သတိကို သတိျပဳ
အပိုင္း ( ခ )
အပိုင္း ( ခ )
ဗုဒၶဘာသာလို ့ခံယူထားေပမယ့္ ဗုဒၶါနဳႆတိ ဘယ္လို ပါြးမ်ားမသိေလေတာ့ ကိုယ့္အထင္နဲ့
ကိုယ္ ပြါးေနၾကပါပံုၾကည့္ဦး ။ ဗုဒၶါနဳႆတိ ၊ဗုဒၶါနဳႆတိ လို ့ထပ္ခါထပ္ခါ ပါးစပ္ကဆိုျပီး ပါြးမ်ား ေန ၾက တယ္တဲ့။ ေမတၱာ ကမၼ႒ာန္း စီးျဖန္းေလတဲ့ အသိ တစ္ေယာက္ကလည္း ေမတၱာ ေမတၱာလို့ ပါြးမ်ား ပါ သတဲ့။ ( အပိုင္း က- အဆံုးသတ္မွာ ဒီလိုေရးခဲ့ပါတယ္။)
အင္း... ျဖစ္မွ ျဖစ္ရပေလ ဗုဒၶဘာသာ ေလးတို ့ေရ လို ့ပဲ ေျပာလိုက္ခ်င္ရဲ ့။ ေျပာခ်င္ေပမယ့္ မေျပာေတာ့ပါဘူးေလ။ သိေအာင္ ေျပာရမည့္ တာ၀န္က ကိုယ္တိုု ့ တာ၀န္ေပပဲ။ တကယ့္ကို ဘာမွ မသိေသးသူအတြက္ေပါ့။
နဲနဲေလး အျမည္းေလာက္ေတာ့ ေျပာျပလိုက္ခ်င္ေသးရဲ ့။ ဗုဒၶါနဳႆတိ ပြါးမ်ားေတာ့မယ္ ဆိုရင္ ကိုယ္သေဘာက်တဲ့ ဂုဏ္ေတာ္ကို ပြါးမ်ားပါ။ ဂုဏ္ေတာ္ (၉)ပါး ဣတိ ပိ ေသာ ဘဂ၀ါ အရဟံ မွ စ ဘဂ၀ါ အဆံုး ၾကိဳက္တာေပါ့ေနာ။
ဂုဏ္ေတာ္ရဲ ့ အဓိပၸါယ္ကိုေတာ့ ေလ့လာသင့္ထားတယ္ေပါ့။ စာအုပ္မ်ားစြာ ရွိပါတယ္။ ဒီေနရာ မွာ ပါြးမ်ားပံုကို ပဲ ေျပာပါ့မယ္။ အရဟံ ဂုဏ္ပြါးမယ္ ဆိုရင္ အရဟံ အရဟံ လို ့ စိတ္ထဲမွာ ဆိုျပီး ပြါး မ်ားပါ။ ပြါးမ်ား ဆိုတာက ခဏ ခဏ မပ်က္မပ်က္ မ်ားေအာင္ စိတ္မွာရြတ္တာကို ဒါမွ မဟုတ္ စိတ္ ထဲ မွတ္ေနတာကို ပြါးမ်ား တာလို ့ ေခၚပါတယ္။
ဒါ့ထက္ အေသး စိပ္ ပြါးမ်ား ခ်င္ရင္ေတာ့ အာနာပါန နဲ ့တြဲ ကာ ပြါးမ်ားပါ။ ၀င္ေလ အရဟံ ၊ ဒါမွမဟုတ္ ထြက္ေလ အရဟံ တစ္ခုခုေပါ့။ ၀င္ေလ ထြက္ေလ နွစ္ခုစလံုး အရဟံ မွတ္မယ္ဆိုရင္ အစ သမား အတြက္ မလြယ္ေသးပါဘူး။
ေနာက္တစ္မ်ိဳး ထပ္ျပီး အေသးစိပ္ခ်င္ေသးရင္ ၀င္ေလ အရဟံ ၁ ၊ ၀င္ေလ အရဟံ ၂ ဆိုျပီး
