ဂ်ာမဏီေျမေပၚက ေျခလွမ္းမ်ား- ၁၄

မာစတာ တရား စခန္းပြဲၾကီး က်င္းပေနပါတယ္

တရားစခန္းပြဲၾကီးလို ့ပဲ ေျပာရမယ္ေပါ့ေလ။ က်င္းပလာတာ ရက္ရွည္လရွည္ပါပဲ။ တရား အသိ သတိ ကင္းျပီး သာမန္ကာလွ်ံကာ မသိမသာေလးေနရင္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို မသာ ျဖစ္မွန္း မသိတဲ့ ဘ၀ မွာ ေနရ သလို ပါပဲ။ ဒါက ကိုယ့္စကားမဟုတ္ပါဘူး ၊ ဘုရားရွင္က -

အပၸမာေဒါ အမတံ ပဒံ၊ ပမာေဒါ မစၥဳေနာ ပဒံ၊
အပၸမတၱာ န မီယႏၱိ ၊ ေယ ပမတၱာ ယထာ မတာ။ ( ဓမၼပဒ )

သတိေလးတရားနဲ ့ ေနျခင္းဟာ မေသရာ သြားရာ လမ္းေၾကာင္း။
သတိကင္းမဲ့ ေနျခင္းဟာ ေသဖို ့ရာ သြားရာ လမ္းေၾကာင္း။
သတိရွိသူဟာ မေသတဲ့သူ။ သတိကင္းတဲ့သူဟာ အသက္ရွင္လ်က္ မသာျဖစ္ေနသူ။

ဒါကို ၾကည့္ျပီး ကိုယ့္အေတြးစကားနဲ ့ ေျပာမယ္ဆိုရင္ေတာ့ - အသိကင္းျပီး ေပါ့ေပါ့ေလ်ာ့ေလ်ာ့ ေနသူဟာ တရား မသိေတာ့ ။ မသာ ျဖစ္ တဲ့သူနဲ ့တူတယ္ တဲ့ေလ။ ဒီစကား ကိုေလးကို အျမဲ ဆင္ျခင္ သင့္တယ္။ မသိ မသာ ေလး ။ မသိ မသာ ေလး...လို ့။ ဘုရားစကားေတာ္နဲ ့ကပ္ျပီး ေတာ့ ေပါ့။

ခုတရားစခန္းပြဲၾကီး ျဖစ္သြားတာကလည္း အခ်ိန္ေရာက္လာလို ့ ေျပာရမယ္။ အခ်ိန္မတန္ရင္ ကိုယ္ျဖစ္ခ်င္ေပမယ့္ ျဖစ္မလာတတ္ဘူးေလ။ တရားအားထုတ္ခ်င္တယ္၊ အားထုတ္ရမယ္လို ့သိတာ ဟာ ကိုယ့္မွာ ညစ္ေနတဲ့ စိတ္ေတြ သန္ ့ရွင္းေအာင္ စိတ္ဆင္းရဲတာေတြ ေပ်ာက္ေအာင္ ေအးခ်မ္း မႈ ကို ရွာၾကတာပဲ။

သတိပ႒ာန္သုတ္မွာ အက်ိဳး (၇ )မ်ိဳးရနိုင္ေၾကာင္း ေျပာထားပါတယ္။ လူသူ အားလံုးအတြက္ စိတ္စင္ၾကယ္ဖို ့၊စိတ္ေသာက ကင္းဖို ့၊ ငိုရတာကင္းဖို ့၊ကိုယ္ဆင္းရဲ ကင္းဖို ့၊ စိတ္ဆင္းရဲကင္းဖို ့၊ အမွန္သိဖို ့၊ နိဗၺာန္ ေရာက္ဖို ့တဲ့။

အဲဒီလို ေျပာထားေပမယ့္ လူတိုင္း အက်ိဳး ( ၇) မ်ိဳးလံုးကို တိတိက်က် နားလည္လို ့ ့တရား အားထုတ္ျခင္စိတ္ေပၚတာ မဟုတ္ဘူး။ သူတို ့ လက္ရွိ စိတ္ေတြ ရႈပ္ေထြးလို ့ ေအးေအး ေဆးေဆး ျဖစ္ခ်င္လို ့သာပါ။

