၀ါက်ြတ္ျပီ ၊ ေကာင္းလိုက္တာ

၀ါက်ြတ္ျပီ ၊ ေကာင္းလိုက္တာ

ဟုိး... ဘုရားရွင္လက္ထက္မွာေတာ့ ရဟန္းေတာ္မ်ားဟာ ၀ါဆိုျပီးတာနဲ ့ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ကို ေလွ်ာက္ထားျပီး ကမၼ႒ာန္းေတာင္းၾကတယ္။ ျပီးေတာ့ သူတို ့ သပၸါယမွ်တမည့္ေနရာကို သြားၾကျပီး တရား အားထုတ္ၾကတယ္။ တကယ္ပီပီ ျပင္ျပင္ အားထုတ္ၾကပါတယ္။ အဲသလိုမ်ိဳး အားထုတ္ၾက ျပီးေနာက္-

၀ါက်ြတ္ျပီ ဆိုတာနဲ ့ ဘုရားရွင္ထံ ျပန္လာၾကတယ္။ ဘုရားရွင္ကို ဖူးေမွ်ာ္ၾက၊ တရားထူး ေလ်ွာက္သူ ေလ်ွာက္၊ ကိုယ္ေတြ ့ၾကံဳသမွ်အေၾကာင္းရာကို ေလွ်ာက္သူက ေလွ်ာက္ထားေလ့ရွိတယ္။

ခုေခတ္ ၀ါက်ြတ္ျပီးခ်ိန္မွာေတာ့ စာေမးပြဲအတြက္ ေလ့လာသူက ဘယ္ထိ ေပါက္ေအာင္ စာၾကည့္ မယ္။ စာက်က္မယ္။ ဆရာမ်ား ကလည္း ဘယ္ေလာက္ထိ ေပါက္ေအာင္ စာ၀ါ ခ်ေပးမယ္ စသျဖင့္ အင္တိုက္ အားတိုက္ ၀ါတြင္း ကာလကို အထူး အားစိုက္ သင္ယူပို ့ခ် ေလ့ခဲ့လာၾကတာ ေတြကို ခဏ ရပ္ဆိုင္း ထားတယ္။ စာ၀ါမ်ား အေတာ္ေတာ္မ်ား ျပီးသြားၾကတယ္။ မျပီးေသးတဲ့ စာ၀ါမ်ားကိုလည္း ေက်ာင္းတိုက္ေပၚမူတည္ျပီး စာ၀ါ ခဏနားတတ္ၾကပါတယ္။ ဘုန္းၾကီး ေဟာလီးေဒးေပါ့ေနာ္။

ရိပ္သာမ်ားကေတာ့ ၀ါတြင္းမွာ တရားစခန္း ရက္ရွည္ အထူးေနနဲ ့ ေဟာတဲ့ ဆရာေတာ္မ်ားက ေဟာ၊ နာတဲ့သူကနာ ျပီးေတာ့ တရားထိုင္ က်င့္ၾကံ အားထုတ္္ၾကသလို ၀ါက်ြတ္ကာလမွာလည္း ၀ါက်ြတ္ ကာလ တရားစခန္းပြဲမ်ား ျပဳလုပ္ၾကပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ ့ရိပ္သာက်လည္း ေဟာလီးေဒးေပါ့ေလ။

နိုင္ငံ အသီးသီးမွာ ရွိေနတဲ့ တကၠသိုလ္က်မ္းျပဳ သံဃာေတာ္ေတြကလည္း သီးစစ္ကို ရည္မွန္းထား သလို ဘယ္ေလာက္ထိ ျပီးေအာင္ ေရးမယ္လို ့ ၀ါတြင္းမွာ အားစိုက္ၾကရသလို မျပီးေသးကလည္း ၀ါက်ြတ္လည္း သူတို ့က မက်ြတ္ အားစိုက္ကာ ေရးေနၾကရတာပါပဲ။

