အမွား အမွန္

မွားတာက မွားတယ္ ၊ မွန္တာက မွန္တယ္

မွားတာ မွန္တာ နဲ ့ ပါတ္သက္လို ့ အြန္လိုင္းမွာ ဓမၼစစ္စတာ တစ္ေယာက္က ေမးလာတယ္။ တကယ္ ေတာ့ ကိုယ္န့ဲ သူနဲ ့ဟာ ဘာမွ ဆက္စပ္လို ့မရတဲ့ ဆက္စပ္ေနတဲ့ ဓမၼစစ္စတာပါ။ သူ ့ကို အျပင္မွာ မျမင္ဖူးေသး ေပမယ့္ အျပင္ျမင္ဖူးသူေတြထက္ေတာင္ ခင္မိေနေရာလားပဲ။ ၀ိႆာသာ ပရမာ ဉာတိ - လို စာက ဆိုတယ္။ ခင္ရာ ေဆြမ်ိဳးပင္ မဟုတ္ပါလား။ ဒါေၾကာင့္လည္း သူရဲ ့စိတ္ထဲ မွာ ပင္ပန္းပီ ဆိုတာနဲ ့ အကိုျဖစ္သူကို ညည္းျပတယ္။ အကိုရဲ ့ တရားစာေတြ ဖတ္ရလို ့ အပန္းေျပပါတယ္-တဲ့။

တကယ္ေတာ့ အကိုရဲ ့ တရား စာမွ မဟုတ္တာ။ ဘုရားစာပဲေလ။ သြာကၡာတတာဂုဏ္ကရွိျပီးသား။ ဘုရားတရားေတာ္ကိုက ၾကားနာရံုေလးနဲ ့ အပူစင္မယ္။ က်င့္လ်င္ခ်မ္းသာ မယ္။ က်င့္ျပီးတ့ဲ အခါ လည္း လြန္စြာျငိမ္းခ်မ္း နိဗၺာန္နန္းနဲ ့ စခန္းသင့္ေအာင္ မွန္းလင့္ ရည္ေရာ္ ေဟာေတာ္ မူ ထားခဲ့ တာ ပဲေလ။သူကလည္း တရားနဲ ့ ပါတ္သက္လို ့မွ မဟုတ္ အျခား ဗဟုသုတလည္း ရွိေတာ့ သူထင္တာ ျမင္တာေတြ ေျပာေလ့ေျပာထရွိတယ္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ေတာ တရားနဲ ့ ပါတ္သက္လို ့ေမးတာမ်ားတယ္။ သူရဲ ့ ခင္မင္မႈက ကိုယ့္ကိုေတာင္ ေမာင္ပၪၥင္း ပါတဲ ့။ ေအာ္- ကိုယ့္အေနနဲ ့ကေတာ့ဘယ္သူျဖစ္ျဖစ္ ေမာင္ပၪၥင္း ေခၚေခၚ ၊ ကိုကို ပၪၥင္းလို ့ေခၚေခၚ ။ ဘုန္းဘုန္းလို ့ေခၚေခၚ- ေပါ့ေလ။ေခၚတဲ့ သူတို ့ ပါးစပ္ဘဲ။ ကိုယ့္ေခၚသလိုပဲ ထူးရံုပဲေပါ့။

သူရဲ ့ေအာက္ပါ အေမးအတြက္ ေျဖ ေရးေပးခဲ့ဘူးတယ္။ သူေမးတာက -
ေမး။ ။အေမမွားလညး္ အေမမွန္တယ္ ၊ အေဖမွားလည္း အေဖမွန္တယ္ -ဆိုတဲ့ စကား အၿမဲမွန္ႏုိင္ပါ့ မလား ဆိုတာ ေမာင္ပဥၨင္းေျဖေပးေနာ္ ဘုရား။

