ဥေရာပ ေတြ အရွက္ ရွိလာျပီ
ဟုိတုန္းက ဥေရာပ
ခု ဥေရာပ
စရိယသုတ္
ေဒြ ေမ ဘိကၡေ၀ သုကၠာ ဓမၼာ ေလာကံ ပါေလႏၱိ ၊ ကတေမ ေဒြ ? ဟိရီ စ ၾသတၱပၸၪၥ ၊ ဣေမ ေခါ ဘိကၡေ၀ ေဒြ သုကၠာ ဓမၼာ ေလာကံ န ပါေလယ်ဳံ ၊ န ယိဓ ပညာေယထ မာတာတိ ၀ါ မာတုစၦာတိ ၀ါ မာတုလာနီတိ ၀ါ အာစရိယဘရိယာတိ ၀ါ ဂရူနံ ဒါရာတိ ၀ါ ။ သေမၻဒံ ေလာေကာ အဂမိႆ ၊ ယထာ အေဇဠကာ ၊ ကုကၠဳဋသူကရာ ေသာဏသိဂၤါလာ။ ယသၼာ စ ေခါ ဘိကၡေ၀ ေဒြ သုကၠာ ဓမၼာ ေလာကံ ပါေလႏၱိ ၊ တသၼာ ပညာယတိ မာတာတိ ၀ါ မာတုစၦာတိ ၀ါ မာတုလာနီတိ ၀ါ အာစရိယဘရိယာတိ ၀ါ ဂရူနံ ဒါရာတိ ၀ါ တိ။
တစ္ေန ့ေသာ္ ဂ်ာမန္ ဒကာေလး တစ္ေယာက္အိမ္ကို သြားျပီး ဂ်ာမန္စကားေျပာ ေလ့က်င့္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီလို ေလ့က်င့္ရာမွာ ဒကာက သူတို ့ရဲ ့ ယဥ္ေက်းမႈေတြ ၊ ေရွးေရွးတုန္းက အေၾကာင္းရာေတြ စသျဖင့္ ေျပာျဖစ္ဆိုျဖစ္တယ္ေပါ့။ တစ္ခါတစ္ခါ ေရွးေရွးတုန္းက ဥေရာပ လူတို ့ရဲ ့ ေနပံုထိုင္ပံု စားေသာက္ပံုနဲ ့ ခုေခတ္ ေနပံုထိုင္ပံုေတြကို အေကာငး္ဘက္ တစ္မ်ိဳး အဆိုးဘက္တစ္မ်ိဳး အမ်ိဳးမ်ိဳး လည္း ေျပာပါတယ္။
သူတို ့ငယ္ငယ္တုန္းကဆိုရင္ မဂၤလာနံနက္ခင္းပါ၊ မဂၤလာေန ့လည္ခင္းပါ၊ မဂၤလာညေနခင္းပါ၊ မဂၤလာ ညခ်မ္းပါ ဆိုျပီး မိသားစု အခ်င္းခ်င္းလည္း ႏႈတ္ဆက္ၾကပါတယ္တဲ့။ ကိုယ့္သားသမီးကို ဒီလိုပဲ သြန္သင္ထားေတာ့ ေျပာရမွာ ၀န္မေလးေတာ့ဘူးေပါ့။
ခုေခတ္မ်ားမွာေတာ့ မိသားစုခ်င္း ေျပာလာတာ နည္းလာတယ္။ ဒါက မေကာင္းတဲ့ အခ်က္ပါတဲ့။
ေအး ဟုတ္တယ္ကြ။ တို ့ဆီမွာလည္း ဟုိတုံးက လူၾကီးေတြက သြန္သင္တယ္၊ ေက်ာင္းေတြမွာ လည္း ဘုရားရွိခိုးရတယ္ ၊ ငါးပါးသီလယူရတယ္၊ လူၾကီးေတြကိုလည္း ရိုေသၾကတယ္။ ခုေခတ္ အားနည္းလာက်တယ္။ ဘာသာေရးေတြေပါ့။ သို ့ေသာ္ ကိုယ္က မဂၤလာပါ ဆို တာကေတာ့ ဟိုတယ္နဲ ့ေက်ာင္းေတြမွာပဲ အသံုးျပဳတတ္ၾကတာပါတယ္ လို ့ ေျပာလိုုက္ပါတယ္။
ေနာက္ျပီး ေတာ္ေတာ္ေလး ေရွးက်တဲ့ သူတို ့ဓာတ္ပံုကို ၾကည့္ျပီး ကိုယ္က ေျပာလိုက္ပါတယ္။ ဟုိတုန္းက ဥေရာပ လူေတြက အေပၚပိုင္း အ၀တ္စားမ၀တ္ၾကဘူးေနာ္။ ၾကည့္ပါ့လား ဒကာ့ စာအုပ္ ထဲေလ။ စာအုပ္ကို ထိုးျပလိုက္တယ္။
ဟုတ္တယ္။ ဟိုတုန္းက စစ္တိုက္ၾကရင္ ေယာက်ာ္းေတြကလည္း တစ္ကိုယ္လံုးကို မ၀တ္တာ။ မ၀တ္တဲ့အေၾကာင္းက တစ္ကိုယ္လံုးဆီလူးထားျပီး တစ္ေယာက္နဲ ့ တစ္ေယာက္နဲ ့ တစ္ေယာက္ ထိုးစစ္ တိုက္စစ္ လုပ္တဲ့အခါ ကိုယ့္မထိေအာင္ ၊ ေခ်ာ္ထြက္ေအာင္တဲ့။