နိဗၺာန္ဆိုတာ ဘာသာတရား အရပဲ လိုခ်င္တာ ဘာညာ ေျပာၾကတာ။ တကယ္တမ္းက ခုေလာေလာလတ္လတ္ ကိုယ္ခ်မ္းသာ စိတ္ခ်မ္းသာ ေနခ်င္ၾကတာ မ်ားပါလိမ့္မယ္။ စဥ္းစားစရာ ေပါ့။ ခုကိုယ္က ေန ့စဥ္ေက်ာင္းသြားေနတာ။ သင္တန္းတက္ေနတာ။ ဘယ္လိုလုပ္ျပီး တရားစခန္းပြဲၾကီး က်င္းပ ေနသလဲေပါ့။

ဟုတ္ပါတယ္။ ရွင္းေအာင္ လင္းေပးပါ့မယ္။ တရားစခန္းပြဲၾကီး ဆိုတာ ရက္ရွည္ လရွည္ သင္တန္းတက္ေနတာနဲ ့အမွ် တရားစခန္းပြဲၾကီး က်င္းပတယ္လို့ ဆိုရပါလိမ့္မယ္။

တရားေတာ္နဲ ့ အညီ သြားေနရင္၊ အလုပ္ျဖစ္ေနရင္ တရား နဲ ့ စခန္း သြားေနလို ့ တရား စခန္း လို ့ ေျပာရပါမယ္။

စခန္း ဆိုတာ တကယ္တမ္းေတာ့ စစ္အသံုးႏႈန္းက စခဲ့ေလေရာသလားပဲ။ ေတာထဲမွာ စခန္းခ်၊ ရန္သူမ်ား ေရွ ့မတိုးေအာင္ေပါ့။ ရန္သူလာလည္း ပစ္ခ်မယ္။ သတ္ပစ္မယ္ေပါ့။ ဒီစကားကို အစြဲျပဳျပီး တရား စခန္းလို ့ ေျပာၾကေလသလား- လို ့ ေတြးမိပါတယ္။

ေျပာမယ္ဆိုလည္း ေျပာလုိ ့ရနိုင္ပါတယ္။ တရားထိုင္တယ္ ဆိုတာ လည္း ရန္သူကို သတ္ရ တာပဲ ေလ။ နီ၀ရဏဆိုတဲ့ အေႏွာက္ယွက္။ စိတ္ကို လမ္းေျဖာင့္ လမ္းမွန္ ေရွ ့မသြားနိုင္ေအာင္ လုပ္တဲ့စိတ္ေတြ။ လုိခ်င္တာ၊ မေက်နပ္တာ။ ထိုင္းထိုင္းမႈိင္းမႈိင္း ျဖစ္တာ၊ စိတ္ျပန္ ့လြင့္တာ ၊ ပူပန္ေန တာ၊သံသယေတြ ဗလဗြ ေတြေပါ့။အဲဒါေတြပဲ ရန္သူေတြက။ ဒီရန္သူေတြကို သတ္ဖို ့ပဲ။ ရန္သူေသရင္ စခန္းေအာင္ပြဲ က်င္းပလို ့ ရျပီ။ ရန္သူက်န္ေနေသးသမွ် ကိုယ့္ကို ျပန္ေဆာ္ျပီသာမွတ္ေပေတာ့။

ေက်ာင္းသင္တန္း စတက္ခ်ိန္မွာေတာ့ ကိုယ္တစ္ပါးတည္း ေရႊကိုယ္ေတာ္။ က်န္တာက ထိုင္းေတြေပါ့။ ထုိင္းနဲ ့ ျမန္မာဆိုတာ နဂိုရ္တံုးက တိုက္ဖူး ခိုက္ဖူးၾကတယ္ေလ။ ျမန္မာက နိုင္တယ္ ဆိုပါေတာ့။ ကိုယ္ကလည္း ပါးစပ္က တစ္ဆင့္စကားေတြ ေျပာတာ ၾကားဖူးတယ္။ ျမန္မာေတြကို ထိုင္းေတြက အဲလိုေလးေတြ ျဖစ္ပ်က္ဖူးေတာ့ အခ်ိဳ ့ ထိုင္းေတြ စိတ္ထဲမွာ ျမန္မာျမင္ရင္ စိတ္ထဲမွာ ကလိကလိ ရွိတတ္တယ္-တဲ့။ အမ်ားက ေျပာၾက ဆိုၾကတာပါ၊ ဟုတ္ခ်င္မွလည္း ဟုတ္မွာပါ၊ ဟုတ္ခ်င္လည္း ဟုတ္မွာ။ လူ တစ္ကိုယ္ စိတ္အမ်ိဳးမ်ိဳးေပါ့။ စိတ္တစ္မ်ိဳး ေတာ့ ဟုတ္ဘူးေနာ။ လူေတြ အေပၚမွာ မူတည္ပါလိမ့္မယ္။