(၈)ထိ ေရာက္ေအာင္ သြားပါ။ (၈)ထိ ေရာက္သြားတာနဲ ့ လက္တစ္ေခ်ာင္းခ်ိဳးျပီး မွတ္သား နိုင္ပါ တယ္။ ဒါက ကႏၷီနည္းမွ ပြါးမ်ားပံု ျဖစ္ပါတယ္။ ၀ိသုဒၶိမဂ္ က လာတဲ့ ဂဏနာနည္းကို အေျခခံ ထား ပြါးမ်ားတာပါ။
(၈)ထိ ေရာက္ေအာင္ သြားပါ။ (၈)ထိ ေရာက္သြားတာနဲ ့ လက္တစ္ေခ်ာင္းခ်ိဳးျပီး မွတ္သား နိုင္ပါ တယ္။ ဒါက ကႏၷီနည္းမွ ပြါးမ်ားပံု ျဖစ္ပါတယ္။ ၀ိသုဒၶိမဂ္ က လာတဲ့ ဂဏနာနည္းကို အေျခခံ ထား ပြါးမ်ားတာပါ။
ဘုရားရွင္ရဲ ့ သပၸါယ္ေတာ္မူပံု စိတ္မွာ ထင္ေအာင္ ပြါးမ်ားေနရင္လည္း ဗုဒၶါနဳႆတိ ျဖစ္နိုင္ပါတယ္။ အဓိက ပြါးမ်ားျဖစ္ဖို ့ပါ။ ဘယ္နည္းနဲ့ ျဖစ္ျဖစ္ေပါ့။ ထိုင္း နာမည္ၾကီး အာရွန္ခ်န္း ဆရာေတာ္ က ၀င္ေလကို ဗုဓ္ ၊ ထြက္ေလကို ေဓါ - ဆိုျပီး ဗုေဒၶါ ကို ႏွစ္မ်ိဳး ခြဲမွတ္ပါသတတ္။ ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ဘုရားကို အာရံု ျပဳမွတ္ဖို ့ပါပဲ။ မွတ္ျပီးတာနဲ ့ စိတ္ၾကည္လင္မႈ၊ စိတ္ေအးခ်မ္းမႈ ရသြားဖို ့ အဓိကပါပဲ။
ဒီအတိုင္း ပဲ တရား ဂုဏ္ေတာ္ ၊ သံဃာ့ဂုဏ္ေတာ္ေတြကို ပြါးမ်ားနိုင္ပါတယ္။ အဲဒါကိုပဲ
၁။ဗုဒၶါနဳႆတိ ၂။ဓမၼာနဳႆတိ၊ ၃။သံဃာနဳႆတိ ေခၚတာပါ။
ွွ
ဗုဒၶါနဳႆတိ ကို အထူးတလည္ ပါြးမ်ားသင့္ပါတယ္။ ေတာင္ျမိဳ ့ ဆရာေတာ္ကလည္း ဗုဒၶါနဳႆတိ ဘာ၀နာ ဆုိျပီး သီးသန္ ့ စာအုပ္ေရးသြားပါတယ္။ ဒါကို ေထာက္ဆျပီး အေရးၾကီးတယ္လို ့မွတ္ ယူတာပါ။
ဘုရားရွင္ကို သတိရပါမ်ားမွ ဘုရားရွင္ရဲ ့သာသနာကိုျမတ္နိုးမယ္၊ မေပ်ာက္ပ်က္ေအာင္လည္း ေစာင့္ေရွာက္ခ်င္စိတ္ေတြ ေပၚလာမယ္ ဆိုထားပါတယ္။
ေဆာင္ပုဒ္- ဗုဒၶါနဳႆတိ၊ ဘာ၀နာ ရွိမွ မိမိဘာသာ၊ သာသနာကို ၊ ေကာင္းစြာ သိျမင္၊ ေစာင့္ေရွာက္ ခ်င္လိမ့္- တဲ့။ ဆိုျပီး လကၤာ စပ္ဆိုထားပါတယ္။
