ကိုယ္၀န္ေဆာင္သူမ ေလး ေရ သရဏဂုမ္ကို အျမဲရြတ္ေနာ္

ကိုယ္၀န္ေဆာင္သူမ ေလး ေရ
သရဏဂုမ္ကို အျမဲရြတ္ေနာ္

သင္တန္းအသစ္က လူမ်ိဳးစံု ၊ ဘာသာစံု ၊ နိုင္ငံစုံ ျဖစ္ေလေတာ့ ဘာသာစကားေတြလည္း အမ်ိဳးမ်ိဳး ၾကားရတယ္။ ၾကားရတာကို အဓိက ေျပာခ်င္တာမဟုတ္ဘူး၊ အဲဒီအထဲမွာ ခင္မင္ရတဲ့ သူေတြကို ကိုယ္ေျပာခြင့္ရလိုက္တာေလးကို ေျပာခ်င္တာ။

ခင္တာက ကိုယ့္ရဲ ့ အိမ္နီးနားခ်င္း အင္ဒုိေကာင္ေလး ၊ တရုတ္မေလးနဲ ့ ဗီယမ္နမ္မေလးေတြက ပိုခင္ျဖစ္တယ္။ အျခားဥေရာပ ေကာင္ေလး ေကာင္မေလးေတြကေတာ့ ခင္ေတာ့ ခင္ပါရဲ ့။

ခင္မင္တဲ့ အရိပ္အေရာင္က နည္းတယ္။
၀တၱရားမျပတ္ရံုေလာက္ႏႈတ္ဆက္ၾကတယ္။

ဒါေပမယ့္ တရား၀ါသနာပါတဲ့ ဥေရာပေကာင္ေလးေတြကေတာ့ တရားထိုင္ပံု ထိုင္နည္း ေမးလိုက္ ေျဖလိုက္နဲ ့ ဆိုေတာ့ နဲနဲပါးပါး ရင္နီးတယ္္လို ့ ေျပာလို ့ရေသးတယ္။

အဲဒီအထဲမွာေတာ့ ဗီယက္နမ္မေလးက ေတာ္ေတာ္ေလး ခင္မင္တယ္၊ ေန ့စဥ္ဆိုသလို အနီးကပ္ လည္း ထိုင္ျပီး စကားေျပာရ၊ ေလ့က်င့္ရတာ ဆိုေတာ့ ခင္မင္မႈပိုတာေပါ့။

ခင္မင္မႈ ပိုသေလာက္လည္း သူရဲ ့ ပါလာတဲ့ အစားေသာက္ကိုလည္း ေက်ြးပါတယ္။ ညေန မစား ေကာင္း ဘူးလို ့ ရွင္းေျပာမွပဲ ျပန္ရုတ္သိမ္းသြားတာ။

ျပီးေတာ့ သူရဲ ့ဘာသာတရားကိုလည္း ေျပာျပတယ္။ ဗုဒၶဘာသာပါတဲ့။ ဂ်ာမနီမွာ ဗီယက္နမ္ ဘုန္းၾကီး ေက်ာင္း ၊ ဘုရားေက်ာင္း ရွိတယ္။ အဲဒီမွာ တစ္ရံ တစ္ခါ သြားလည္ပါသတဲ့။ သြားလည္ရံု သက္သက္ပါပဲ။ ဘာမွ အထူးရြတ္ဆိုတာ ၊ ၀တ္ခ်တာ၊ တရားထိုင္ေတာ့မရွိဘူး ေျပာတာပါပဲ။ ေအာ္..ဘုရားလည္ ေက်ာင္းလည္ ဆိုတာ ဒါေျပာတာ တူရဲ ့ေနာ္။

အင္း သူေျပာသမွ် ကိုယ္လည္း နားေထာင္ပါတယ္။ လည္တာ ေကာင္းတာေပါ့ စသျဖင့္ ေဖာ္လို ေလး ဟာမိုနီျဖစ္ေအာင္ လိုက္ေပးပါတယ္။ ေရွ ့က ပင္တိုင္ အဆိုေတာ္လည္း ျမဴးေစေရာေပါ့။

