သူ ့ကို အ မွတ္ ရ တာ မ်ား ပါ မွ
၁။ ညဥ့္ေန ့ တစ္ေန ့ ထက္၀က္ေန ့တည္း။ တစ္ၾကိမ္ ေရႊ ့စား၊ ထက္၀က္ စား ႏွင့္။
ေလး ငါး လုတ္ သြင္း ၊ မေသလ်င္းမူ၊ ေျခာက္ေယာက္သူကို ၊ ေမ့သူ ေဟာထား။
တစ္လုတ္စားတြင္း ၊ ရႈရိွဳက္တြင္းမွာ မေသပါမူ၊ ျမတ္စြာ ဘုရား ၊ ေဟာတရားကို၊
အားထုတ္အံ့ဟု၊ ႏွစ္ေယာက္သူသာ၊ အပူထက္စြာ ပြါးသတည္း။
၂။ ေျမြကင္း ကိုက္ခဲ၊ ေျခေခ်ာ္လဲ ႏွင့္၊ ဆြမ္းခဲ မေၾက၊ ပိေတၱပ်က္ျပား၊
ေလဖ်က္သြားလည္း၊ လူမ်ားသတ္မွန္၊ ဘီးလူရန္ေၾကာင့္၊ ေသျပန္ရေသး၊
ဖန္ဖန္ေတြးသည္၊ ေသေရး သတိ ပြါးပံုတည္း။
ေလဖ်က္သြားလည္း၊ လူမ်ားသတ္မွန္၊ ဘီးလူရန္ေၾကာင့္၊ ေသျပန္ရေသး၊
ဖန္ဖန္ေတြးသည္၊ ေသေရး သတိ ပြါးပံုတည္း။
(ယမက၀ဂ္၊ မရဏႆတိ ပထမ၊ ဒုတိယ သုတ္၊ အဂုၤတၱရနိကာယ)
ဟို...လြန္ခဲ့တဲ့ တစ္ဆယ့္ခုနွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္က ကိုရင္ဘ၀မွာ က်က္ခဲ့တဲ့ ေဆာင္ပုဒ္ေလး။
တန္ဖိုးရွိ၊ ဘ၀ အတြက္ တာသြားတဲ့ ေဆာင္ပုဒ္ေလး။ တစ္ေန ့ကမွ တိုက္ဆိုင္မႈေၾကာင့္ ေပၚလာတာနဲ ့ ျပန္မွ်ေ၀ခ်င္တာနဲ ့ ေရးတင္လိုက္တာပါ။
အဓိပၸါယ္ကို ေရးျဖစ္ရင္ ေဆာင္းပါး ေရးမယ္ မွန္းထားပါတယ္။ ေလာေလာဆယ္ ေက်ပြန္စြာ ဖတ္ထားပါေလဦး။
ျမတ္ေရာင္နီ
(၂၆၊၀၃၊၂၀၁၀)
No comments:
Post a Comment