ဒါေပမယ့္ ဒီမွာ ကိုယ္သိတ့ဲ သူေတြကေတာ့ အဲဒီမာန ေတြ၊ အာဃာတေတြ ကိုသတ္ပစ္နိုင္
ၾကတယ္။ ဆ၀ါဒိခ ဆိုျပီး အပစာယန ရိုေသတဲ့ အမူရာ နဲ ့သင္တန္းထဲ ၀င္တာနဲ ့ ၾကိဳဆိုတယ္။ သူတို ့ ့က ေန ့စဥ္ဆိုသလို ေဖ်ာ္ရည္ျဖစ္ျဖစ္၊ ေရေႏြးၾကမ္းျဖစ္ျဖစ္ တစ္ခုခု ကပ္တယ္။ တစ္ခါတစ္ခါေလ မ်ားဆိုရင္ အေအးကပ္သူ အပူကပ္သူ ေတြ စံုသြားလို ့နွစ္မ်ိဳး ေရာျပီး ၀မ္း ကသိေအာက္ျဖစ္သြား ရေတာင္ ရွိေသးတယ္။

အဲဒါ စဥ္းစားၾကည့္ရင္ အလွဴလုပ္တာဟာ ေလာဘ- အလိုေတြ ကိုေလွ်ာ့နိုင္တာ။ သတ္နိုင္တာပဲ။ ဒါနေပါ့။ ဒါက ေက်ာင္းသားေတြရဲ ့ ဒါနစခန္း၊ ေလာဘသတ္ပြဲ၊ ေလာဘရန္သူ ေအာင္ပြဲ။

ဆရာမၾကီးဆိုတာကလည္း ပညာကိုလည္း တစ္နာရီ တစ္ယူရိုေပးရတဲ့ သင္တန္းေၾကးကို ေပးစရာမလိုပဲ ဖရီးသင္ေပးတယ္။ ပညာဒါန အလွဴ။ တစ္ေန ့ ေလးနာရီသင္ရတာ။ တစ္ပတ္လံုးလံုး သင္တန္းက။တစ္ပတ္ကို တြက္ၾကည့္ရင္(၂၈)ယူရိုေပါ့။ လိုအပ္ရာရာ သင္တဲ့ စာအုပ္ေတြကလည္း လွဴေသးတာ။ ဒါတင္မကဘူး ေဆာင္းတြင္းအတြက္ လက္အိတ္တဲ့ လွဴလိုက္ေသးတာ။ အျခားလိုအပ္ ေသးလား က ေမးေသးတယ္။ ေအာ္ ..ေတာ္လိုက္ၾကတာ။ ဒါန စခန္းၾကီးေပါ့ေနာ္။

အပစာယန- အရုိေသေပးတာ၊ ျပီးေတာ့ ေသာက္ျပီးသား ခြက္မ်ားကို ေဆးေၾကာသိမ္းဆည္းျပီး သန့္ ့ရွင္းေအာင္ ျပဳလုပ္ေပးတဲ့ ေ၀ယ်ာ၀စၥေတြ ဟာ သူတို ့ရဲ ့အက်င့္ေကာင္းပဲ။ ဒါကုိ ပုညကိရိယ ၀တၳဳ ဆိုတဲ့ ကုသိုလ္ ျဖစ္ေၾကာင္းထဲ ထည့္သြင္းလုိက္ရင္ သီလ စခန္း လုိ ့ ေျပာရမယ္။