ေမးခြန္းမေျဖမီ ေျပာခ်င္ေသးတယ္။ သူရဲ ့ ေမးခြန္းကေတာ့ အေမတို ့ အေဖတို ့ ၾကားမွာ ၾကီးျပင္း လာျပီး၊အေမ အေဖ ေတြက ငါအေမပဲ ငါအေဖ ပဲ ဆိုျပီး မိဘမ်ားမွားတဲ့ အခါ မွာ သူ ့ကို ေက်နပ္ေအာင္ မေျပာၾက လို ့ထင္မိရဲ ့။ မေက်မခ်မ္းရွိေလတဲ့ ေလသံပါတယ္။ ဒါမွမဟုတ္ သူ ့၀န္းက်င္မွာ ရွိတဲ့ မိဘ မဆန္တဲ့ သူနဲ ့မ်ားေတြ ့ေလေရာသလားပဲ။မိဘအျပစ္ကို ေျပာတာမဟုတ္ဘူးေနာ္၊ သူေျပာတဲ့ စကားၾကည့္ျပီး သံုးသပ္ၾကည့္တာပါ။

သူ ့ ေမးခြန္းက ရွင္းရွင္းေလး။ ေမးစရာကို မဟုတ္ဘူး လို ့ ဆိုရမယ့္ ေမးခြန္းမ်ိဳး။ဒါေပမယ့္ သူတကယ္ လည္း ေမးသင့္တဲ့ ေမးခြန္းျဖစ္ျပန္တယ္။ သူလို ပဲ မိဘ နဲ ့ဘဲ ျဖစ္ျဖစ္ ဆရာသမားနဲ ့ ျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ့္ ထက္ ၾကီးတဲ့ လူၾကီးသူမေတြနဲ ့ ျဖစ္ျဖစ္ ထိပ္တိုက္ ဒီလို ျပႆနာ ၾကံဳေတြ ့ရပါလိမ့္မယ္။ဒီလို ျဖစ္လာ တဲ့ အခါ ခုေရးတဲ့ ေဆာင္းပါးထဲကလုိ ေျဖေတြး ျဖည့္ေတြးေလး အမွန္ေတြးေလးေတြ ကိုယ္ သိသ ေလာက္ ေလး မွ်ေ၀ေစခ်င္တာနဲ ့ ဒီေဆာင္းပါးကိုေရးလိုက္တာပါ။ အေျဖၾကည့္လိုက္ပါဦး။

အေျဖ။ ။အမ်ားစုေတြ ့ေနတဲ့ အထဲက ပထမ ေျပာဦးမယ္။ အေမ ဆိုပါစို ့။ သမီးရည္းစား ဘ၀မွာ ကိုယ့္ၾကိဳက္ တဲ့ ေကာင္ေလးနဲ ့ ရည္းစား ျဖစ္လို ့ေကာင္ေလး ကို အိမ္ေထာင္မက်ခင္ စပ္ၾကား ဘ၀ကို ပံုအပ္မိ တယ္။ ကိုယ္၀န္ရွိလာတဲ့ အခါထိ ေကာင္ေလးက ဟိုလို ဒီလိုလိုနဲ ့ အခိ်န္ဆြဲေနတယ္။ သို ့ေသာ္ ေကာင္ေလး အေျခေန မဟန္မွန္းသိတာနဲ ့ ကိုယ္၀န္က ဖ်က္ခ်လိုက္ရတဲ့ အေမ။

ေနာက္အေမတစ္မ်ိဳးကေတာ့ ေမြးသည္အထိ ေစာင့္တယ္။ ေကာင္ေလးက သူ ့မိဘေပးစားတာ လက္ခံလို ့ ဒါမွမဟုတ္ အေပ်ာ္ၾကံ၊ ကမ်ဥ္းေက်ာထလို ့ျဖစ္သြားၾကတဲ့အခါ မိဘက သားသမီး သံေယာဇဥ္ေၾကာင့္ တစ္ေနရာမွာ သြားေမြးဖြားတယ္။ေမြးဖြားျပီး မွ စေကာနဲ ့ ပစ္တာတို ့၊စာေလး ေရးပီးထားခဲ့တာတို ့ အကို ရန္ကုန္ေနစဥ္က ၾကားဘူးတယ္၊ ၾကံဳဘူးတယ္။ ဒီလို အမွားက်ေတာ့ အေမ မွားတာက မွားတာပဲ။ ဒီေနရာမွာ အေဖလုပ္တဲ့သူလည္း မွားတာလုိ ့လည္းဘဲ ယူဆလို ့ရ တယ္။

