၁၁ မ်ိဳးအျခင္းရာ ကိုလည္း ငါ့ ဟာ မဟုတ္ ၊ ငါ မဟုတ္ ၊ ငါရဲ ့အတၱ
ငါပိုင္ မဟုတ္လို ့-ရႈၾကရပါမယ္။

ေ၀ဒနာ ဆိုတာ ခံစားမႈပါ။ ခံစားမႈဟာ ေပ်ာ္တာ သုခ ၊ မေပ်ာ္တာ ဒုကၡ ၊
ေပ်ာ္သလိုလည္းမဟုတ္ မေပ်ာ္သလိုလည္း မဟုတ္တဲ့ အဒုကၡမသုခ( ဥေပကၡာ)
လို ့ သံုးမ်ိဳး ရွိပါတယ္။

အတိတ္တုန္းက ေပ်ာ္ခဲ့တာ မေပ်ာ္ခဲ့တာ ၊ ေပ်ာ္သလိုမေပ်ာ္သလိုေတြကို
ဒီလို- ေပ်ာ္တာ ငါ့ ဟာ မဟုတ္ ၊ ငါ မဟုတ္ ၊ ငါ မပိုင္ လို ့ ရႈရပါမယ္။
က်န္တာေတြကိုလည္း အဲသလိုမ်ိဳး ရႈရပါမယ္။

အတိတ္မွာလို အနာဂတ္ ပစၥဳပၸန္ ခံစားမႈေတြကိုလည္း ဒီအတိုင္းပဲရႈပါ။
အဇၥ်တၱကိုေတာ့ ကိုယ့္မွာ ျဖစ္တဲ့ ေ၀ဒနာ၊ ဗဟိဒၶ သူမ်ားျဖစ္တဲ့ ေ၀ဒနာ
ေတြကို ရႈလို ့ရပါတယ္။

ၾသဠာရိက ေ၀ဒနာၾကမ္း၊ နဲ ့ သုခုမ ေ၀ဒနာ အနဳ ကိုေတာ့ သေမၼာဟ
၀ိေနာဒနီ အ႒ကထာမွာ ခြဲျခားထားတယ္လို ့ ေက်းဇူးရွင္ ဆရာေတာ္ၾကီး
တစ္ပါးက ေျပာျပသြားပါတယ္။ ခြဲျခားပံုမွာ-

ဒုကၡ ေ၀ဒနာဟာ ေ၀ဒနာအၾကမ္း၊ သုခနဲ ့ ဥေပကၡာက ေ၀ဒနာ အနု။
ေနာက္တစ္မ်ိဳး ေျပာရရင္ အကုသိုလ္မွာ ျဖစ္တဲ့ ေ၀ဒနာ ၃မ်ိဳးလံုးဟာ
ေ၀ဒနာ အၾကမ္း။ ကုသိုလ္ ၾကိယာမွ ျဖစ္တဲ့ ေ၀ဒနာမ်ားကိုေတာ့
ေ၀ဒနာ အနဳ။
ထို ့ ထက္ ကုသိုလ္နဲ ့ ၾကိယာတို ့မွာလည္း ကုသိုလ္ေ၀ဒနာဟာ
ေ၀ဒနာ အၾကမ္း၊ ၾကိယာေ၀ဒနာ ဟာ ေ၀ဒနာ အနဳလို ့ ခြဲရပါ့မယ္။

ေလာကုတၱရာ ကုသိုလ္ကိုေတာ့ ဥပါဒါနကၡႏၶာမွာ မပါ၀င္တာမို ့
ထူးျပီး မခြဲျခားရပါဘူး။

အဲသလိုမ်ိဳးပဲ ဟီန အယုတ္ နဲ ့ ပဏီတ အျမတ္ကို ထို ့အတူ ခြဲျခားပါ။
ဒူေရ နဲ ့သႏၱိက အေ၀း အနီးလည္း သာမန္အားျဖင့္ သူမ်ားေ၀ဒနာက
အေ၀း ကိုယ့္ေ၀ဒနာက အနီးလို ့ မွတ္ရပါမယ္။