သီးသန္ ့ အရည ေတာထဲမွာသာ အျမဲေနထိုင္ျပီး တရား အားထုတ္တဲ့ သံဃာေတြကေတာ့ ၀ါတြင္း ၀ါပ မထားပဲ အျမဲတမ္းကို ၾကိဳးစားအားထုတ္ၾကတာမို ့ ၀ါက်ြတ္လည္း သူတို ့မွန္းထားတဲ့ ကိေလ သာ မက်ြတ္သမွ် ဆက္လက္ အားထုတ္ ေနၾကရသည္သာ။

( အရညမွာ တရားအားထုတ္တဲ့ သံဃာေတာ္မ်ားစိတ္ကုိေတာ့ အတိက် ေျပာဖို ့မလြယ္ပါဘူး၊ ၀ါတြင္း ၀ါပ အထူးမရွိဘူး လို့လည္း ထင္ပါတယ္။အထင္ျဖင့္ ေျပာျခင္းမွ်သာပါပဲ။)

ကိုယ့္အေနနဲ ့ဒီႏွစ္ ကိုယ့္ကို ျပန္ျပီး သံုးသပ္ၾကည့္ေတာ့ ၀ါတြင္းကာလမွာ ေန ့စဥ္ စာၾကည့္ရမယ္၊ ပ႒ာန္းစာအုပ္ ငါးအုပ္အက်ယ္ ၇ြတ္ဖတ္ပူေဇာ္မယ္ ၊ တရားထိုင္ရမယ္။ ပါဠိ သင္တန္းပို ့ခ်ရမယ္။ ႏွစ္ပတ္တစ္ခါ မဇၥ်ိမနိကာယ္ကို တစ္လ တစ္ခါ သင္ေပးမယ္။ ႏွစ္ပတ္တစ္ခါ တရားေဟာရမယ္ ၊ ေက်ာင္းေ၀ယ်ာ၀စၥ ကိုရင္ေက်ာင္းသား မရိွသည္မို ့ကိုယ္တိုင္ ေသနာသန ၀တ္ ျပဳလုပ္ရမယ္- စသည္စသည္ေပါ့။ ခုလိုမ်ိဳး ဘေလာ့ဂ္ကို အားရင္အားသလို ေဆာင္းပါး ေရးသြားမယ္။ မအားပါက ခ်က္တင္းျဖစ္ေစ၊ ေပးစာျဖစ္ေစ ေဆာင္းပါးအေနနဲ ့ ပို ့စ္အျဖစ္တင္မယ္။ အနည္းဆံုး ဓာတ္ပံုပဲျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ့္အေတြ့ ၾကံဳေတြပဲျဖစ္ျဖစ္ ေရးသြားမယ္ ဆိုတာလည္း အေတာ္ေလး လုပ္ျဖစ္ ခဲ့ပါတယ္။

ခု၀ါက်ြတ္ျပီဆိုေတာ့ စာ၀ါလည္းနားျပီ ၊ တရားေဟာလည္း နားလိုက္ပါျပီ။ ၀ါက်ြတ္ေပမယ့္ မက်ြတ္ ေသးတာက စာၾကည့္ရျခင္း၊ ဘုရား၀တ္ျပဳ ၊ တရားထိုင္ ၊ တရားလာေမးသူ တရားရွင္းျပ ၊ ဘေလာ့မွာ ပို ့စ္တင္ အလုပ္က ခုထက္ထိ မက်ြတ္ေသးပါ။ ေဟာလီေဒးလည္း မရွိ။ ထူးျပီးေတာ့ ဥပုသ္ေန ့လည္းမရွိပါဘူး။