အေဖမွားတာ ေျပာျပဦးမယ္။ ဘုရားေလာင္းဘ၀ ၊ဖခင္က ရွင္ဘုရင္၊ ရွင္ဘုရင္က မိဖုရားကို သိပ္ ခ်စ္ တာ၊ မိဖုရား အခ်စ္ကိုလည္း သိပ္ခံခ်င္တာ။ ဒါေၾကာင့္ေလာကမွာ သူတစ္ေယာက္ကိုသာ ခ်စ္ေစခ်င္တဲ့ ဘုရင္ေပါ့။ သားေလးေမြးလာေတာ့ မိဖုရားက ကေလးကို ေခ်ာ့ျမဴေနတယ္။ သားကို ဂရုစိုက္တယ္။ ရွင္ဘုရင္ၾကီးက သူ ့သားေမြးလာမွ ငါ့ကို မိဖုရားက ဂရုမစိုက္ရေကာင္းလား ဆုိျပီး လက္ဖ်က္ ေျခဖ်က္ အကုန္ဖ်က္....(အဟဲ) ေျဖးေျဖးခ်င္း ညွင္းဆဲျပီးမွ အေသသတ္လိုက္တာ။မိဖုရား ရွင္း ျပေသာ္လည္း နားမေထာင္။

(ျဖဴး ဆရာေတာ္ရဲ ့ေသြးနဲ ့ေရးတဲ့ သာသနာ) ကို နားေထာင္ၾကည့္ပါ။
ကဲ ၾကည့္လိုက္စမ္းပါ...သားသမီး မွားခ်ိန္ေတာင္ မရလိုက္ပါ ကလား.....။
(သံသရာက အမွားကိုသာ လြဲခ်ရေတာ့ ေလမလား)

ေနာက္တစ္ခုက အကို ရြာေနတံုးက၊ ကေလးက ၇ႏွစ္ ၈ ႏွစ္သားအရြယ္ ေလး၊ မိဘဆိုေတာ့ နားပူ နားစာ လုပ္မွာေပါ့ေလ။ အေဖျဖစ္သူမွာ ကေလး အလိုက်ေအာင္ မေခ်ာ့ပဲ။ ကေလးကို ကိုင္ေပါက္ ထည့္လိုက္တာ၊ ေပါင္က်ိဳးသြားပါေလေရာ။ ဒါ ဆံုးမတာလား ဗ်ာ။

ျပီးေတာ့ အကိုေနခဲ့ဖူးတဲ့ ရြာတစ္ရြာမွာလည္း အေဖျဖစ္သူက အရက္ေသာက္တယ္။ ပက္ပက္ စက္စက္ ေသာက္တာ။ အလုပ္က်ေတာ့ တစ္စက္ကေလးမွ မလုပ္တာ။ အေမျဖစ္သူကို သူေရခ်ိန္ မကိုက္တဲ့ အထိ ေငြမေပးရင္ မိန္းမကို ရိုက္ပါေလေရာ။ သား အၾကီးျဖစ္သူက ပထမေတာ့ စကားနဲ ့ ၾကိမ္း၀ါးတယ္။ အေမျဖစ္သူက တားတယ္။ ငရဲ ၾကီးမယ္ေပါ့။ ေန ့စဥ္ဆိုသလို ျဖစ္လာေတာ့ အေမက လည္း သားကို မတားနိုင္ေတာ့။

သားကလည္း အေဖျဖစ္သူကို ငရဲ မကလို ့ ဘာပဲက်က် ဆိုတာမ်ိဳးလို ေလာေလာလတ္လတ္ အေမ ကို ဒီလို ညွင္းဆဲ ေကာင္းရလား၊ ႏွိပ္စက္တာကို မျမင္ရက္တာနဲ ့ပဲ အေဖ သတ္တဲ့ အထိ ျဖစ္သြားပါ တယ္-တဲ့။ ဒါကေတာ့ အေဖ က လုပ္ရပ္မမွန္မႈေၾကာင့္ သားသမီး ဆိုးဆိုး၀ါး၀ါး မွားသြားတဲ့ အထိ ျဖစ္ ရပ္ေတြေပါ့။ အမွားေတြခ်ည္း ျဖစ္ကုန္ပါေလေရာ။

