လုပ္ငန္းေဆာင္တာ

လုပ္ငန္းေဆာင္တာ





ပရိယတၱိ - စာေလ့လာ သင္ယူျခင္း






ပရိယတၱိ- စာေပ သင္ၾကား ပို ့ခ်ျခင္း





ပရိယတၱိ- ဘုရားရွင္အား ပ႒ာန္းရြတ္ဖတ္ ပူေဇာ္ျခင္း




ပရိယတၱိ- တစ္ဦးခ်င္း ေမးလာပါက
ေျဖၾကား ရွင္းလင္းေပးရျခင္း





ပရိယတၱိ- ကိုယ္သိသမွ် တရားမ်ားကို
တရားနားပရိသတ္တို ့အား
ျပန္လည္ ျဖန္ ့ေ၀ ေဟာၾကားျခင္း





အာမိသာႏုဂၢဟ- သဒၶါတရားရွိသူတို ့၏
ဒါနကို ခ်ီးေျမွာက္ေပးျခင္း




သံဃကမၼ- သံဃာေတာ္တို ့ ကံၾကီးကံငယ္၌
ပင့္ဖိတ္ရာမွာ ပါ၀င္ၾကြေရာက္ ခ်ီးျမွင့္ရျခင္း

ပဋိပတၱိ- ျမတ္စြာဘုရားရွင္၏ အဆံုးမ အားေလ်ာ္စြာ
တတ္နိုင္သေရြ ့လိုက္နာက်င့္သံုးျခင္း

လုပ္ငန္းေဆာင္တာ

ဟုိး... ဘုရားရွင္လက္ထက္မွာေတာ့ ရဟန္းေတာ္မ်ားဟာ ၀ါဆိုျပီးတာနဲ ့ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ကို ေလွ်ာက္ထားျပီး ကမၼ႒ာန္းေတာင္းၾကတယ္။ ျပီးေတာ့ သူတို ့ သပၸါယမွ်တမည့္ေနရာကို သြားၾကျပီး တရား အားထုတ္ၾကတယ္။ တကယ္ပီပီ ျပင္ျပင္ အားထုတ္ၾကပါတယ္။

၀ါက်ြတ္ျပီ ဆိုတာနဲ ့ ဘုရားရွင္ထံ ျပန္လာၾကတယ္။
ဘုရားရွင္ကို ဖူးေမွ်ာ္ၾက၊ တရားထူး ေလ်ွာက္သူ ေလ်ွာက္၊
ကိုယ္ေတြ ့ၾကံဳသမွ်အေၾကာင္းရာကို
ေလွ်ာက္သူက ေလွ်ာက္ထားေလ့ရွိတယ္။

ခုေခတ္မွာေတာ့ စာေမးပြဲအတြက္ ေလ့လာသူက ဘယ္ထိ ေပါက္ေအာင္ စာၾကည့္မယ္။ စာက်က္မယ္။ ဆရာမ်ား ကလည္း ဘယ္ေလာက္ထိ ေပါက္ေအာင္ စာ၀ါ ခ်ေပးမယ္ စသျဖင့္ အင္တိုက္ အားတိုက္ ၀ါတြင္း ကာလကို အထူး အားစိုက္ သင္ယူပို ့ခ် ေလ့လာၾကတာ ေတြ ့ရပါတယ္။

ရိပ္သာမ်ားကေတာ့ တရားစခန္း ရက္ရွည္ အထူးေနနဲ ့
ေဟာတဲ့ ဆရာေတာ္မ်ားက ေဟာ၊ နာတဲ့သူကနာ၊
ျပီးေတာ့ တရားထိုင္ က်င့္ၾကံ အားထုတ္္ၾကပါတယ္။

နိုင္ငံ အသီးသီးမွာ ရွိေနတဲ့ တကၠသိုလ္က်မ္းျပဳ
သံဃာေတာ္ေတြကလည္း သီးစစ္ကို ရည္မွန္းထားသလို
ဘယ္ေလာက္ထိ ျပီးေအာင္ ေရးမယ္ေပါ့။

သီးသန္ ့ အရည ေတာထဲမွာသာ
အျမဲေနထိုင္ျပီး တရား အားထုတ္တဲ့ သံဃာေတြကေတာ့
၀ါတြင္း ၀ါပ မထားပဲ အျမဲတမ္းကို
ၾကိဳးစားအားထုတ္ၾကတယ္ေပါ့။

( အရညမွာ တရားအားထုတ္တဲ့
သံဃာေတာ္မ်ားစိတ္ကုိေတာ့
အတိက် ေျပာဖို ့မလြယ္ပါဘူး၊
၀ါတြင္း ၀ါပ အထူးမရွိ ဟုလည္းထင္ပါတယ္။
အထင္ျဖင့္ ေျပာျခင္းမွ်သာပါပဲ။)

အဲလိုနဲ ့ ကိုယ္ရည္မွန္းခ်က္သလို အထူး ေလးနက္စြာ
သႏၷိ႒ာန္ ခ်ထားျပီး လုပ္ၾကတယ္။
အဓိ႒ာန္ ပါရမီ လို ့စာအလို ဆိုခ်င္ ဆိုရမွာေပ့ါေလ။

