ဘ၀ဆိုတာ ဒီလုိပါပဲ

ဘ၀ဆိုတာ ဒီလုိပါပဲ

ဒကာမ တစ္ေယာက္က သူရဲ ့ ခင္ပြန္း မေတာ္တဆ ေခ်ာ္လဲတာနဲ ့ေဆးခန္းသြားျပရတယ္။ ေဆးခန္း သြားျပခဲ့ေပမယ့္ ေဆးခန္းက ကလည္း ေငြသာ ယူလိုက္တာ ဟိုဟာအေၾကာင္းျပ ဒီဟာ အေၾကာင္း ျပနဲ ့ အဆင္ မေျပဘဲ ျပန္လာရတယ္။လက္ကေတာ့ မသက္သာေသး။

ေငြကေတာ့ ဘာေဆးမွ မေပး၊ ပတ္တီးလည္း မစည္းပဲနဲ ့ကို ကုန္သြားတာကလည္း မနည္းပါလား။ ေစ်းက ေခါင္ခိုက္ေနတယ္။ လူတိုင္းကေတာ့ ျဖစ္လာတဲ့ ေရာဂါကို အျမန္ေပ်ာက္ခ်င္တာေပါ့ေလ။

ကိုယ္ကလည္း ဒီအေၾကာင္းကုိ သိတာနဲ ့ လူနာ ေမးလိုက္တာ။ ဘယ္လိုလဲ ဒကာ သက္သာရဲ့ လားေပါ့ ။

အဲလို ေမးလိုက္တာနဲ ့ပဲ သူက ကိစၥမ်ားေျမာင္ လူတို ့ေဘာင္ ၊ တအား စိတ္ပင္ပန္း ဆင္း၇ဲ လိုက္တာ။ သူလည္း ေတာ္ေတာ္ စိတ္ပင္ပန္းေနတယ္၊ ဘ၀ေလ..ဒါဘဲေပါ့... စသျဖင့္ေရးျပီး ေလွ်ာက္ ထားလာပါတယ္။ ( စာကေတာ့ ရွည္ေနတာမို ့ မေဖၚျပေတာ့ပါ)။

ဘုန္းၾကီးဆိုတာ အျပင္ပျဖစ္တဲ့ ေရာဂါကို ေဆးကုလို ့ မရပါဘူး၊ မအပ္စပ္ပါဘူး ၊ အတြင္းက နာေန တဲ့ စိတ္ကိုေတာ့ ဘုရားသားေတာ္ ပီပီ ကုေပးလို ့ရပါတယ္။ ေဆးကုေကာင္းပါတယ္။

ျမတ္စြာဘုရားကိုယ္ေတာ္တိုင္ကပင္ ဘဂ၀ါ အမည္ရ ေဆးဆရာ မည္ေတာ္မူပါေပတယ္။ ဘဂ၀ါ ဟာ ဘုန္းရွိေတာ္မူေသာ လို ့ ဘာသာျပန္နိုင္သလို ေဆးဆရာမည္ေတာ္မူေသာ လို ့ ဘာသာျပန္လိုက ျပန္နိုင္ပါတယ္။ ( ဂရမ္မာဆရာတို ့ ၾကံဆသည့္ နည္းပါ။)

ေသာက ျဖစ္ေနသူကို ေသာက မျဖစ္ေအာင္၊ ငိုေၾကြးေနရသူ မငိုေၾကြးရေအာင္ ၊ စိတ္ဆင္းရဲသူ စိတ္ မဆင္းရဲေအာင္ တရားေရေအး အျမိဳက္ေဆးကို တိုက္ေက်ြးေတာ္မူခဲ့သည္ မဟုတ္ပါလား။

ဒကာမရဲ ့ စိတ္ဆင္းရဲေနတဲ့ စိတ္ကို နဲနဲေလးမွ သက္သာ သက္သာဆိုျပီး စာေလးနဲ ့အတူ ကိုယ္ခ်င္း စာျပီး စိတ္ကို ဒီလိုေလး ကုသခဲ့ပါတယ္။ သက္သာေစေရာေပါ့။

ဒကာမ ေရ

ဘ၀ဆိုတာ ဒီလိုပါပဲ။

ကိစၥမ်ားမ်ားေျမာင္ လူတို ့ေဘာင္ ဆိုဆို
ဒုကၡမ်ားေျမာင္ လူတုိ ့ေဘာင္ဆိုဆို ဆိုရပါမယ္။