ဘယ္လိုေ၀ဒနာမ်ိဳးျဖစ္ျဖစ္ ငါ့ဟာ မဟုတ္၊ ငါ မဟုတ္ ၊ ငါ ပိုင္ မဟုတ္ ရႈရံုပါပဲ။
စာအလို အမ်ိဳးမ်ိဳး ခြဲထားတာပါ။ ကိုယ့္ ဘာေ၀ဒနာ ခံစားေနတာလဲ။
ခံစားတဲ့ အခိုက္ကို ရႈမွာလား၊ ဟုိတုန္းက ခံစားဖူးတာကို ျပန္ရႈမွာလား။
ကိုယ့္ စိတ္ထဲ ထင္တဲ့ ေ၀ဒနာဆိုတဲ့ အာရံုကိုပဲ ငါ့ဟာ မဟုတ္ ၊
ငါမဟုတ္၊ ငါပိုင္မဟုတ္ ရႈဖို ့ အဓိကျဖစ္ပါတယ္။

ဒီေနရာမွစျပီး ရႈပ္ေထြးမွာစိုးလို ့ ခ်ံဳးကာ ေျပာပါေတာ့မယ္။
( ကိုယ္တိုင္စမ္းသပ္ၾကည့္ၾကကုန္) ။သညာ၊ သခၤါရ၊ ၀ိညာဏ္တို ့ကိုလည္း
ဒီအတုိင္းပဲ ၁၁ မ်ိဳးစီ ရွိတယ္လို ့ ေလာေလာဆယ္အေန မွတ္ထားပါေလ။

အဲဒါေၾကာင့္မို ့ အစံု ျပန္ေပါင္းၾကည့္ရင္ အတိတ္ခႏၵာ ၅ပါး အနာဂါတတ္ ခႏၶာ၅ပါး
ပစၥဳပၸန္ခႏၶာ ၅ပါး စသျဖင့္ ၅ပါးစီ အသီးသီး ရွိၾကပါတယ္။

အားလံုးကို ငါ့ ဟာ မဟုတ္ ၊ ငါ မဟုတ္ ၊ ငါ မပိုင္ ဆိုတာေလးကို အျမဲ တေစ
စိတ္ေလးနဲ ့ စဥ္းစားျပီး ဥာဏ္မွာ ထင္လာေအာင္ အထိ ပြါးမ်ားေပးပါ။

အနိစၥ ဒုကၡ အနတၱ လို ့ ပြါးမ်ားတာနဲ ့ အတူတူပင္ ျဖစ္ပါတယ္။

ဘာလို ့လဲ ဆုိေတာ့ ငါ့ဟာ ငါ့ဟာ နဲ ့ အျမဲစြဲေနေတာ့ တဏွာ
ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီတဏွာ ရွိေနလို ့ အားလံုးဟာ ဆင္းရဲေနတာပါ။
တဏွာ လိုခ်င္မႈမ်ားသေလာက္ ဆင္းရဲမ်ားတာပါ။ လိုခ်င္မႈနဲလာတာနဲ ့အမွ်
ဆင္းရဲေတြ နဲလာပါတယ္။ အဲသလိုမ်ိဳး လိုခ်င္မႈ တဏွာဟာ ဆင္းရဲပါ့လား
သိလာေတာ့ ဒုကၡာနဳပႆနာဥာဏ္ထင္လာပါတယ္။ ဒုကၡာနဳပႆနာဥာဏ္က
အဲဒီတဏွာကို ျဖိဳခြဲနိုင္တဲ့ စြမ္းအားရွိပါတယ္။ အဲဒီတဏွာကို ငါ့ ဟာ မဟုတ္ပါ့လား လို ့
တကယ္သိေအာင္ ေလ့က်င့္ပါမ်ားရင္ သိလာပါလိမ့္မယ္။

ဒီလို ဆုိေတာ့ ငါ့ဟာ မဟုတ္ပါ့လားလို ့ ဆိုလိုက္ရင္ ပြါးမ်ားလိုက္ရင္
ဒုကၡလို ့ ဆိုလိုက္သလိုမ်ိဳး ဒုကၡ အမွန္ သိလာနိုင္တယ္ေပါ့။