ကဲ ဒီေလာက္ဆို အေမ၊ အေဖ မွားတာေတြ မွန္တယ္လို ့ စကား အျမဲ မွန္နိုင္ပါ့မလား-ေမးခြန္း ရွင္း ေလာက္ပါျပီ။

ဆက္စပ္လို ့ပိုရွင္းေအာင္ ေျပာရအံုးမယ္ဆိုရင္....
ဆရာတို ့ မိဘေတြက အတူတူပဲ..... အထက္ဆီးက ေနသူ ေတြဆိုေတာ့ အထက္ဆီးက ၾကည့္ တယ္။ အသိ အျမင္အေတြ ့ၾကံဳေတြ ရွိျပီးသားကို။ တကယ္သာတဲ့ သူေတြပါ။
ဆရာဆိုရင္လည္း နာနာက်င္က်င္၊ အျပစ္ျမင္တိုင္း၊ ၀မ္းတြင္းမသို၊ ဟုတ္တိုင္းဆို၍၊ က်ိဳးလိုစိတ္က၊ ဆံုးမတတ္သူ၊ဆရာဟူေလာ-ဆိုတဲ့ အတိုင္းပဲ သူေတာ့ လုပ္သမွ် ေျပာသမွ်ေတြက၊ တပည့္ေကာင္းစားေစခ်င္လို ့ ေျပာတာ။ဘာညာ ဘာညာေပါ့..။

တစ္ခါတရံ သူတို ့လည္း အဆံုးျဖတ္မွားသြားတဲ့ အခါလည္း ရွိတတ္တယ္ေပါ့။ မွားတယ္ဆို ရင္ ေတာ့ မွားတာကေတာ့ မွန္တာ မျဖစ္နိုင္တာ အမွန္ပ။ဲ ဒါရွင္းေနတာပဲေလ...။ မိဘဆိုတာက လည္း ဒီတိုင္းပဲ....လက္ဦးဆရာ ၊မည္ထိုက္စြာသား၊မာတာပိတ၊မိနွင့္ဖတို ့..တဲ့.။

ဒါေၾကာင့္ ဆရာ နဲ ့ ပါတ္သက္ျပီးလည္း သိထားေစခ်င္တဲ့ သေဘာနဲ ့ ေျပာတာပါ။ရဟႏၱာ မေထရ္ ျမတ္ၾကီး အရွင္အဂုၤလိမာလ ကိုပဲ ၾကည့္။ ရဟႏၱာျဖစ္မည့္ ဘ၀ေတာင္ ဆရာရဲ ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္မွားမႈ ေၾကာင့္ လူေပါင္းမ်ားစြာကို သတ္ခ့ဲရတယ္။ လက္ညိဳးတစ္ေထာင္ ျပည့္ ဖို ့တစ္ေယာက္အလို အေမ ကိုေတြ ့ေတာ့ လည္း သူသတ္ဖို သူျဖတ္ဖို ့ ၾကံရြယ္ျပီးသား။ ဒါေပမယ့္ ဘုရားနဲ ့ အေတြ ့ေစာလို ့သာ။ သူ ဒီလိုျဖစ္သြားတာက သူဟာ ဆရာ့အေပၚတကယ္ေလးစားသမႈေၾကာင့္ရယ္၊ သူ ့ရဲ ့ဦးစား ေပးခံရ မႈေၾကာင့္ကေနျပီး စခဲ့တာ။ အဲလို သူ ့ကို ဆရာက ဦးစားေပးေတာ့ ေက်ာင္းေနဖက္သူငယ္ခ်င္းမ်ား မနာလိုဘူးေလ။ မနာလိုေတာ့ ဆရာကေတာ္နဲ ့ သမုတ္ျပီး ဆရာကို ေျပာလိုက္ပါေလေရာ။ ဆရာက လည္း ကေတာ္ထိေတာ့ မေတာ္အသိေတြ ၀င္ျပီး။ မင္းကို ပညာသင္ေပးခဲ့တယ္။ ပညာသင္ခ ေပးရ မယ္ ဆိုကာ လူတစ္ေယာက္မွ လက္ညိုးတစ္ေခ်ာင္း ဖ်က္ခိုင္းတဲ့ ဆရာ့အမွားပါပဲ။