လူေရာ ဘုန္းၾကီးပါ အတူတူပါပဲ။
ဒုကၡနယ္ပယ္မွာ ဒုကၡက ရွိတတ္စျမဲပါ။

သေဗၺ သခၤ ါရာ - အားလံုးဟာ သခၤ ါရ ခ်ည္းပါပဲ။
သခၤ ါရ ဆိုတဲ့ဟာက အျမဲ ေျပာင္းလဲေနတာကိုး။

လူရယ္လို ့ ျဖစ္လာရင္ ၾကံဳေတြ ့ရစတတ္ျမဲပါ။
တစ္ခု မဟုတ္ တစ္ခုကိုေပါ့။
အေကာင္းေတြ ့လိုက္ အဆိုးေတြ ့လိုက္ ေတြ ့မွာပါပဲ။

အေကာင္းေတြ ့ေတြ ့ အဆိုးေတြ ့ေတြ ့
ခံနိုင္ရည္ရွိေအာင္ ၾကိဳးစားရပါမယ္။

အေကာင္းေတြ ့တိုင္းလည္း တအား ၀မ္းသာစရာ မလိုသလို
အဆိုးၾကံဳေတာ့လည္း တအား ၀မ္းနည္းစရာ စိတ္ညစ္စရာ မလိုပါဘူး။

ဒီိလိုဆိုေတာ့ သခၤ ါရ ဆိုတာ ေျပာင္းလဲ ေနတာမို ့
ျပဳျပင္လို ့ရတဲ့ သခၤ ါရ ကို ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲလို ့ရနိုင္ပါတယ္။

ခု လက္က်ိဳးသလား မက်ိဳးသလား မသိေသးေပမယ့္
ဆရာ၀န္ေကာင္းကို ေတြ ့ေအာင္ရွာျပီး ကုရင္ ျဖစ္နိုင္ပါတယ္။

သခၤါရ ေပပဲကိုး။ ျပဳျပင္လို္က္ေပါ့။ ေကာင္းသြားမွာပါ။
ျမန္ျမန္ေကာင္းပါေစလို ့လည္း ေမတၱာပို ့သပါတယ္။

ေငြဆိုတာကေတာ့ သံုးနိုင္ဖို ့ ရွာထားတာဆိုေတာ့
လိုအပ္တဲ့ေနရာ သံုးၾကရမွာပဲေလ။
ျဖဳန္းတာမွ မဟုတ္ဘဲ။ ရဲရဲၾကီး သံုးလိုက္ပါ။

က်ားၾကီး ေျခရာၾကီးတဲ့။
နိုင္ငံေတြက ၾကီးေတာ့ ကုန္က်စရိတ္ကလည္း
ဘယ္ေသးပါ့မလဲ။ က်ားက ၾကီးတာကိုးဗ်။

စိတ္ညစ္ မေနနဲ ့ေနာ္။
စိတ္ညစ္တာက လူကိုပါ ထိခိုက္ေစပါတယ္။
စိတ္ညစ္မႈက ကိုယ့္ကို ညွင္းဆဲတာပါ။
စိတ္ညစ္ရင္ ႏွစ္ခါနာတာေပါ့။
ကုိယ္ေရာ စိတ္ေရာ နာတယ္။

စိတ္ကို ေအးေအးေဆးေဆးေလး
ထားနိုင္ေအာင္ နဲနဲေလး ညိမ္ေအာင္လုပ္ေပးပါ။
ညိမ္ဖို ့ကေတာ့ တရားထိုင္ေပါ့ေနာ္။
ဒါဆို စိတ္ခ်မ္းသာမယ္။ ေျဖရွင္းမႈကို ေအးေဆးစြာ
ေကာင္းေကာင္းၾကီး ရသြားပါလိမ့္မယ္။


အားလံုး အစစအရာရာ
အဆင္ေျပပါေစဗ်ာ
ေမတၱာျဖင့္
ဘုန္းဘုန္း

မွတ္ခ်က္။ ။ ခုေလာေလာဆယ္ ဂ်ာမန္ သင္တန္း မရွိေသးပါ။ သင္တန္း ေန ့စဥ္ အေျပးလႊား သြား ေနတုန္းက အေတာ္ေလး ေဆာင္းပါးကို သီးသန္ ့ေရးျဖစ္ေသးတယ္။ ခု ေဆာင္းပါး သီးသန္ ့ ေရးဖို ့ စိတ္က မလာေသးလို ့ စိတ္လာတဲ့ ျပန္စာေလးေတြကို ေဆာင္းပါးအေန ေရးတင္လိုက္ပါတယ္။

ျမတ္ေရာင္နီ
( ၀၄၊ ၀၈ ၊ ၂၀၁၀ )