အင္းဟုတ္ျပီကြာ။ ဒကာေတြကေတာ့။ ဒကာမေတြပံုကလည္း အ၀တ္မတာေတြ ေတြ ့တာကေရာ ဘာလို ့လဲ ေမးလိုက္ေတာ့-အိမ္ေထာင္ၾကျပီးရင္လည္း မ၀တ္ၾကေတာ့ဘူး။ တစ္ခ်ိဳု ့လည္း အိမ္ေထာင္မက်ခင္လည္း မ၀တ္ၾကဘူး။ ( အြမ္ ..ဘာထူးေသးလဲ )။ ဘာလို ့လဲ ဆုိေတာ့ အ၀တ္ မပါတာက အလွေပၚလြင္တယ္။ ပိုၾကည့္ေကာင္းတယ္။
ဟုတ္သလား ၊ မဟုတ္သလား။ အေရွ ့နဲ ့ အေနာက္ အျမင္ကြာေနတာလား။ သူေျပာတာက အေရွ ့နဲ ့အေနာက္ အျမင္မတူဘူး လို ့ေျပာရမလား မသိဘူး။ တူသလားလည္း မသိဘူး။ တစ္ခုခုပါပဲ။
ဒီလိုနဲ ့ ျမတ္စြာဘုရား ေဒသနာကို ျပန္လည္ကာ အမွတ္ရမိပါတယ္။
ေလာကမွာ ျဖဴစင္လွပတဲ့ တရားႏွစ္ပါးက ေစာင့္ေရွာက္ေနတာပါ။ အဲဒီ တရားႏွစ္ပါးက ဟိရိ- အရွက္၊ နဲ ့ ၾသတၱပၸ- အေၾကာက္ ဆိုတာပါပဲ။ ဒီတရား ႏွစ္ပါးသာ ထင္ရွားမရွိခဲ့ရင္ အေမ ၊ ေဒၚၾကီး ၊ ေဒၚေလး ၊ ဆရာကေတာ္ ၊ လူၾကီးကေတာ္ ရယ္ ဆိုျပီး အထူး ရွိမွာ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ အကုန္လံုး ေရာေကာ ေသာေကာ ပ်က္စီးၾကပါလိမ့္မယ္။
ဥပမာ-ဆိတ္သုိးေတြလို ၊ ၾကက္၀က္ေတြလို ၊ အိမ္ေခြး ေတာေခြးေတြလို ျဖစ္မယ္ေပါ့။ ေလာကမွာ ျဖဴစင္လွပတဲ့ တရားႏွစ္ပါးက ထိန္းေနလို ့သာ အေမ ၊ ေဒၚၾကီး ၊ ေဒၚေလး ၊ ဆရာက ေတာ္ ၊ လူၾကီး ကေတာ္ရယ္ ဆိုျပီး သတ္သတ္မွတ္မွတ္ ထားျပီး ေနထိုင္ၾကတာျဖစ္ပါတယ္။ ( စရိယသုတ္၊ အဂုၤတၱရနိကာယ္)
ျမတ္စြာဘုရားရွင္ကလည္း ဖုံုးသင့္တဲ့အရာသံုးမ်ိဳးကို ေဟာျပထားတဲ့ေနရာမွာလည္း မာတုဂါမေခၚ မိန္းတို ့၏ အဂၤါၾကီးငယ္ အသီးသီး ဖုံုးသင့္တယ္။ ျဗာဟၼဏ ပုဏၰားတို ့ရဲ ့မႏၱာန္ ၊ မိစၦာဒိ႒ိ ဆိုတဲ့ အျမင္မွားမႈေတြ ဖုံးသင့္တယ္။ မထုတ္ေဖၚသင့္ဘူး။ မက်ယ္ျပန့္သင့္ဘူးတဲ့။ ( အဂုၤတၱရနိကာယ္)
ဒီလိုဆိုေတာ့ ဟုိတုန္းက ဥေရာပေတြလို မဟုတ္ေတာ့ဘဲ ခုေခတ္ဥေရာပလူေတြက အ၀တ္ကို လံုလံုျခံဳျခံဳ၀တ္လာၾကတာေတြ ့ပါတယ္။ ( ေရခ်ိဳးဆိပ္ ခ်ြင္းခ်က္ေပါ့)။ ဟိုတုန္းကလို အျပင္ဘက္မွာ ၀တ္လစ္စလစ္အထိ မေတြ့ ရေတာ့ဘူးေပါ့ေလ။ ဥေရာပေတြ အရွက္ရွိလာျပီ ဆိုပါရေစေတာ့။
မွတ္ခ်က္။ ။ ဖုံးသင့္တာ ဖုံး။
ရွက္သင့္တာ ရွက္။
ေၾကာက္သင့္တာ ေၾကာက္ ၾကဖို ့အတြက္
ရည္ရြယ္ပါသည္။
ျမတ္ေရာင္နီ
( ၂၁ ၊ ၁၀ ၊ ၂၀၁၀ )
.
No comments:
Post a Comment