အဲဒီလို အလုပ္မ်ား မက်ြတ္ေသးသလိုမ်ိဳးပဲ ေမာင္ဥာဏ္ အငိုက္မွာ ၀င္ေရာက္လာတဲ့ ဗီဇာမပါတဲ့ ေမာင္ညစ္ေထးတို ့ အုပ္စုက လည္း ကိုယ့္နိုင္ငံမွာ မက်ြတ္ေသး ၊ မလြတ္ေသး ေပကပ္ကပ္ ေပ်ာ္ေန ၾကေလရဲ ့။ ပါပသၼိ ံ ရမတိ မေနာ- ( စိတ္က မဟုတ္တာေလးမွာမွ ေပ်ာ္တာကြ ) ဆိုတဲ့ စာတမ္းကို သူတို ့က အိမ္ေပါက္၀မွာ အပီျပင္ ဆြဲခ်ိတ္ထားၾကေသးတယ္။

( တင္စားဆိုလိုက္သည္။
ကိုယ့္နိုင္ငံ - ျမတ္ေရာင္နီ ။
ေမာင္ဥာဏ္ - ပညာ။
ေမာင္ညစ္ေထး- ကိေလသာ
စိတ္- အိမ္ေပါက္၀။ )

ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ျမန္မာ လူအမ်ားတို ့ အေနနဲ ့လည္း ဒီႏွစ္၀ါတြင္းမွာ ဥပုသ္သီလကို ဘယ္ႏွစ္ဥပုသ္ ေစာင့္မည္ လို ့ ရည္မွန္းခ်က္ ထားခဲ့တဲ့အတိုင္း ျပဳလုပ္ျပိးသြားျပီေပါ့။ ၀ါက်ြတ္သြားျပီကိုး။

( ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ျမန္မာ လူအမ်ားတုိ ့လို ့ ဆိုလိုက္တာဟာ သီရိလကၤာနိုင္ငံက ဗုဒၶဘာသာ လူမ်ိဳးတို ့က တစ္နွစ္လံုးပဲ ဥပုသ္ေစာင့္ပါတယ္။ ၀ါတြင္း ကာလ ၀ါက်ြတ္ကာလ ထူးမရွိဘူး။ သို ့ေသာ္ ျမန္မာ ေစာင့္တဲ့ ဥပုသ္အေရတြက္နဲ ့တြက္ရင္ေတာ့ အတူတူပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ သူတို ့တစ္ေတြက ေပါဟယာ ေဒးေန ့လျပည့္ ဥပုသ္ေန ့ တစ္ရက္ပဲ ေစာင့္ၾကတယ္။ တစ္ႏွစ္ ၁၂ လမို ့ ၁၂ ဥပုသ္ေပါ့ေလ။ ျမန္မာ ေတြကလည္း ၀ါတြင္း ၁၂ ဥပုသ္ ေပါ့။)။

ျမန္မာလူတို ့အဖို ့ ၀ါက်ြတ္ျပီဆိုရင္ အေ၀းတစ္နယ္ ေရာက္သူကလည္း ကိုယ့္နယ္ကုိ အေရာက္ ျပန္ၾက၊ မိဘေတြကို ကန္ေတာ့ၾကနဲ ့၊ ၀ါက်ြတ္ ကာလကိုပဲ ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနၾကပါတယ္။ ေကာင္းလိုက္ တာ။ ပူဇာစ ပူဇေနယ် ၊ ဂါရ၀ နိ၀ါတ မဂၤလာ တရားေပပဲ။

ဒီ ့အျပင္ ေအာင့္အည္း ေစာင့္စည္းကာ အေတာ္ေလး ၀ါက်ြတ္ခ်င္သူမ်ား လည္း ရွိေသးတယ္။ သူတို့ ကလည္း ၀ါက်ြတ္မွ သူတို ့က်ြတ္မွာေလ ၊ ကိုယ္တိုင္ ဖိတ္စာထဲမွာ အရိုက္ခံခ်င္ၾကတာကိုး။ သူတို့ လည္း ေကာင္းလိုက္တာ ၃၈ျဖာထဲ မပါတဲ့ ေလာကီ အာ၀ါဟ၀ိ၀ါဟ မဂၤလာေပပဲ။သို ့မဟုတ္ သူတို ့ အခ်င္းခ်င္း တာ၀န္ ၀တ္တရားေလးေတြ ျပဳက်င့္ရေတာ့မွာမို ့ ေကာင္းလိုက္တာ ။ ပုတၱ ဒါရ - မဂၤလာ တရား ေပပဲ။