ျပီးေတာ့ သူ ့ကို ၾကည့္ျပီး ကိုယ္က ေတြးမိတယ္။ သူ ့က ငါ့ကို တကယ္ခင္တာပဲ။ ဘုန္းၾကီးလို ့လည္း သိတာပဲ။ ဘုန္းၾကီးလို ေလးစားတဲ့ အရိပ္ေရာင္ ရွိတယ္။

ဒါေၾကာင့္ သူနဲ ့ပါတ္သက္ျပီး အေတြးေတြက ေလွၾကီးထိုး ရိုးရိုုး ေတြးမိတယ္။ ဗုဒၶဘာသာနဲ ့ထိေတြ ့ ့ေအာင္ သူ ့ကို အဂုၤလိမာလ သုတ္ရြတ္ခိုင္းရရင္ေကာင္းေလမလားေပါ့။

ဘာလို ့လည္း ဆိုေတာ့ သူ ့မွာ ကိုယ္၀န္ေဆာင္ထားတာက ေျခာက္လ ရွိေနျပီ။ နီးေနျပီသားဖြားဖို ့က၊ ကိုးလလြယ္ ဆယ္လဖြားဆိုတာကိုး။

ခုခ်ိန္က ရြတ္တတ္ထားမွ ေမြးဖြားခါနီး ရြတ္လိုက ေဒါင္းေဒါင္းေျပး ဆိုနိုင္ျပီး ေလွ်ာေလွ်ာရႈရႈ ေမြးဖြား နိုင္မယ္ေပါ့။ အဲလိုခ်ည္း ရိုးရိုး အအ- ေတြးတာပါဆို။ ( ငါကြ ၊ အ-တာ ၾကြားလိုက္အံုးမယ္)။

အဲလို ကိုယ္က ေတြးမိတာလည္း မေျပာနဲ ့ ။ ကိုယ္ျဖတ္သန္းလာတဲ့ အေတြ ့ၾကံဳေၾကာင့္ ယုံၾကည္မႈက ထက္သန္မႈ ရွိေနတာကိုး။

အဂုၤလိမာလသုတ္ဆိုတာလည္း သီရိလကၤာနိုင္ငံ မွာေတာ့
ကိုယ္၀န္ေဆာင္မေတြဟာ ေမြးဖြားခါနီး အခါမွာဆိုရင္
ဘုန္းၾကီးေတြကို ပင့္တယ္။ ဘုန္းၾကီးမ်ားက အျခားပရိတ္ကို
တစ္ေခါက္သာ ရြတ္ျပီး အဂုၤလိမာလသုတ္ကို ၇ ေခါက္
ရြတ္တယ္။ အဲဒီ ပရိတ္ေရကို ကိုယ္၀န္ေဆာင္သူမတို ့က
ယံုၾကည္စြာ ပရိတ္ေရကို ေသာက္တယ္ေပါ့။
( မယံုမရွိနဲ ့၊ ကိုယ္ေတြ ့ ရြတ္ခဲ့တာ မ်ားသည္။)

ကိုယ္၀န္ေဆာင္တဲ့ ဒကာမကိုယ္တိုင္ကလည္း ေန ့စဥ္ရြတ္တယ္ တဲ့။ (ဒါကေတာ့ သူတုိ ့ေျပာတာပဲ။)

အဂုၤလိမာလသုတ္ဆိုတာက တကယ္ေတာ့ သစၥာအဓိ႒ာန္ပဲ..