ရတနာ့ဂုဏ္ရည္ စာအုပ္မွာေတာ့ တရား၊ သံဃာ အေၾကာင္းေတြလည္း ပါပါတယ္။ အဲဒီ စာအုပ္ေတြ ကို ရွာဖတ္ပါ။ ျပီးေတာ့ ဆရာ ဦးေရႊေအာင္ရဲ ့အနႈိင္းမဲ့ ဗုဒၶ ဆိုတဲ့ စာအုပ္ကိုလည္း ဖတ္ သင့္ ပါတယ္။ ကိုယ္ဖတ္ဖူး မွတ္ဖူးတဲ့ စာအုပ္ကို ညႊန္းလိုက္တာပါ။ အျခားအျခား စာအုပ္ေတြလည္း မ်ားစြာ ရွိပါ တယ္။
၄။သီလာနဳႆတိ ဆိုတာကေတာ့ ကိုယ့္ရဲ ့ ကိုယ္က်င့္သီလ ေကာင္းမြန္တာ ျပန္စဥ္းစာျပီး ဒီ သီလေလးဟာ မဂ္ ဖိုလ္ နိဗၺာန္ ထိ ပို ့ေဆာင္နိုင္တယ္ ဆိုျပီး ၾကည္နဴး အမွတ္ရတာမ်ိဳးကို ေခၚပါ တယ္။
၅။စာဂါနဳႆတိ ဆိုတာကေတာ့ ကိုယ့္ရဲ ့ လွဴဒါန္းတာ၊ ဒုကၡေရာက္တဲ့သူမ်ားကို ကူညီတာခဲ့တာ
ေတြကို သတိရျပီး ေအာ္ ငါ သံုးခ်င္တိုင္း မသံုးဘဲ ဒီလို လွဴဒါန္းရတာ ေထာက္ပံ့လိုက္ရတာ ေပ်ာ္စရာ ပဲ လို ့ စိတ္မွ ခဏခဏ ေတြးထင္ေနတာမ်ိဳးကို ေခၚပါတယ္။
ေတြကို သတိရျပီး ေအာ္ ငါ သံုးခ်င္တိုင္း မသံုးဘဲ ဒီလို လွဴဒါန္းရတာ ေထာက္ပံ့လိုက္ရတာ ေပ်ာ္စရာ ပဲ လို ့ စိတ္မွ ခဏခဏ ေတြးထင္ေနတာမ်ိဳးကို ေခၚပါတယ္။
နတ္ေတြ ျဗဟၼာေတြ ဆိုတာ သဒါၶ သီလ စာဂ စတဲ့ တရားေတြ ရွိလို ့ သူတို ့ ခ်မ္းသာတဲ့ ေနရာမွာ ျဖစ္ၾကတာ။ ငါ့လည္း သဒၶါ သီလ စတာေတြ ရွိသားပဲ ဆိုျပီး စိတ္ထဲမွာေပ်ာ္ေန တာကိုပင္ နတ္ေတြ အေၾကာင္း ျပဳ အမွတ္ရတာမိုလို ့ ေဒ၀တာနဳႆတိလို ့ ေခၚတာပါ။
နတ္ပူေဇာ္ခ်င္တဲ့သူ၊ အုန္းငွက္ေပ်ာနဲ ့ ပူေဇာ္စရာ မလုိ။ ကိုယ္လုပ္တဲ့ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈေတြ
သူတို ့လည္း ရပါေစ ဆိုတဲ့ အမွ် ေပးေ၀လိုက္ပါ။ အဲဒီနည္း နဲ ့ဆိုရင္ နတ္ေတြကို ပူေဇာ္ရာ ေရာက္ပါ တယ္။ ( ၀ါသနာပါရင္ ကလို ့ ရတယ္။ အဲ ...ဒီနည္းနဲ ့ပဲ ပူေဇာ္ လိုက္ပါ။)
သူတို ့လည္း ရပါေစ ဆိုတဲ့ အမွ် ေပးေ၀လိုက္ပါ။ အဲဒီနည္း နဲ ့ဆိုရင္ နတ္ေတြကို ပူေဇာ္ရာ ေရာက္ပါ တယ္။ ( ၀ါသနာပါရင္ ကလို ့ ရတယ္။ အဲ ...ဒီနည္းနဲ ့ပဲ ပူေဇာ္ လိုက္ပါ။)