ေနာက္တစ္ခု ထင္ရွားတာက အရွင္ေဒ၀တ္ကို ဆရာ အတင္မွားခဲ့လို ့ သားအဇာတသတ္က ဖခင္ကို ရက္စက္စြာ သတ္ခဲ့တယ္- ေဟ့။ အဲဒါလည္း ဆရာမွားတာပဲ။ေနာက္မွ အရွင္ေဒ၀ဒတ္ေရာ အဇာတသတ္ မင္းပါ ေနာင္တ ရသြားတယ္။

ဘုရားလို ဆရာမ်ိဳးက်ေတာ့ ကိုယ္ဆင္းရဲ စိတ္ဆင္းရဲ ဘ၀ဆင္းရဲ မွန္သမွ်ေတြကို လမ္းျပေတာ္ မူ တယ္။ ဘုရားေျပာတဲ့အတိုင္း လိုက္နာပါ။ ခ်မ္းသာကို ခ်မ္းသာရမယ္။ မခ်မ္းသာရင္ လုိက္နာနည္း လြဲတာျဖစ္မယ္။ ဘုရားစကား မလြဲဘူး။ ဒါမ်ိဳးက် ဆရာမွန္ေပါ့-ဗ်ာ။သိထားရမွာက-

ျမတ္စြာတရားေတာ္ထဲမွာ မိဘကမွားတယ္၊ ဒီလိုမိဘမ်ိဳးကို ေရွာင္ရမယ္ ဆိုတာေတာ့ မေတြ ့ဖူး သလိုပဲ။ အျမဲတမ္း သားသမီးဆိုတာ မိဘကို ရုိေသရမယ္၊ ေလးစားရမယ္။ ေက်းဇူးဆပ္လို ့ မကုန္ နိုင္ဘူးလို ့ ေဟာထားတာပဲ ေတြ ့ရပါတယ္။ မိဘရဲ ့အက်ိဳးေက်းဇူးၾကီးမားလွပံု မေတြ ့ဖူး မျမင္ဖူးတဲ့ စာလာအတိုင္း ျမင့္မိုရ္ေတာင္ နဲ ့ ေတာင္ ႏႈိင္းယွဥ္ထားပါတယ္။ မိဘေမတၱာ အေၾကာင္း ေရးထားတဲ့ စာအုပ္ေတြကို တရားေတာ္ေတြ ဖတ္ပါ၊ နာပါ။ ေနာက္ျပီး ဘုရားတရားအတိုင္း ေဟာေျပာညြန္ျပတဲ့ ဆရာကလည္း ဘုရားမဟုတ္ေပမယ့္ ဆရာမွန္ပါပဲ။

ေလာကမွာ မဆုိစေလာက္ေလးျဖစ္ျပီး ၾကီးၾကီးက်ယ္က်ယ္ ျပႆနာေလးေတြ တက္ေနတာနဲ ့ခ်ိန္ ထိုး ၾကည့္ရေအာင္-တစ္ခါတစ္ေလ မိဘေတြက ကတိေပးထားတယ္ ဆိုပါစို ့..။ ေနာက္တစ္ခါဆို ပြဲ ၾကည့္ခိုင္းမယ္၊ဘာလုပ္ေပးမယ္၊ဘာ၀ယ္ေပးမယ္ ေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ေနာက္တစ္ခါ ေရာက္လာ ေတာ့ လည္း ဒီအတိုင္းပဲေနာက္တစ္ခါဆိုရင္....ကဲ ဒီလိုဆိုေတာ့။ မိဘေတြက သူတို ့မျဖစ္ခ်င္တာကို အခ်ိန္ဆြဲျပီးေကာင္းတာဘက္ကို ဦးတည္ေနမယ္။သူတို ့အေတြ ့ၾကံဳရေပါ့။သို ့ေသာ္-