အဲဒီလို လူေတြမ်ိဳးကို အားၾကီးၾကိဳက္တဲ့ စာစီ စာရုိက္ စာပံုႏွိပ္တိုက္က လူေတြကလည္း ရွိေသးတယ္ ။ ဖိတ္စာရိုက္ရေတာ့မွာမို ့ စီးပြါးအတြက္ ေပ်ာ္ၾကျပန္ေရာ။ ေကာင္းလိုက္တာ။ အနာကုလ ကမၼ ၊ အန၀ဇၨ ကမၼ မဂၤလာ တရားေပပဲ။

ျပီးေတာ့ သကၤန္းမွာ ကထိန္ ၊ ေက်ာင္းမွာ သိမ္ ဆိုျပီး ၀ါကြ်တ္ကာလက်မွ ကထိန္ အလွဴ ျပဳလုပ္လို ့ရတာမို ့ ေပ်ာ္ၾကျပန္ေရာ။ ေကာင္းလိုက္တာ ။ ဒါန မဂၤလာ တရားေပပဲ။ ကထိန္ကို အေၾကာင္းျပဳျပီး တရားေတြ နာရမွာမုိ ့ တရားနဲ ့ ေပ်ာ္ၾကျပန္ေရာ။ ေကာင္းလိုက္တာ ၊ ဓမၼႆ၀န မဂၤလာ တရားေပပဲ။

လူေတြဘက္က ေပ်ာ္ၾကသလို သံဃာမ်ားကလည္း ဘုရားရွင္ ခ်မွတ္တဲ့ ၀ိနည္းဥပေဒ အတိုင္း ၀ိနည္း သိကၡာပုဒ္ အရ ၀ါဆိုကာ ေနခဲ့ၾကလို ့ ေပ်ာ္ၾကျပန္ေရာ။ ေကာင္းလိုက္တာ။ ၀ိနေယာ စ သုသိကၡိတ မဂၤလာ တရားေပပဲ။ ျပီးေတာ့ လူေတြက ၀ါက်ြတ္ ျပီဆိုတာနဲ ့ကထိန္ သကၤန္း လွဴၾက တာမို ့ တရား ေတာ္ကို ေဟာရျပန္လို ့ တရားနဲ ့ ေပ်ာ္ၾကျပန္ေရာ။ ေကာင္းလိုက္တာ။ သုဘာသိတာ စ ယာ၀ါစာ မဂၤလာ တရားေပပဲ။

တကယ္တမ္းေတာ့ ၀ါတြင္း ၀ါပ
ဘယ္အခ်ိန္ေရာက္ေရာက္ေပါ့ေနာ္ ၊
ေရာက္တဲ့ အခ်ိန္ေလးမွာ -
ေကာင္းလိုက္တာ ။
မဂၤလာ တရားေပပဲ -
ျဖစ္နိုင္ေအာင္ ၾကိဳးစားေနဖို ့ပါပဲ။

မွတ္ခ်က္။ ။ဘုန္းဘုန္း ျမတ္ေရာင္နီ ရဲ ့
လုပ္ငန္းေဆာင္တာ
( ၂၈၊ ၀၇ ၊ ၂၀၁၀ )
ေဆာင္းပါးကို ကိုးကားပါသည္။
(အဟမ္း ...ဟမ္း)

ျမတ္ေရာင္နီ
( ၂၈ ၊ ၁၀ ၊ ၂၀၁၀ )

.