အားလံုးဟာ မာနေတြ ေအာက္ခ် ၊ မာနေတြကို သတ္ ၊ ေဒါသကို သတ္နိုင္တယ္ေပါ့။ သူမ်ား အက်ိဳးေဆာင္ရြက္တတ္တဲ့ ေမတၱာပါလို ့ေမတၱာရဲ ့ ဆန္ ့က်င္ဘက္ ေဒါသ ကို သတ္နိုင္တယ္လို ့ ယူနိုင္ပါတယ္ လို ့ ေျပာတာပါ။

ျပီးေတာ့ မၾကာေသးခင္က စျပီး ဒါန သီလ စခန္းအျပင္ ဘာ၀နာစခန္း စျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ လံုဖိ ေတေဇာ သင္တန္းျပီး ၁၀ မိနစ္ ၁၀ မိနစ္ တရားျပေပးပါတဲ့။ အခ်ိန္ေပးနိုင္သလားေပါ့။ ေန ့စဥ္ စာေတြ သင္ရတာ၊ အလုပ္ေတြ မ်ားတာ နဲ ့ ကိုယ္ပင္ပန္း စိတ္ပင္ပန္းမႈ ေပ်ာက္ေအာင္ေပါ့တဲ့။ သူတို့ တရားထိုင္ရင္ ပင္ပန္းတာေတြ ေျပတယ္ဆိုတာ သေေဘာေပါက္ထားၾကတယ္ ထင္ပါ့။

ကိုယ္ကလည္း ေျပာလိုက္ပါတယ္။ ဟုတ္ပါတယ္။ ပင္ပန္းမႈလည္း ေျပပါတယ္ ။ တရားက ထိုင္သင့္ပါတယ္ လို ့။ တရားကေတာ့ ၁၀ မိနစ္မကပါဘူး။ နာရီ၀က္လား၊ တစ္နာရီလား ရပါတယ္။ ေက်ာင္းျပန္ေရာက္လည္း တရားထုိင္ရမွာပဲေပါ့။ ကိုယ့္အေျပာေၾကာင့္ ဆရာမလည္း သေဘာ က် သြားတယ္။ေက်းဇူးတင္တယ္ ဘုရား ေပါ့။

အဲလိုနဲ ့ ေန ့စဥ္နီးပါး သင္တန္းျပီးတာနဲ ့ သင္တန္းသူ သင္တန္းသားနဲ ့ အတူ ဆရာမ အပါ၀င္ ဘာ၀နာစခန္းသြားပါတယ္။

တရား မထိုင္ခင္ တိုတိုတုတ္တုတ္ ဘုရားရွိခိုးေပါ့။ အဲဒါကိုေတာ့ သူတို ့ ထိုင္းဘုရားရွိခိုးအတိုင္း ရွိခိုးလိုက္တယ္။ ရွိခိုးပံု- အရဟံ သမၼာသမၺဳေဒၶါ ဘဂ၀ါ ၊ဗုဒၶံ ဘဂ၀ႏၲံ အဘိ၀ါေဒမိ၊ သြာကၡာေတာ ဘဂ၀တာ ဓေမၼာ၊ ဓမၼံ နမႆာမိ၊ သုပၸဋိပေႏၷာ ဘဂ၀ေတာ သာ၀ကသံေဃာ၊ သံဃံ နမာမိ ၊ အဲဒီေနာက္ နေမာ တႆ သံုးေခါက္။

(အဲ...နေမာ တႆ သံုးေခါက္ဆိုလို ့ စကားညွပ္ျပီး ေျပာရဦးမယ္။ တကယ့္ အျဖစ္ပ်က္ေလးေပါ့။တစ္ခါတုန္းက ေမာင္ရင္ေလာင္း ( ရွင္ေလာင္း) ကိုဆရာဘုန္းၾကီးက နေမာ တႆ သံုးေခါက္ ဆိုလို ့ ေျပာလိုက္ေတာ့ နေမာ တႆ ၊ နေမာ တႆ ၊နေမာ တႆ။ တဲ့။) အဟဲ.. တကယ္ၾကီး...။စာဖတ္သူေတြကေတာ့သိေနျပီး သား ဆိုတာ ယံုပါတယ္။