ကိုယ့္အေနနဲ ့ဒီႏွစ္ ဘာလုပ္မလဲ ကိုယ့္ကို ျပန္ျပီး သံုးသပ္ၾကည့္ေတာ့ ၀ါတြင္းကာလမွာ ေန ့စဥ္ စာၾကည့္ရမယ္၊ တရားထိုင္ရမယ္။ ဘယ္ေလာက္ထိ ၾကည့္ရမယ္၊ ဘာျဖစ္ရမယ္လို ့ေတာ့ ရည္မွန္း ခ်က္ အထူးမရွိပါဘူး။ ပံုမွန္အလုပ္ကို ပုံမွန္ အလုပ္လုပ္တဲ့ သေဘာပါ။

အထူးၾကည့္မယ္ မွန္းထားတာကေတာ့ တစ္လအတြင္း သုတ္တစ္သုတ္ သို ့မဟုတ္ ႏွစ္သုတ္ကုိ ဂ်ာမန္လို နားလည္ ေအာင္ၾကည့္မယ္။ ဂ်ာမန္ဘာသာလို ေဟာနိုင္ေျပာနိုင္ဖို ့ေပါ့။

စာ၀ါပို ့ခ်ရမယ္။ ပါဠိကို သင္တန္းသားတို ့
အေတာ္သင့္ရသြားသည္အထိ ၾကိဳးစားသင္ရမယ္။
ႏွစ္ပတ္တစ္ခါ။

မဇၥ်ိမနိကာယ္ကို တစ္လ တစ္ခါ သင္ေပးမယ္။
သူတို ့ ဘုရားပါဠိေတာ္နဲ ့ ေတြ ့ထိ ရေအာင္ ရည္ရြယ္ခ်က္ပါ။

ျပီးေတာ့ တရားပြဲ ပင့္ဖိတ္ထားျပီးမို ့
ႏွစ္ပတ္တစ္ခါ တရားေဟာရမယ္ ၊
တရားနာသူတို ့ တရားေတာ္ ကို နားလည္ေစလို တာေၾကာင့္ပါ။

အထူးအားျဖင့္ ဆြမ္းခံဘုဥ္းပါမယ္၊
ပင့္ဖိတ္သူရွိက ဆြမ္းဒကာ အိမ္ၾကြျပီး ခ်ီးေျမွာက္မယ္။
သံဃကိစၥရွိက အျခားေနရာ ပင့္ဖိတ္လည္းၾကြရမယ္။
ေက်ာင္းေ၀ယ်ာ၀စၥ ကိုရင္ေက်ာင္းသား မရိွသည္မို ့
ကိုယ္တိုင္ ေသနာသန ၀တ္ ျပဳလုပ္ရမယ္- စသည္စသည္ေပါ့။


ခုလိုမ်ိဳး ဘေလာ့ဂ္ကို အားရင္အားသလို ေဆာင္းပါး ေရးသြားမယ္။
မအားပါက ခ်က္တင္းျဖစ္ေစ၊ ေပးစာျဖစ္ေစ
ေဆာင္းပါးအေနနဲ ့ ပို ့စ္အျဖစ္တင္မယ္။
အနည္းဆံုး ဓာတ္ပံုပဲျဖစ္ျဖစ္
ကိုယ့္အေတြ့ ၾကံဳေတြပဲျဖစ္ျဖစ္ ေရးသြားပါမယ္။


ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ျမန္မာ လူအမ်ားတို ့ အေနနဲ ့လည္း
ဒီႏွစ္၀ါတြင္း ဥပုသ္သီလကို ဘယ္ႏွစ္ဥပုသ္
ေစာင့္မည္ လို ့ ရည္မွန္းခ်က္ထားပါသလဲ။

စီးပြါးေရးကေတာ့ ၀ါတြင္း၀ါပ အျမဲတမ္း မျဖစ္မေန လုပ္ရမည္သာ။

၀ါတြင္းမွာ ပ႒ာန္းရြတ္မလား၊ ပရိတ္ရြတ္မလား၊
ဓမၼစၾကာရြတ္မလား။ တရားထိုင္မလား။

တစ္ ရက္ ၂၄ နာရီမွာ
ကိုယ့္ဘ၀ ေနာင္ေရး အတြက္
ဘယ္ႏွစ္နာရီ အခ်ိန္ေပးၾကမလဲ ...

ခု..ေလာေလာဆယ္ ဆံုးျဖတ္ျပီး
၀ါတြင္းကာလကို အဓိ႒ာန္ပါရမီေျမာက္ေအာင္
ၾကိဳးစားၾကည့္ပါဦးလား?

ၾကိဳးစားေစလိုေသာ ဆႏၵျဖင့္...


မွတ္ခ်က္။ ။ ကိုယ္နားလည္သည့္အတိုင္းနွင့္
ကိုယ့္ဆံုးျဖတ္ခ်က္ထားသည့္အတိုင္း ေရးျခင္းျဖစ္ပါတယ္။


ျမတ္ေရာင္နီ
( ၂၈၊ ၀၇ ၊ ၂၀၁၀ )

.