၇။ဥပသမာနဳႆတိ တဲ့။ နိဗၺာန္ ရဲ ့ ခ်မ္းသာေအးျမ သုခရွိပံု အမွတ္ရတာ ပါ။ အင္း... ကိုယ္ လည္း နိဗၺာန္မွ မရေသးတာ ရွင္းျပ ရ ခက္ပါ့။ ဒါေပမယ့္ စာထဲ လာတာကေတာ့ နိဗၺာန္ ဆိုတာက တဏွာ ကၡယ – အလိုတဏွာကုန္တာ နိဗၺာန္ပဲ။
ကိုယ္လိုတာ မရတဲ့ အခ်ိန္ ဘယ္ေလာက္ ဆင္းရဲလိုက္သလဲ။ ရသြားျပီ ဆိုဦးေတာ့။ ရျပီး ေပ်ာက္ သြားျပန္ေတာ့ ဘယ္ေလာက္ ျပန္ဆင္းရဲ ရသလဲ။ နိဗၺာန္က လိုတာလည္း မရွိ၊ ရျပီး ေပ်ာက္ သြား တာလည္း မရွိပါဘူး။
ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ တရားထိုင္ၾကည့္လိုက္ပါ။ စိတ္ေအးခ်မ္းမႈရေနတဲ့ အခ်ိန္ နိဗၺာန္ ရဲ ့ အရသာ ဆိုတာ ဒါပဲေပါ့လို ့ မွန္းကာ အျမည္းေလာက္ သိမယ္။ အဲဒီ ေအးခ်မ္းမႈမ်ိဳးကိုပဲ အာရံု ျပဳရံုလို ့ မွတ္ပါတယ္။ အျပီး အပိုင္ မရေသးခင္ေပါ့။ ကိုယ္ မရေသးတာကို စာအသိေလးနဲ ့ စာၾကည့္ ရွင္းျပတာ မ်ားသြားျပီ။
ဒါ့ထက္ သိခ်င္ရင္ေတာ့ နိဗၺာန္ အေၾကာင္း ေရးထားတဲ့ စာအုပ္ေတြကို ရွာဖတ္ပါ လို ့ပဲ တိုက္တြန္းခ်င္ ပါတယ္။ ဒီေနရာ အက်ဥ္းမ်ွ သိထားႏွင့္ ရံုေလးပါ။
အဲဒါေတြ အကုန္လံုး တရားနာ လာၾကတဲ့ ဂ်ာမန္ ပရိသတ္ကို မေျပာေဟာခဲ့ ပါဘူး။
ခု စာေရးမွ ေပၚလာတာနဲ ့ ထပ္ျပီး ျဖည့္စြက္ျပီး သိေစခ်င္တာနဲ ့ခ်ဲ ့ေရးလိုက္တာပါ။
က်န္ ရွိေသးတဲ့ အနဳႆတိ မ်ား အပိုင္း ( ဂ ) ဆက္ပါဦးမယ္။
မွတ္ခ်က္။ ။ ပါဠိေတာ္ က်မ္းဂန္မ်ားနဲ ့သျဂိဳဟ္ဘာသာဋီကာ တို ့ကို မွီးျပီး
ကိုယ့္ နားလည္သလို ျပန္လည္ ေရးသား ထားျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
ျမတ္ေရာင္နီ
( ၃၁၊၀၃၊၂၀၁၀)
မွတ္ခ်က္။ ။ ပါဠိေတာ္ က်မ္းဂန္မ်ားနဲ ့သျဂိဳဟ္ဘာသာဋီကာ တို ့ကို မွီးျပီး
ကိုယ့္ နားလည္သလို ျပန္လည္ ေရးသား ထားျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
ျမတ္ေရာင္နီ
( ၃၁၊၀၃၊၂၀၁၀)