တရားထိုင္ ျပီးေတာ့ ျမန္မာ ပံုစံ ကိုယ္က ေရွ ့ကတိုင္ေပးျပီး ဗုဒၶံ ပူေဇမိ၊ ဓမၼံ ပူေဇမိ၊ သံဃံ ပူေဇမိ ၊ ဣမံ ပုညံ သဗၺသတၱာနံ ေဟာတု- ဆိုျပီး ရတနာသံုးပါး ပူေဇာ္ အမွ်ေ၀ ခဲ့တယ္။ ဒီလို ဘာ၀နာ စခန္း သြားနိုင္တာလည္း သူတို ့ ရဲ ့ ပင္ပန္းမႈေတြလည္း ေျပသြားတယ္လို ့ ဆိုပါတယ္။

ကိုယ့္အေပၚ အစစရာရာ ေမတၱာ ထားျခင္း၊ ကိုယ္ကလည္း ေမတၱာထားျခင္းေတြကလည္း ဘာ၀နာ စခန္းမွာ ထည့္လည္း ျဖစ္ပါတယ္။ အမ်ားထင္ေနၾကတာက တရားစခန္း ဆိုတာ နာမည္ ၾကီး တစ္လံုးနဲ့ တရား စခန္းလို ့ ေရးထားမွလို ့ တရားစခန္းလို ့ထင္ခ်င္ ထင္မယ္။ တရားစခန္းဖြင့္တဲ့ ေနရာမွာ တရားထုိင္မွ တရားစခန္းလို ့လည္း ထင္ၾကပါလိမ့္အံုးမယ္။

ဒါန စခန္း၊ သီလ စခန္း ၊ ေန ့စဥ္ ေမတၱာ ဘာ၀နာစခန္း၊ ဆင္းရဲတဲ့ ဒုကၡသည္တို ့ကို ၾကည့္ကာ သနားၾကင္နာျခင္း ၊ ကိုယ္ခ်င္းစာ ကရုဏာ ဘာ၀နာ စခန္း၊ သူမ်ား ခ်မ္းသာတာၾကည့္ျပီး မနာလိုမႈ ကင္း ၀မ္းေျမာက္ျခင္းရွိတတ္တဲ့ မုဒိတာ စခန္း၊ ပံုမွန္စိတ္ထားတဲ့ ဥေပကၡာစခန္း ေန ့စဥ္ ဖြင့္နိုင္ရင္ လည္း ေနရာတကာ တရားစခန္းပြဲၾကီး က်င္းပနိုင္တယ္ ဆိုတာ သင္တန္းက အေတြ ့ၾကံဳမ်ား ျဖင့္ ေျပာျပေရးလိုက္ျခင္း ပင္ျဖစ္ပါေတာ့တယ္။

တတ္နိုင္သမွ် ကိုယ္စီကိုယ္ငွ အားထုတ္နိုင္ၾကပါေစ...

မွတ္ခ်က္။ ။ သင္တန္းသူမ်ားက ဆရာမေျပာစကားနားေထာင္ျပီး တရားထိုင္ၾကတာကို အေတာ္ ေလး သေဘာက်မိတာနဲ ့ ေရးျဖစ္တာပါ။ ဒါနလုပ္တာ၊ အရုိအေသေပးတာကို အဓိက ေျပာလို ေရးသား တာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဗုဒၶဘာသာ အစစ္ ျဖစ္တဲ့သူတိုင္း ဒီ ဒါန၊ ေ၀ယ်ာ၀စၥ အလုပ္က ခပ္ပါးပါး ေလး အလုပ္ပါ။ တရားထိုင္ဖို ့ဆိုတာ အင္မတန္ ခဲရင္းတတ္ၾကတယ္။ အေတာ္ေလး စဥ္းစား ေနတယ္။ လူၾကီးေတြ အလုပ္လို ့ အထင္မွား အျမင္မွားလည္း ရွိတတ္ၾကတယ္။ ဘုန္းၾကီးေတြ သာ လုပ္ရမည့္ အလုပ္လို ့ ထင္ၾကလိမ့္မယ္။ မသိ မသာ ေလး မျဖစ္ေအာင္ သိသိသာသာ အသိသာ ေအာင္ ၾကိဳးစားနိုင္ၾကပါေစ ရည္ရြယ္လိုက္တာပါ။

ျမတ္ေရာင္နီ
(၁၇၊၀၃၊၂၀၁၀)