အဂုၤလိမာလ လူ ့ဘ၀က ရက္ရက္စက္စက္ လူေတြကို ၉၉၉ ေယာက္ေတာင္သတ္ခဲ့ျပီး လက္ညိဳး ေတြကို စုေဆာင္းခဲ့တာ ေနာက္ဆုံးေတာ့လည္း ဘုရားရွင္နဲ ့ေတြ ့ေတာ့ အကုသိုလ္ ကိေလသာေတြ ကို အရိယာမဂ္နဲ ့ ျပတ္ျပတ္သားသား အျပီးသတ္ထိ သတ္နိုင္ခဲ့တဲ့ ရဟႏၱာ အရွင္ျမတ္ၾကီးပါ။

မေကာင္းတာ ရက္ရက္စက္စက္ လုပ္ခဲ့တာဟာ စိတ္ေကာင္း မရွိလို ့ေတာ့ မဟုတ္ရွာဘူး၊ စိတ္ ေကာင္း အျပည့္၀ရွိပါတယ္။ သူ ရဲ ့ဆရာေလးစားမႈေၾကာင့္ ဆရာ ေျပာသည့္အတိုင္း ဆရာ ေက်းဇူး ဆပ္လို လို ့ သာသတ္ခဲ့ရတာပါ။

ဘုရားရွင္နဲ ့ေတြ ့မွသာ အဲဒီ ဆရာေျပာသမွ် လုပ္ခဲ့တဲ့ အျမင္မွားမႈေတြ ေပ်ာက္သြားပါတယ္။ အျမင္ မွားမႈနဲ ့အတူ ခ်စ္ျခင္း မုန္းျခင္းေတြမရွိ၊ လြန္ေျမာက္သြားတဲ့ အရွင္ေကာင္း အရွင္ျမတ္ပါ။

ရဟႏၱာျဖစ္ျပီး ေနာက္မွာ တစ္ေန ့ေတာ့ ရြာထဲ ဆြမ္းခံ အ၀င္ ကိုယ္၀န္ေဆာင္သူမ မီးမဖြားနိုင္လို ့ တအီးအီး ညီးတြားသံကို ၾကားျပီး သနားစိတ္အျပည့္ျဖစ္သြားတယ္။

ေက်ာင္းေရာက္တာနဲ ့ သူ ့စိတ္ထဲမွာ ရွိတဲ့အတိုင္း
ဘုရားရွင္ကို ေလွ်ာက္ထားတယ္။ ဘုရားရွင္က
သားဖြားလြယ္ကူေစေရး သစၥာဓိ႒ာန္ေပးေခ်လို ့
မိန့္ေတာ္မူတာနဲ ့ပဲ အရွင္ျမတ္ၾကီးက ကိုယ္၀န္ ေဆာင္
အမ်ိဳးသမီးရွိရာသြားျပီး...

ယေတာ'ဟံ ဘဂိနိ အရိယာယ ဇာတိယာ ဇာေတာ၊
နာဘိ ဇာနာမိ သၪၥိစၥ ပါဏံ ဇီ၀ိတာ ေ၀ါေရာေပတာ ၊
ေတန သေစၥန ေသာတၳိ ေတ ေဟာတု ၊
ေသာတၳိ ဂဗၻႆ။

နိႆယ-

ဘဂိနိ- ႏွမ၊ အဟံ- ငါသည္၊ ယေတာ- အၾကင္အခါမွ၊ ( ပ႒ာယ- စ၍၊ )၊ အရိယာယ- ျမတ္ေသာ၊ ဇာတိယာ-အျဖစ္ျဖင့္၊ ဇာေတာ-ျဖစ္၏၊ တေတာ - ထိုအခါမွစ၍၊ သၪၥိစၥ- ေသေစလိုေသာ ေစတနာ ရွိသည္ျဖစ္၍၊ ပါဏံ- အသက္ရွိေသာ သတၱ၀ါကို ၊ ဇီ၀ိတာ- အသက္မွ၊ ေ၀ါေရာေပတာ-ခ်ဖူး၏ဟူ၍၊ နာဘိဇာနာမိ- ငါမသိ။ ေတန သေစၥန- ထိုသို ့မွန္ေသာစကားျဖင့္၊ ေတ-သင့္အား၊ ေသာတၳိ- ခ်မ္းသာ ျခင္း သည္၊ ေဟာတု-ျဖစ္ပါေစသတည္း၊ ဂဗၻႆ-၀မ္း၌ရွိေသာသတၱ၀ါအား၊ ေသာတၳိ-ခ်မ္းသာျခင္း သည္၊ ေဟာတု-ျဖစ္ေစသတည္း။