သားသမီး၊ တပည့္ေတြ ကေတာ့ျပန္ေျပာၾကမယ္ဆိုရင္ မိဘေတြက ငါက ေကာင္းေအာင္ ေျပာတာ...လို ့ပဲျဖစ္ျဖစ္..။ ေနာက္ထပ္အေၾကာင္းျပခ်က္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္... ငါကေမြးထားလို ့ မင္းတို ့ ၾကီးတာလို ့ပဲ ျဖစ္ျဖစ္...စကားေတြနဲ ့မွားနိုင္ပါတယ္....မခံရပ္နိုင္ေအာင္ စိတ္မွာ ကလိကလိ..အေမမို ့သာ အေဖမို ့သာ ေပါ့..ဆိုတဲ့ အေတြးမ်ားနဲ ့...ကိုယ့္ကိုယ္ကို ကိုယ္ေရာ စိတ္ပါ ညွင္းဆဲ ေနတတ္ ပါတယ္။

နားလည္ထားရမွာက စကားအမွားကိုေတာ့ ဘာမွ မေျပာပေလာက္။ သူတို ့စိတ္ထဲကို ၀င္ၾကည ့္သင့္ တယ္။ ဒါေလးက သင္ခန္းစာ ယူသင့္တယ္ေလ။ စိတ္ရွည္လက္ရွည္ ဖတ္ၾကည့္ဦးေနာ္။

တစ္ခါကေပါ့ကြယ္၊ အေမျဖစ္သူက မသြားေစခ်င္တဲ့ လမ္းကို သားျဖစ္သူက ဇြတ္သြားခဲ့သတဲ့။ အေမက ပါးစပ္ကေန ေအာ္ၾကီးဟစ္က်ယ္နဲ ့ လမ္း က်ြဲ ခတ္ ပါေစေတာ္- ဒီေလာက္ ေျပာမရတဲ့ ေသာက္-ေကာင္ေလး...။တဲ့။

ဒါနဲ ့ပဲ လမ္းေရာက္ေတာ့ က်ြဲအုပ္ေတြ ့ပါသတဲ့..။ ေကာင္ေလးက မ်က္လံုး မ်က္ဆန္ျပဴးေနျပီ..။ အိပ္ေနတဲ့ က်ြဲက သူ ့ထဲ ခတ္ဖို ့ျပင္ေန တယ္..။ဒါနဲ ့ပဲ ေကာင္ေလးက ၾကံရာမရတာနဲ ့ စိတ္က ဒီလိုစိတ္ကူးလိုက္ပါသတဲ့။ ေအာ္--ငါ့အေမ ပါးစပ္က ထြက္တဲ့ အတိုင္း မျဖစ္ပါေစနဲ ့...သူ ့စိတ္ထဲက အတိုင္းျဖစ္ပါေစဗ်ား...ဘုရား ဘုရား..ေပါ့..။ ဒီလို သစၥာျပဳ ဆုေတာင္းလိုက္တယ္ ဆိုရင္ပဲ က်ြဲက ခတ္မည့္ ပံုစံေတာင္ လံုး၀ မရွိေတာ့ပါဘူးတဲ့...ဗ်ား။
ဒါက ပံုျပင္မဟုတ္ဘူး..။(အဘိဓမၼာ အဖြင့္က်မ္း..၀စီသစၥာအခန္းမွာျပထားပါတယ္။)

တို ့ေရႊ ဆိုရိုးက ခက္သားဗ်ား...မဟုတ္မမွန္၊ခြန္းတံု ့ျပန္၊မွန္ေသာ္လည္း ရံွဴး လူၾကီးမုန္း၏-တဲ့။ သိထားဗ်ိဳး၊ လူၾကီးေတြသူမေတြနဲ ့ ဆက္ဆံတဲ့အခါ အေရးၾကီးတယ္။

အဲ - ေမးတဲ့သူက ဘယ္ေလာက္ရည္ရြယ္သလဲေတာ့မသိ။ ေျဖတဲ့သူကေတာ့ အျဖစ္နိုင္ဆံုး သိထား သလို ေျဖထည့္လိုက္ပါတယ္။ နားလည္ေစခ်င္တယ္ေလ။ တိုတိုေလး ဒီလို ေျဖလိုက္ရင္- မွန္တာက မွန္တယ္ ၊ မွားတာက မွားတယ္ ဆိုလိုက္ရင္ - စကားက မေျဖခ်င္သလို ေျဖခ်င္သလို ပံုစံမ်ိဳး ျဖစ္ေန မယ္။ ဒါေၾကာင့္ အက်ယ္ ေျဖေပးတာေနာ္။