ျပီးေတာ့ ငါ ပဲ ငါပဲ လို ့ စြဲေနတာက မာန ပါ။ အဲဒီမာနက အျမဲတမ္း ငါ ငါနဲ ့
ျမဲတယ္ ထင္ေနလို ့ပါပဲ။ ငါ မဟုတ္ ၊ ငါ မဟုတ္ လို ့သာ ရႈဖန္မ်ားရင္
ငါပဲ ငါပဲ ဆိုတဲ့ မာနအိုး လံုး၀ကြဲသြားမယ္။ မျမဲတဲ့ တရား
အနိစၥာနဳပႆနာဥာဏ္လည္း ထင္လာမယ္။ အနိစၥာနဳပႆနာဥာဏ္က
အဲဒီ မာနစြဲကို ျဖိဳခြဲနိုင္တဲ့ စြမ္းအားရွိပါတယ္။ အဲဒီမာနကို ငါ မဟုတ္ပါ့လား
တကယ္သိေအာင္ ေလ့က်င့္ဖန္မ်ားရင္ သိလာပါလိမ့္မယ္။

ဒီလိုဆိုေတာ့ ငါမဟုတ္ပါလား ဆိုလိုက္ ပြါးမ်ားလိုက္ရင္ အနိစၥလို ့
ဆိုလိုက္သလိုမ်ိဳး အနိစၥအမွန္ သိလာနိုင္တယ္ေပါ့။

ျပီးေတာ့ ငါ မပိုင္ ၊ ငါ့ရဲ ့ အတၱ မဟုတ္လို ့ရႈရမယ္လို ့ ေျပာခဲ့ပါတယ္။
ဘာလို ့လဲ ဆိုေတာ့ ငါ့ရဲ ့ အတၱ ငါပိုင္တယ္ ဆိုရင္ အတၱပဲလို ့ စြဲေနတဲ့
ဒိ႒ိ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒိ႒ိ ဆိုတဲ့ အျမင္က ပိုင္တယ္ ပိုင္တယ္ အျမင္မွားတာမို ့
ဒိ႒ိလို ့ ေျပာတာပါ။ တကယ္ ငါ ပိုင္ မပိုင္ ကိုယ့္ကို စမ္းစိစစ္ၾကည့္ေပါ့။

အဲသလိုမ်ိဳး ငါ မပိုင္ ငါ့ရဲ ့အတၱ မဟုတ္လို ့ ရႈျပီး သိလိုက္ေတာ့
အနတၱာနဳပႆနာဥာဏ္ထင္လာပါတယ္။ အဲဒီ ဥာဏ္ကပဲ
ငါ ပိုင္ထင္ေနတဲ့ ဒိ႒ိကို ျဖိဳခြဲနိဳင္တဲ့ စြမ္းအားရွိပါတယ္။
ငါ မပိုင္ ငါ့ရဲ ့အတၱ မဟုတ္လို ့ ေလ့က်င့္ဖန္မ်ားလာရင္
အမွန္သိလာပါလိမ့္မယ္။

ဒီလိုဆိုေတာ့ ငါ မပိုင္ ငါ့ရဲ ့အတၱ မဟုတ္ ရႈဆင္ျခင္ ပြါးျခင္းဟာလဲ
အနတၱလို ့ ရႈတာနဲ ့ အတူတူပဲေပါ့။

ဒါေၾကာင့္မို ့ အနိစၥ ဒုကၡ အနတၱ လို ့ ျဖစ္ေစ၊ ငါ့ဟာမဟုတ္ ၊ ငါမဟုတ္ ၊ ငါမပိုင္
လို ့ ျဖစ္ေစ ဘာ၀နာ စိတ္ေလးမွာ ထင္လာတဲ့ အာရံုေပၚမွာ ရႈျမင္သံုးသပ္
တတ္ရင္ တရားထိုင္တယ္ ၊ တရားမွတ္တယ္လို ့ ေျပာရပါ့မယ္။


ဆက္လက္ေဖၚျပပါမည္။


မွီျငမ္း။ ။ ဖားေအာက္ဆရာေတာ္ အာနပါနက်င့္စဥ္မွ ၀ိပႆနာသို ့ ႏွင့္
က်မ္းတက္အေက်ာ္ေမာ္ ဆရာေတာ္ၾကီး မိန္ ့ဆိုခ်က္။
ထို ့ျပင္ ပါဠိေတာ္ကို ကိုယ္နားလည္သလိုေလး ျပန္ေရးျပပါသည္။



ျမတ္ေရာင္နီ
( ၂၀ ၊ ၀၆ ၊ ၂၀၁၁ )

ဒီေနရာကေလးမွာ ေရးပါ..