( ဆယ္ေစာင္တြဲ ၊ ဟံသာ၀တီမူ၊ စာ-၂၂၃)

အဓိပၸါယ္မွာ-

ႏွမ ... ငါဟာ အရိယာ ျဖစ္ျပီးကတည္းက

သတ္လိုတဲ့ စိတ္ထားနဲ ့သက္ရွိသတြာကို မသတ္ဖူးဘူး။
ဤမွန္ကန္ေသာ ငါရဲ ့ သစၥာ စကားေၾကာင့္
ငါ့ႏွမ ခ်မ္းသာပါေစ၊ သားလည္း ခ်မ္းသာပါေစ။

( ခုေခတ္ အလိုဆိုရင္ေတာ့ ညီမလိုု ့ပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊
အမ၊ မမ လို ့ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ဘာသာျပန္ရပါ့မယ္။
ေခတ္ထဲမွာ ႏွမလို ့ေခၚတာ ရွားသြားျပီ ဟုထင္ပါတယ္။
ဘဂိနိ ဟာ ညီမ၊ အမ ႏွစ္ခုစလံုးဆိုင္ပါတယ္၊ Sister လိုပါပဲ။)

အင္း... ဒီသုတ္ကို သူ ့ရြတ္ခိုင္းရင္ ေကာင္းမလား ၊ ေတြးေတာျပီးခ်ိန္မွာ မျဖစ္ေသးပါဘူးေလ၊ ဆိုတဲ့ အေတြးက ၀င္ျပန္တယ္။ ဒီေလာက္ေခတ္မီတဲ့ ေခတ္ၾကီးမွာ ေမြးဖြားရတာ အဆင္မေျပရင္ ေအးေအး ေဆးေဆး ခြဲေမြးေနၾကတာ။ သူလည္း ပထမ တစ္ေယာက္ေမြးဖြားျပီးျပီဆိုပဲ။

မျဖစ္ေသးပါဘူးေလ၊ဒါကို ေျပာလို ့ကေတာ့ ကြန္ပလိန္းတတ္ခ်င္တတ္မယ္။ ကိုယ္ကပဲ ေခတ္ေနာက္ က်တယ္ ျဖစ္မယ္။ ကြန္ပလိန္း မတတ္ရင္ေတာင္မွ စိတ္ထဲမွာ သာထားျပီး သိပ္သေဘာ မက် ေလာက္ ပါဘူးေလလို ့ေတြးမိပါတယ္။

ဒါနဲ ့ပဲ ေနာက္တစ္မ်ိဳး အၾကံတစ္ခု ရသြားတယ္။ မိဘတိုင္း သားသမီးကို ခ်စ္ၾကတယ္။ အေမက ပိုျပီးေတာင္ ခ်စ္တာေတြ ့ရတယ္။ အလွပၾကိဳက္တဲ့ အေမေတာင္ သားသမီး ရလာရင္ ကိုယ့္အတြက္ အလွပကုန္ဖို ့ရာ ႏွေျမာျပီး ၊ သားသမီး အတြက္ ကုန္ခ်င္သေလာက္ကုန္စိတ္ထားျပီး ၀ယ္ျပီး အလွ ဆင္တတ္ၾကတယ္။ ကိုယ္ေကာင္းေကာင္း မစားရရင္ေန ကိုယ္သားသမီး၀ရင္ ျပီးတာပဲ ဆိုျပီး ေကာင္းတာလည္း ေက်ြးေမြးတတ္ၾကတယ္။