ဘ၀တိုတိုေလးမွာ သူမ်ားအမွားကိုသာ ၾကည့္တတ္ရင္ မေကာင္းေသးဘူး၊ ကိုယ့္အမွားကို အမွားလို ့ အမွန္တိုင္း ၾကည့္တတ္ ရင္ နဲနဲေတာ္တယ္။ ကိုယ္လည္းမမွား သူလည္းမမွား၊အမွားကို မျမင္ ေတာ့ ဘူးဆိုရင္ ၊ ျပီးေတာ့ အမွားကို မလုပ္မိေတာ့ ဘူးဆိုရင္ လံုး၀ဥႆံု သူေတာ္ေကာင္း အစစ္ ျဖစ္လာပါမယ္။
အမွားျမင္ျပီး၊ အျမင္မွားကို ေက်ာ္လႊားနိုင္ပါေစလို ့....
အကို ဥဴးဇင္း



မွတ္ခ်က္။ ။ျမတ္ေရာင္နီ ဘေလာ့ဂ္မွာ အေမးအေျဖ အခန္း မပါေပမယ့္ အမ်ားသိေအာင္ ေရးသား ေဖၚျပပါ တယ္။ လူတိုင္းဆိုသလို ေတြ ့ၾကံဳရသမွ် အျဖစ္ပ်က္ေတြပါ။ အမွန္ကို အမွန္တိုင္းသိတဲ့ ယထာဘူတျဖစ္ဖို ့ ကေတာ့ တရား အလုပ္ တကယ္လုပ္မွသာ။ ပုထုဇဥ္ဆိုတဲ့ စကားအတိုင္း အျမင္မွားအိုး ၾကီး မေပါက္ကြဲ ခင္ေတာ့ မွားေနဦးမွာပဲ။ တစ္ဦးနဲ ့ တစ္ဦး ခြင့္လြတ္ရင္း နားလည္ မွသာ အမွား ၾကီးရင္ ေသး၊အမွားေသးရင္ ေပ်ာက္တဲ့ အထိ ျဖစ္လာမွာပါ။ ဘယ္လိုနည္းနဲ ့ ျဖစ္ျဖစ္မိဘအေပၚ ဆရာသမားအေပၚ ေျပာမွား ဆိုမွား ျပဳမွား အၾကံမွား မွာ ေရွာင္ရွားနိုင္ပါေစ။ ေက်းဇူးရွင္လို ့သာ စိတ္ထဲ ျမင္ေစလိုပါတယ္။မိဘ ဆရာသမား ၾကီးမားပံုမွာ ေျပာမကုန္နိုင္ရာ။ ဒီေနရာမွာ မိဘဆရာသမား လူၾကီးသူမမ်ား မွားတတ္တာကိုလည္း ထုတ္ျပျခင္းမွ်သာပါပဲ။တစ္ခ်ိဳ ့
အေျပာမွာ ကရုဏာေဒါေသာ ဆိုေပမယ့္ အထက္လူမ်ားအေနနဲ ့ ဆင္ျခင္နိုင္ဖို ့ပါပဲ။အားလံုးလိုလို အဲလို ေနရာမ်ိဳး ေရာက္ရဦးပါမယ္။
ဓမၼဂဂၤါ ေျပာသလို မိ၀င္းဖတ္ဖို ့ ကဗ်ာ မိ၀င္းအတြက္မဟုတ္ ေျပာသလို ညီမေလး ေမးတဲ့ ေမးခြန္း အကို ေျဖတာ ညီမေလး တစ္ေယာက္အတြက္သာ မဟုတ္ အမ်ားသိပါေစဖို ့ ရည္ရြယ္လိုက္ပါတယ္။

ျမတ္ေရာင္နီ
(၁၃၊၀၂၊၂၀၁၀)