ဒီသေဘာေတြကို ကိုယ္လည္း သေဘာေပါက္ ထားေလေတာ့ ဗီယက္နမ္မေလးကို ဒီလို ေျပာလိုက္ ပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာ ဆိုေတာ့ေလ၊ ဒါေလးရြတ္ရင္ေကာင္းတယ္။ မနက္တစ္ေခါက္ ညေနတစ္ေခါက ္ေပါ့။

ဗုဒၶံ သရဏံ ဂစၦာမိ၊

ဓမၼံ သရဏံ ဂစၦာမိ၊

သံဃံ သရဏံ ဂစၦာမိ။

ဒါကို သရဏဂမန လို ့ေခၚတယ္- ဆိုတာလည္း ရွင္းျပရေသး။

အဲဒါရြတ္ရင္ သားသမီး က်န္းမာတယ္။ ခ်မ္းသာတယ္။
ဗုိက္ထဲက သားသမီး အတြက္ ရြတ္ေပးပါေနာ္။
သူ ့အတြက္ ဆိုတာထက္ သားသမီး အတြက္လို ့
ထပ္ခါ ထပ္ခါ ေျပာလိုက္ပါတယ္။

ကိုယ္ကလည္း အသံေန အသံထားနဲ ့ ရြတ္ျပပါတယ္။ သူကလည္း သေဘာက်လို ့။ အဲလို မရြတ္ တတ္ရင္ ေနပါ။ ဒါက ဘုန္းၾကီးသံစဥ္။ ပံုမွန္ရြတ္လည္း ရတယ္။ ရြတ္စမ္းပါ့ ဆိုျပီး သူ ့ကို ရြတ္ခိုင္းခဲ့ ပါတယ္။ သူေကာင္းေကာင္း ရြတ္တတ္သြားျပီ။ ႏွစ္ခါ သံုးခါေလာက္ေတာ့ ျပင္ေပးရတာေပါ့ေလ။

ဗုဒၶဘာသာ ေတာ့ ဗုဒၶဘာသာပါပဲ။ ဗုဒၶဘာသာက ျမန္မာ ၊
သီရိလကၤာ၊ ထိုင္း တို ့လို ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာ မဟုတ္ေတာ့
သရဏဂုမ္ ပါဠိ မရတာ ရွိမွာေပါ့ေလ။

( အဲ... ျမန္မာဗုဒၶဘာသာမွန္ရင္ သရဏဂုမ္ ပါဠိ ရကို ရရမယ္။
ဒါမွ ဗုဒၶဘာသာ လို ့ လက္မေထာင္ ေျပာလို ့ ျဖစ္မွာ။
ဗုဒၶဘာသာ အစ သရဏဂုမ္ က ဆိုရင္ မမွားဘူး။)

သူ ့မွာ သဒၶါေတာ့ရွိသားပဲ၊ ဘုန္းၾကီးမွန္းသိတယ္။ ေပးခ်င္တယ္။ ဘုရားေက်ာင္းမွန္းသိတယ္။ သြားခ်င္တယ္။ အဲဒါနဲ ့ပဲ သရဏဂုမ္ ကို ကမၼ႒ာန္း အေနနဲ ့ေပးလိုက္တာပါ။

အဘိဓမၼာ လက္သန္း အ႒ကထာက်မ္းက ဆိုထားတာ ရွိပါတယ္။

ပင္ကိုယ္က ေကာင္းေနေသာ သဒၶါတရားသည္ ဘုရားစေသာ အာရံုမ်ားနွင့္ ေတြ ့ၾကံဳလ်င္ အတိုင္း ထက္ အလြန္ တံခြန္နွင့္ ဘုရား ကဲ့သို ့ တိုးတက္ ဖြံ ့ထြားလာဖြယ္ရွိေသာေၾကာင့္ ဗုဒၶါနဳႆတိ၊ ဓမၼာနဳႆတိ၊ သံဃာနဳႆတိ ၊ သီလာနဳႆတိ ၊ စာဂါနဳႆတိ၊ ေဒ၀တာနဳႆတိ ၆ပါးသည္ သဒၶါ စရိုက္ရွိသူႏွင့္ သင့္ေလ်ာက္ပတ္၏။

( အေျချပဳ သျဂၤ ိဳဟ္ -စာ- ၅၅၂)

ဗုဒၶါနဳႆတိအာဒေယာ ဆ သဒၶါစရိတႆ။
( အဘိဓမၼတၳ သဂၤဟ ပါဠိ )

ဗီယက္နမ္မေလး ကို ေပးလိုက္တဲ့ သရဂုမ္ ပါဠိကေတာ့ ဗုဒၶါနဳႆတိ ၊ ဓမၼာနဳႆတိ ၊ သံဃာနဳ ႆတိ ဆိုတဲ့ အနဳႆတိ သံုးပါးကို တစ္ခါတည္း ပြါးမ်ားျပီး ျဖစ္သြားပါေလေရာလား။ ( သမထ ဘာ၀နာ လို ့ေခၚပါတယ္။)

ပြါးမ်ားျခင္းရဲ ့ အက်ိဳးေက်းဇူးမ်ားကေတာ့
ေျပာမကုန္ ၾကံဳဘူးမွ သိပါလိမ့္မယ္။
(အက်ိဳးေပးမႈကို ခ်န္လွပ္ခဲ့ပါရေစ။)

ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ့္အေနနဲ ့ကမၼ႒ာန္း အေပးလြဲတယ္ ေျပာေျပာ ၊ အဂုၤလိမာလသုတ္ပဲ ရြတ္ခိုင္းသင့္ တယ္ပဲ အျပစ္တင္ ေ၀ဖန္ ေျပာေျပာပါေလ၊ ကာလံ ေဒသံမို ့ကိုယ္ကေတာ့ သရဏဂုမ္ကိုပဲ သူ ့ကို စာရြက္မွာ ေရးသင္ေပးျပီး ရြတ္ခိုင္းလိုက္ပါေတာ့တယ္။

ကိုယ္၀န္ေဆာင္သူမေလးေရ
သရဏဂုမ္ကို အျမဲရြတ္ေနာ္.....

မွတ္ခ်က္။ ။ ကိုယ္ေတြ ့ ေလးေတြကို တင္ျပျခင္းပါ။

ၿမတ္ေရာင္နီဆိုတဲ႕ အတိုင္း အေရာင္ေတြစံုလြန္းလို႕
စာဖတ္ျပီးတိုင္း မ်က္စိကို အနားေပးရတယ္ ဦးဇင္းေရ။
ကာလာကိုနည္းနည္းေလးေလွ်ာ႕ေစခ်င္ပါတယ္ဘုရား။
ေမတၱာမ်ားစြာျဖင့္..
ဟုတ္ပါပီ။ ေမတၱာမ်ားစြာဆိုေတာ့လည္း ေက်းဇူးပါ။
ကာလာ အနည္းငယ္ ေလွ်ာ့လိုက္တယ္။
လွေစခ်င္လိုလို ့ ေဆးမွင္ေၾကာင္ထိုး
ေဆးေၾကာင့္ ပိုရုပ္ဆိုးသြားတဲ့ ..သေဘာေပါ့ေလ။
တကယ္ေတာ့ ကိုယ့္ေစတနာက စာဖတ္သူေတြကို
စာသားတင္ မွတ္သားေစခ်င္တာ မဟုတ္ဘူး၊
စာအေနထား၊ ဘေလာ့ အေနထား လွလွပ ေတြ ့ေစခ်င္ေသးတာ။
သို ့ေသာ္...သို ့ေသာ္...

ျမတ္ေရာင္နီ
( ၂၅ ၊ ၀၇ ၊ ၂၀၁၀ )

.